معرفی و دانلود کتاب تمدن و ملالت‌ها‌ی آن

معرفی کتاب تمدن و ملالت‌ها‌ی آن

زیگموند فروید دانشمند و نظریه پرداز در علم روانشناسی در یکی از پرفروش‌ترین و مهم‌ترین رساله‌های خود، کتاب تمدن و ملالت‌ها‌ی آن به بررسی ارتباط ناسازگار میان تمدن بشری، شادی و رضایت فردی و اختلافات میان انسان‌ها می‌پردازد و چگونگی تکوین تمدن در عصر حاضر را واکاوی می‌کند.

درباره کتاب تمدن و ملالت‌ها‌ی آن:

زندگی کردن در جوامع و گروه‌های متمدن تا حدودی به معنای قربانی کردن درجه‌ای از منافع شخصی است. اما آیا این شرایط، خود منافع دیگری را به همراه ندارد؟

زیگموند فروید (Sigmund Freud) استدلال‌ها و نظریاتش را پیرامون این گزاره شرح می‌دهد و یکی از مهم‌ترین عواملی را بررسی می‌کند که باعث ایجاد تعارض و ناهماهنگی میان نیازهای فرد و انتظارات جامعه از او می‌شود. فروید معتقد است که انسان ذاتا پرخاشگر، خودخواه و از خود راضی است اما فرهنگ و جامعه غرایز او را مهار می‌کند و نتیجه‌ی حاصل از آن خطایی نابخشودنی است. کتاب تمدن و ملالت‌ها‌ی آن بخش بزرگی از تفکرات فیلسوفانه فروید را دربرمی‌گیرد و از همین رو، حال و هوایی متفاوت و مستقل از دیگر آثارش دارد. او این کتاب را در سال‌های آخر عمرش و هم زمان با به قدرت رسیدن حزب نازی نگاشت و تلاش کرد تا روایتی متفاوت از چگونگی تکوین فرهنگ تمدن را شرح دهد و از ساز و کاری که سبب سرکوب و سرخوردگی انسان در جامعه می‌شود پرده بردارد.

کتاب تمدن و ملالت‌ها‌ی آن (Civilization and Its Discontents) با زبانی ساده و بیانی شیوا به نگارش درآمده است تا فهم مطالب آن برای مخاطب عام هم قبل درک و بحث باشد. در این اثر فروید از دید خودش تمدن انسانی و احتیاجاتش را مورد استدلال قرار می‌دهد و به چالش می‌کشد. این اثر برای نخستین بار در سال 1930 در آلمان منتشر شد و آن چنان مورد استقبال قرار گرفت که در کمتر از یک سال به چاپ دوم رسید، علاوه بر این در بسیاری از کشورهای سراسر جهان هم منتشر شد که مورد استقبال ویژه خوانندگان قرار گرفت و به یکی از آثار پرفروش بدل شد.

کتاب تمدن و ملالت‌ها‌ی آن مناسب چه کسانی است؟

چنانچه از طرفدارن نظریات و بینش فروید هستید، مطالعه این کتاب به شما پیشنهاد می‌شود.

با زیگموند فروید بیشتر آشنا شویم:

کمتر کسی را می‌شناسیم که نام روانکاوی و جلسات روان درمانی را شنیده باشد اما نام زیگموند فروید (Sigmund Freud) برایش ناآشنا باشد. فروید (1856 – 1939) یک متخصص مغز و اعصاب اتریشی و بنیانگذار علم روانکاوی بود.

زیگموند از پدر و مادر یهودی در یکی از شهرهای امپراتوری اتریش به دنیا آمد. او در سال 1881 در دانشگاه وین شروع به تحصیل در رشته پزشکی کرد و در سال 1885، توانست دکترای آسیب‌شناسی اعصاب را دریافت کند و در سال 1902 میلادی اولین تجربه تدریس و استادی خود را به دست آورد.

این دانشمند بزرگ در تأسیس علم روانکاوی، تکنیک‌های درمانی مانند استفاده از تداعی آزاد را کشف کرد و از نقش آن در فرایندهای تحلیلی را سخن گفت. بازتعریف فروید از مسئله جنسیت، او را بر آن داشت تا مجموعه نظریات خود درباره ادیپ را به عنوان اصل نظریه روانکاوی معرفی کند.

تجزیه و تحلیل رویاها توسط فروید، او را تا جایی کشاند که مکانیسم‌های اصلی سرکوب را کشف کرد و پس از آن نظریه خود درباره ناخودآگاه را به طور مفصل شرح داد. با اینکه امروز نقدهای فراوانی به روش علمی او می‌شود اما فروید یکی از کسانی است که نظریاتش چه در زمان حیات و چه پس از مرگش، تاثیر فراوانی بر علم روانشناسی، دین، فرهنگ و ادبیات گذاشت.

برخی از آثار زیگموند فروید عبارتند از: تفسیر رویا، توتم و تابو، ملالت و تمدن‌های آن، موسی و یکتاپرستی، بررسی رفتارهای جنسی و...

جملات برگزیده کتاب تمدن و ملالت‌ها‌ی آن:

- آن کس که علم و هنر دارد، دین نیز دارد؛ آن کس که از آن دو بى‌بهره است، بادا که دین داشته باشد!

- انسان‌هاى منفردى وجود دارند که با استعدادى که به آنان اعطا شده است، بدون تلاش، ژرف‌ترین بینش‌ها را از گرداب احساسات خود استخراج مى‌کنند، بینش‌هایى که ما دیگر آدمیان با تزلزل و تردید عذاب‌آور و تلاش محتاطانه‌ى بى‌وقفه به آن راه مى‌یابیم. جا دارد که آه حسرت بکشیم.

- آرى، از این جهان بیرون نخواهیم افتاد. حال که پا به جهان گذاشتیم، همیشه در آن هستیم.

- وقتى تمدن از انسان‌ها مى‌خواهد که نه‌فقط عطش جنسى بلکه میل به پرخاشگرى خود را نیز قربانى کنند، مى‌توان فهمید چرا خوشبخت‌شدن در تمدن براى انسان دشوار است.

در بخشی از کتاب تمدن و ملالت‌ها‌ی آن می‌خوانیم:

کار در روانکاوى به ما آموخته است که درست همین ناکامى‌هاى زندگى جنسى است که افرادِ به‌اصطلاح نوروتیک (روان‌نژند) نمى‌توانند آن‌ها را تحمل کنند. آن‌ها با نشانه‌هاى بیمارى‌شان یک جایگزین جبرانى براى رانه‌هاى ارضانشده‌ى خود ابداع مى‌کنند که این جایگزین یا به خودى خود پدیدآورنده‌ى رنج است یا چون در رابطه با محیط و جامعه مشکل ایجاد مى‌کند سرچشمه‌ى رنج این افراد مى‌شود. مورد دوم را به‌آسانى مى‌توان فهمید، اما مورد دیگر [اول] معماى نوى برایمان طرح مى‌کند. اما تمدن جز قربانى‌کردن ارضاى جنسى قربانى‌هاى دیگرى هم مى‌طلبد.

مشکل رشد تمدن را به‌منزله‌ى یک مشکل عمومى رشد برداشت کرده‌ایم که از فعالیت لیبیدو مبنى بر بى‌رغبتى به رهاکردن وضع قدیم و ورود به وضع جدید ناشى مى‌شود. اگر بگوییم تضاد بین تمدن و عشق جنسى ناشى از این است که عشق جنسى رابطه‌اى دونفرى است که فرد سوم در این میان اضافى یا مزاحم است، حال آن‌که تمدن بر پایه‌ى رابطه بین عده‌ى بیش‌ترى استوار است، تقریبا همان حرف را زده‌ایم. در اوج یک رابطه‌ى عاشقانه رغبتى به محیط اطراف باقى نمى‌ماند. زوج عاشق خودبسنده است و براى خوشبخت‌بودن حتى به فرزند مشترک هم نیاز ندارد. اِروس در هیچ مورد دیگر هسته‌ى ذات خود، یعنى قصد وحدت‌بخشیدن [یا یکى‌کردن چند فرد]، را به این روشنى نشان نمى‌دهد، اما وقتى با عشق دو انسان به یکدیگر به این مقصود دست یافت نمى‌خواهد از این فراتر برود.

تا این‌جا مى‌توانیم به‌خوبى تصور کنیم که یک جامعه‌ى متمدن از چنین جفت‌هایى تشکیل شود که از حیث لیبیدو سیراب شده و به‌واسطه‌ى کار و علایق مشترک با هم پیوند داشته باشند. اگر این‌طور مى‌بود، لازم نبود تمدن نیروى جنسى را [از انسان‌ها] سلب کند. اما چنین وضع دلخواهى وجود ندارد و هرگز وجود نداشته است. واقعیت به ما نشان مى‌دهد که تمدن به پیوندهایى که در اختیار داشته است اکتفا نمى‌کند. هدفش این است که اعضاى جامعه را با لیبیدو به یکدیگر پیوند دهد و در مسیر این هدف به هر وسیله‌اى متوسل مى‌شود و هر راهى را هموار مى‌کند تا هم‌هویتى‌هاى نیرومند بین آنان ایجاد شود و در مقیاس گسترده با گردآوردن لیبیدوى منع‌شده از هدف مى‌کوشد تا پیوندهاى اجتماعى را با روابط دوستانه مستحکم کند. محدودکردن حیات جنسى براى تحقق‌بخشیدن به این هدف ناگزیر است. اما نمى‌توانیم درک کنیم ضرورتى که تمدن را به این راه مى‌کشاند چیست و لزوم دشمنى آن با عطش جنسى چه علتى دارد.