معرفی و دانلود کتاب اطلس قاره‌های مه آلود

معرفی کتاب اطلس قاره‌های مه آلود

احسان اوکتای آنار در کتاب اطلس قاره‌های مه آلود، به وسیله‌ی داستانی خیالی و جذاب شما را به حال و هوای شهر استانبول یا قسطنطنیه در دوره‌ی امپراتوری عثمانی می‌برد و با اتفاقات آن زمان آشنایتان می‌کند. این رمان در سال 2009 برنده‌ی جایزه‌ی ادبی اردال اوز شده است.

درباره‌ی کتاب اطلس قاره‌های مه آلود:

این رمان از اولین آثار احسان اوکتای آنار (Ihsan Oktay Anar) است. بدون شک آشنایی با یکی از پرجمعیت‌ترین شهرهای کشور ترکیه در قالب داستانی خیالی بسیار هیجان‌انگیز خواهد بود. رمان اطلس قاره‌های مه آلود (The Atlas of Misty Continents) که تاکنون به بیش از بیست زبان دنیا ترجمه شده است به وسیله‌ی شخصیت‌های عجیب و غیرمعمول، داستان‌هایی تو در تو می‌سازد و قصه‌هایی در دل قصه‌های دیگر ایجاد می‌کند. غالباً تمام این داستان‌ها در منطقه گالاتا و بافت قدیمی استانبول می‌گذرند.

کتاب اطلس قاره‌های مه آلود برای چه کسانی مناسب است؟

اگر می‌خواهید با فرهنگ و وقایع شهر استانبول در کشور ترکیه بیشتر آشنا شوید و به داستان‌خوانی علاقه دارید، این کتاب برای شما لذت‌بخش خواهد بود.

با احسان اوکتای آنار بیشتر آشنا شویم:

او در سال 1960 در شهر یوزقات ترکیه متولد شد. کتاب‌های احسان اوکتای حول محور وقایع تاریخی به خصوص افسانه‌های مرتبط با امپراطوری عثمانی می‌گذرند. وی با آفرینش شخصیت‌های متعدد وقایع را به صورت داستانی شرح می‌دهد که این شخصیت‌ها بعد فلسفی به کتاب‌هایش می‌دهند.

در بخشی از کتاب اطلس قاره‌های مه آلود می‌خوانیم:

چنین آورده‌اند که، در محله آقا چاییری که در میان آب‌ها بود، پدری دل‌شکسته در میان چادرهای کولی‌ها بود. پدری که صبح تا غروب با خرسی در کوچه‌ها می‌گشت و نمایش می‌داد. همه این کارها به خاطر پسرش بود. پسری که بیست سالگی را پشت سر گذاشته بود ولی هنوز دستش به کاری بند نبود. پدر پیر شده بود و دیگر از کار افتاده بود اما پسرش هیچ ارزشی به شغل پدری قائل نبود. خرس هم به همین دلیل از پسر دلخور بود و زمانی که پدر بیمار می‌شد و پسر او را برای نمایش به خیابان می‌برد، حرفش را گوش نمی‌داد. و مثل پیرزن‌ها غش می‌کرد و مثل دلربایان نمی‌رقصید. با این کار نشان می‌داد که هم از او فرمان نمی‌گیرد و هم کارش زود تمام شده و باید نقش لحاف را برای صاحب بیمارش بازی کند؛ زیرا پدر، خرس و پسرش در یک رختخواب می‌خوابیدند.

خرس همیشه در وسط می‌خوابید و این کار به سود پسر نبود؛ زیرا در شب‌های سرد زمستان، او نقش پتو را برای پدر بازی می‌کرد و او را گرم می‌کرد اما وقتی پسر به او نزدیک می‌شد، با غرشی جواب پسر را می‌داد. این دشمنی بین پسر و خرس وجود داشت اما پدر این طور فکر نمی‌کرد و به آن‌ها می‌گفت: «که هر دو فرزندان من هستید. چرا باهم سازش نمی‌کنید؟» با گفتن این حرف‌ها سعی داشت که بین آن‌ها آشتی برقرار کند. اما پسر و خرس نیت آشتی نداشتند. روزی از روزها که پسر از پدرش پول خواست و پدر نداد؛ سیلی بر گوش پدر نواخت. این کار باعث شد که خرس درسی به فرزند خائن بدهد و او را تا بیرون از آب‌ها فراری دهد.

یک هفته بعد، پسر با حیوانی عجیب به خانه بازگشت. مخلوقی شبیه به انسان، با دم دراز و ریش و مو. وقتی پدر برای اولین بار او را با پسرش دید فکر کرد که انسان است، حتی برای احتیاط به احترام ریش سفیدش نیم خیز شد. در اصل این حیوان میمونی ریش دار بود. خرس که کنجکاو شده بود به حیوان نزدیک شد ولی میمون نترسید. پس از اینکه بینی‌شان را به هم نزدیک کردند و همدیگر را بو کردند، کنجکاویشان هم از بین رفت. پسر به پدرش می‌گفت که قصد دارد به جای خرس، میمون را برای نمایش ببرد. پیرمرد با شنیدن این حرف‌ها اشک در چشمانش حلقه زد.

فهرست مطالب کتاب

چند نفر در قسطنطنیه
غروب
زیر زمین
رنگ‌های مار
ارباب بزرگ
مرده‌ها و قهرمان‌ها
تاریکی