معرفی و دانلود کتاب تازه کارها

معرفی کتاب تازه کارها

کتاب تازه کارها، شامل 7 داستان کوتاه مربوط به دوران دانشجویی ماریو بارگاس یوسا است، که یادآور سال‌های سخت و فراموش‌ نشدنی‌ ماریو هستند.

داستان «رهبرها» به نحوی مشهود بازسازی اعتصاب دانشجویان سال آخر دورۀ کارشناسی در آکادمی سن‌ میگل در شهر پیورا است؛ تلاشی که شکستی قابل انتظار در پی داشت.

داستان «برادر کوچیکه» به موضوعات محلی با حال و هوای فیلم‌های وسترن ‌هالیوودی اشاره دارد.

«پدر بزرگ» تقریبا با دیگر داستان‌های کتاب تازه کارها، که مربوط به نوجوانی و آدم‌های زورگو هستند، همخوانی ندارد.

«یکشنبه» داستانی است از خانواده‌ای موازی، قبیله‌ای از دخترها و پسرها که در آن سیگار کشیدن، رقص و بازی‌های ورزشی یاد گرفتن و برای دخترها درد دل کردن. آدم‌هایی با اهداف کوچک که روزگارشان دست آخر به خوش گذراندن در هر روز تعطیل و تعطیلات تابستانی ختم می‌شد. بالاترین تفریح‌شان، موج‌سواری و بازی ساکر بود.

داستان کتاب تازه‌کارها (Jefes) می‌تواند مانند یک ترانه خوانده شود، به همین خاطر هر سیلاب طوری برگزیده شده که از منظر موسیقی نیز مناسب باشد.

واقع‌نمایی به حس خواننده مربوط می‌شود که گمان کند داستان را دارد گوش می‌کند و از راه گوش در دلش نفوذ می‌کند، نه اینکه آن را می‌خواند. این به‌ اصطلاح مشکل‌های تکنیکی، نویسنده را در خود فرو می برد.

موضوعی که بیشتر بارگاس یوسا در کتاب تازه کارها به آن اهمیت می‌دهد، زندگی پسران جوان پروست، که داستان‌‌های زندگی‌شان در مکان‌های متفاوتی چون زمین فوتبال، زمین رقص و گوشه و کنارهای خیابان‌های مختلف به وقوع می‌پیوندد.

ماریو بارگاس یوسا (Mario Vargas Llosa)، نویسنده پرویی و برنده جایزه نوبل ادبی است. از دیگر آثار او می‌توان به: سور بز، گفتگو در کاتدرال، جنگ آخرالزمان، دختری از پرو، مرگ در آند، قهرمان عصرما و… نام برد.

در بخشی از کتاب تازه کارها می‌خوانیم:

در آن سال آن‌ها همچنان شلوار کوتاه می‌پوشیدند و ما هنوز سیگاری نشده بودیم. آن‌ها ساکر را به همۀ بازی‌ها ترجیح می‌دادند و ما موج‌سواری یاد می‌گرفتیم و شیرجه از دایو بلند کلوپ تراس‌ها. و آن‌ها شیطان بودند، با گونه‌های نرم و کنجکاو و بسیار چابک و خوش‌ اشتها. در همان سالی که سلار در آکادمی شامپانیات ثبت‌ نام کرد.

برادر لئونیکو، راست است که قرار است یک شاگرد جدید بیاید؟ در کلاس سوم آ، نه برادر؟ برادر لئونیکو موهایی را که روی پیشانی‌اش ریخته بود کنار زد: بله، حالا بهتر است سکوت را رعایت کنید.

یک روز صبح در ساعت بازرسی، در حالی‌ که دست پدرش را گرفته بود، آمد و برادر لئونیکو او را برد سر صف، چون قدش حتی از روخاس هم کوتاه‌تر بود، و بعد او را ته کلاس سر یک میز خالی نزدیک ما نشاند. اسمت چیه جوان؟ سلار و اسم تو؟ چوتو. و تو؟ چینگلو. و تو؟ مانی. و تو. لالو. ساکن میافلورس؟ بله، از یک ماه پیش، قبلا در سنت‌ آنتونیو زندگی می‌کردم ولی حالا خانه‌مان در ماریسکا کاستیاست، نزدیک سینما کلینا.

از آن درس‌ خوان‌ها بود. (اما با تملق میانه‌ای نداشت) در هفتۀ اول پنجم شد، اما بعد همیشه اول می‌شد تا آن اتفاق افتاد. بعد شروع کرد به گند زدن و نمرۀ بد گرفتن. برادر لئونیکو می‌گفت چهارده اینکای نامدار و او نام‌شان را پشت هم ردیف می‌کرد، ده فرمان، سه قطعه از سرود مذهبی ماریست، شعر «پرچم من» سرودۀ لوپز آلبوخار یک‌ نفس همه را می‌گفت. لالو گفت: این سلار عجب بچۀ زرنگیه و برادر، حافظۀ عالی‌ای هم داره، و خطاب به ما: شما شیطون‌ها هم بهتره از اون یاد بگیرید و سلار ناخن‌ها را با یقۀ کتش برق می‌انداخت و با خودنمایی از آن بالا به همۀ کلاس نگاه می‌کرد. (خب، نه کاملا. او قلبا اهل خودنمایی نبود، فقط کمی کارهای مضحک می‌کرد، با او خوش می‌گذشت.

از این گذشته دوست خوبی بود. وقتی امتحان تستی داشتیم یواشکی جواب‌ها را به ما می‌رساند و در زنگ تفریح آب‌ نبات چوبی، سکۀ شکلاتی، تافی یا آب‌نبات می‌داد. چوتو بهش می‌گفت، پول توجیبی تو از مال ما چهارتا بیش‌تره چون نمره‌های خوب می‌گیری. برای ما هم زیاد بد نمیشه چون تو بچۀ خوبی هستی، یک بچۀ درس‌خوان همین نجاتش داد.)

فهرست مطالب کتاب

مقدمه داستان
مهمان
یکشنبه
تازه کارها
چالش
برادر کوچیکه
پدر بزرگ
رهبرها