معرفی و دانلود کتاب آماده ترور باش

معرفی کتاب آماده ترور باش

داستان‌های کوتاه کتاب آماده ترور باش اثری از علی براتی کجوان اتفاقات ظاهرا ساده‌ای را روایت می‌کند که بسیار آشنا و قابل لمس هستند و شما را به یاد دوره‌های پر التهاب و مردمانی جسور و صادق می‌اندازد.

درباره کتاب آماده ترور باش:

بنای انقلاب اسلامی، خشت به خشت، توسط مردمانی از گوشه و کنار این سرزمین ساخته شده است اما قصه‌ها و روایت‌ها ناگفته درباره آن‌ها بسیار است. گاهی باید برای بازگو کردن داستان آدم‌هایی که در گیرودار هیاهوها از یاد رفته‌اند از روایت‌های آینه‌ای استفاده کرد تا شاهد آنچه که در کوچه‌ها و خیابان‌ها و مسجدها گذشته است، باشید. مانند پسر نوجوانی که پنهانی از دید ماموران ساواک بسته‌های اعلامیه را جابه جا می‌کند، مادری که به پسرش امر می‌کند در ساعت حکومت نظامی، نوار اعلامیه را به دست کسی برساند، دختری که با نگرانی کیف پر از کاغذهای اعلامیه را بر دوش می‌کشد، دختر و پسری که در شلوغی و ازدحام جمعیت نگاه عاشقانه‌شان به هم گره می‌خورد اما هدفشان را مقدم بر هرچیزی می‌دانند و...

کتاب آماده ترور باش مناسب چه کسانی است؟

کسانی که به خواندن مجموعه داستان‌های کوتاه ایرانی و معاصر علاقه دارند و از داستان هایی با موضوعات انقلابی لذت می‌برند، مطالعه این کتاب را از دست ندهند.

علی براتی کجوان را بیشتر بشناسیم:

او از دوران جوانی‌اش در بستر انقلاب اسلامی و بعد از آن دفاع مقدس پرورش یافت و از نزدیک شاهد حوادث این دوران بوده و به همین دلیل است که می‌تواند در آفرینش قصه‌ها و داستان‌های انقلاب و جنگ چیره دست باشد. نخستین مجموعه داستانی کجوان با محوریت دفاع مقدس در سال 95 منتشر شد. از دیگر فعالیت‌های علی براتی کجوان می‌توان به حضور پر رنگش در حوزه هنری و انجام فعالیت‌های ادبی، شرکت در نشست‌های نقد و بررسی داستان‌ها و بررسی جلسات ادبی در آستان مقدس رضوی اشاره کرد.

در بخشی از کتاب آماده ترور باش می‌خوانیم:

سر چهارراه دو گوشه چادر رنگی تیره‌اش را زیر گلویش گره زده؛ روزنامه‌ها را با دو دستش گرفته و داد می‌زند:
«مجاهد، مجاهد، نشریه سازمان مجاهدین خلق ایران!»
شلوار جین و پیراهن چهارخانه سفید و شکلاتی به تن دارد که پیراهن مردانه‌اش پایین‌تر از کمرش را پوشانده. ماشین‌ها مقابلش می‌ایستند و حرف می‌زند و می‌خندند. دختر چهره‌اش گل می‌اندازد و بازهم می‌گوید:
«مجاهد مجاهد...»
روزنامه‌ها را برمی‌دارم و کمی جلوتر می‌ایستم و با صدای بلند داد می‌زنم:
«منافق، منافق، روزنامه ما و سازمان منافقین ایران!»
اتومبیلی مقابلم می‌ایستد.
_ یه روزنامه بده.
سرم را نزدیک به پنجره اتومبیل می‌کنم و می‌گویم:
«روزنامه کم دارم، فقط برای رو کم کنی اینجا وایستادم.»
می‌خندد و می‌رود. دختر صدایش بلندتر می‌شود:
- مجاهد، مجاهد...
و من صدایم بلندتر می‌شود:
- منافق، منافق...

فهرست مطالب کتاب

ما چهار نفر بودیم
مردانی که سیاه پوشیده‌اند
از مرگ می‌ترسید؟
اژدها وارد می‌شود
امشب شب دیگری است
آماده ترور باش
آن‌هاهمه‌جا هستند
پسرمان مرد شده
تا چند روز دیگر...
تصویر قشنگی است
حالا وقت انتقام است
من زنده‌ام؛ زنده‌ام
ایستگاه انقلاب
روسری قرمز
موج
مأموریت این‌ها پایین‌کشیدن من است
نوبت به من می‌رسد
مگس‌ها
چرا کشتنش؟
نقطه صفر
نقاب کاغذی