معرفی و دانلود کتاب از سوز دل تا سوز عشق

معرفی کتاب از سوز دل تا سوز عشق

کتاب از سوز دل تا سوز عشق نوشته آرزو حاجی دون رمانی با درون‌مایه پلیسی و جنایی است که ماجرای گرفتاری دختری را به نام طراوت در بند دشمنان برادرش بازگو می‌کند. برادر او تیام، پلیسی وظیفه‌شناس است که تمام توانش را به کار می‌گیرد تا خواهرش را از اسارت نجات دهد، اما همه چیز طبق برنامه‌ریزی‌های او پیش نمی‌رود.

درباره کتاب از سوز دل تا سوز عشق:

این کتاب اولین اثر آرزو حاجی دون است. داستان با ماجرایی مرموز و جنایی آغاز می‌شود. دختری به دلایل نامعلوم در بند دشمنان برادرش گرفتار است. برادر که خود پلیس است با تلاش فراوان خواهر را نجات می‌دهد و او را به آغوش خانواده باز می‌گرداند. در میان این ماجرای جنایی و معمایی، عاشقانه‌ای عجیب و غیر معمول هم شکل می‌گیرد. یکی از کسانی که طراوت را ربوده‌اند، آراد نام دارد. طی کشمکش‌هایی که میان شخصیت‌های مختلف داستان برای آزادی طراوات به جریان می‌افتد رابطه‌ای عاشقانه میان طراوت و آراد شکل می‌گیرد که سرنوشت همه را تحت تاثیر قرار می‌دهد و انگار تلاش‌های تیام را برای نجات طراوت بی‌پاسخ می‌گذارد، اما آیا طراوت دختری است که به راستی دچار سندرم استکهلم شده باشد یا حقیقت چیز دیگری است؟

کتاب از سوز دل تا سوز عشق مناسب چه کسانی است؟

مطالعه این کتاب به علاقه‌مندان به رمان‌های ایرانی با درونمایه‌های پلیسی و عاشقانه پیشنهاد می‌شود.

در بخشی از کتاب از سوز دل تا سوز عشق می‌خوانیم:

امروز بیست روز بود که من در این خانه سرا بودم. حوالی هفت عصر بود که صدای ماشین و باز شدن در خانه سرا آمد. به پشت پنجره رفتم و به ورود ماشین آراد نگاه کردم. خدا به خیر کند. امیدوار بودم حداقل آرام شده باشد. طی تماس‌هایی که رسول با خانه سرا می‌گرفت مشخص نشد که تیام کاری کرده است یا نه. هرچند که امیدی نداشتم. ماشین پارک شد و اول رسول و بعد آراد پیاده شدند. رسول به سمت در پشت رفت و در را باز کرد و مردی را با چشم‌بند پیاده کرد. صحنه‌ی رو به رویم چشمانم را گشاد کرد. چشم‌بندی که شبیه کلاه بود برداشته شد و من نفسم برای لحظه‌ای قطع شد. عقب عقب رفتم و با سرعت در اتاق را باز کردم و زیر لب صدایش زدم. تیام. هر قدم که برمی‌داشتم و هر پله که پایین‌تر می‌رفتم صدایم بلندتر می‌شد. به طوری که به سالن که رسیدم فریاد تیام... تیام من پیچید. شریفه خانوم و سوگل از آشپزخانه و لیلی با ویلچر خاتون به سالن آمدند و با تعجب من را نگاه می‌کردند. در سالن را باز کردم و تقریباً خودم را در حیاط پرتاپ کردم. حالا سه مرد رو به رویم نظاره‌گر من بودن. تیام به محض دیدنم به سمت قدم برداشت و من با هزاران حس و بغض صدایش کردم و خودم را در آغوشش انداختم.

-داداش تیام

صدای گریه‌ام بلند و پر از دل‌تنگی بود.

- جون داداش... عمر داداش... آخ من فدای تو... قربون چشمای قشنگت بشه داداش... او قربان صدقه‌ام می‌رفت و من را می‌بویید و می‌بوسید من در آغوش امنش گریه می‌کردم و از درد دوری پیراهنش را در چنگ می‌گرفتم.

کمی که هردو آرام شدیم سرم را از سینه‌اش بلند کردم به اهالی خانه نگاه کردم. سوگل و لیلی گریه می‌کردند. مش سلمان و شریفه خانوم متأثر بودند. رسول از خوشحالیم خوشحال بود. تنها کسی که با اخم غلیظ نگام می‌کرد و هیچ حسی در نگاهش نبود آراد بود. تیام بار دیگر سرم را بوسید و گفت:

- خوبی؟
- الآن آره.
به حرفم خندید. آراد زودتر از همه به سمت خانه رفت. بقیه پشت سرش رفتند و در آخر من و تیام و رسول وارد شدیم.
- تو رو هم گرفته؟
کنار هم روی مبل نشسته بودیم. من آهسته حرف می‌زدم.
- نه. یه اتفاقاتی افتاده قراره یه کارایی کنیم.