نقد، بررسی و نظرات رمان چشمهایش - بزرگ علوی
4.5
678 رای
مرتبسازی: جدیدترین
شاهد ۳۱۰
۱۳۹۹/۶/۲۶
00
کتاب چشمهایش رمان بسیار خوبی بود. توصیفاتش زیبا بود و به خوبی میتوانست مخاطب رو به خودش جذب کند.
آتلیهی استاد ماکان، مکانی که فکر، ذهن، اندیشه و روح ماکان در آن چال شده است، دیوارهایی که فریادهای سکوتش را درون ترکها و جرز هایش حبس کرده است. نگارهایی که از دست او خون آفرینش به رگهای تار و پود شان جاری گشته است. تابلوهایی که انتظار تکامل را در تاریکی و نموری و سوز و سرمای تنهایی و جنون تاریکی کشیدهاند. گلدانهای فسرده، پنجرههای زرد شده، بخاری زنگ زده، قلموهای سفت شده، رنگهای خشک شده و بی جان؛ یکدنیا حرف، سخنان تلخ و شیرین، لیکن سایه سکوت و خموشی سنگین تر است...
متاسفانه نویسنده فردی سیاسی که مدتی هم در زندان یوده مبارزات سیاسی خود و هم کیشانش را آنهم در دوره رضا شاه با شرایط اسفناک آنزمان کشور و مردم در قالب رمان تخیلی بیان کرده است. از نظر من این کتاب بسیار سیاسی و اغراق آمیز و ضمنا پر از تناقض هست. نتیجه مبارزات روشنفکران چپ گرا و کمونیست آن زمان را هم اکنون مشاهده میکنیم. کتاب اصلا ارزش خواندن ندارد و از سبک و سیاق خاصی پیروی نمیکتد. بیش از انکه به رمان شبیه باشد یک داستان سیاسی اغراق امیز و توهم زاست.
سبک داستان گوییش عالیه، از اون کتاباس ک تو دو روز میشه تمومش کرد چون جریان کاملا به هم پیوستس و ادم دلش نمیاد ولش کنه. از جزئیات در حد مکفی حرف زده و حال ادمو با ریز گویی ب هم نمیزنه. یه سری تناقضای خیلی کمی داشت و حرفای فلسفی و آموزههای زندگی در حدی بود ک ادم از خود داستان جدا نشه. در کل حتما واس هر سلیقهای خوندش مناسبه