معرفی و دانلود کتاب توسعه تجارت ایران با سازمان همکاری شانگهای

معرفی کتاب توسعه تجارت ایران با سازمان همکاری شانگهای

کتاب توسعه تجارت ایران با سازمان همکاری شانگهای به قلم میرعبدالله حسینی، تاریخچه، ابعاد کار چند جانبه و مسائل بین‌المللی سازمان همکاری شانگهای را مورد بررسی قرار داده و کارآمدی آن را در توسعه تجارت ایران ارزیابی می‌کند.

در هزاره سوم، آهنگ جهانی شدن پر شتاب‌تر از گذشته است و اقتصادهای ملی برای ماندن و آمادگی در میدان رقابت جهانی به طور شتاب‌آلودی به گروه‌بندی‌های اقتصادی منطقه‌ای روی آورده‌اند. از آنجا که کشورها به تنهایی همه عوامل تولید را در اختیار ندارند، برای دستیابی به رفاه اقتصادی بالاتر که بدون همکاری گروهی میسر نیست، تلاش می‌کنند با تشکیل گروه‌بندی‌های اقتصادی منطقه‌ای موجب رونق اقتصادی خود و تکمیل چرخه تولید در یک منطقه جغرافیایی شوند.

در این بین، جدا کردن مسائل سیاسی، اقتصادی و اجتماعی از یکدیگر ممکن نیست و به همین دلیل حتی همکاری‌های یکسره اقتصادی نیز با مسائل سیاسی و اجتماعی به طور کامل به هم تنیده است و بر عکس.

به علاوه، در عصر جهانی شدن، توسعه اقتصادی دیگر یک مقوله صرفا ملی نیست و کشورها برای دستیابی به سطح مناسبی از توسعه، به ناچار باید زمینه‌های برخورداری از امکانات و منابع بین‌المللی را فراهم نمایند. چگونگی تمهید این ساز و کار جهت استفاده از منابع جهانی و منطقه‌ای از جمله مهم‌ترین مقولاتی است که امروزه پیش روی تمامی کشورها از جمله ایران قرار دارد.

نگاهی به کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، نشان می‌دهد که آن‌ها قابلیت آن را دارند تا در دهه‌های آینده یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های بین‌المللی اقتصاد، تجارت، سرمایه‌گذاری خارجی، انرژی و نظامی را در جهان شکل دهند.

چین و روسیه ارتشی قدرتمند و اقتصادی رو به رشد دارند. از نظر اقتصادی، جایگاه چین با دیگر دولت‌های عضو این پیمان متفاوت است. پیش‌بینی می‌شود که چین به زودی به قدرت اول اقتصاد جهان بدل شود. این سازمان بیشترین حجم ذخایر انرژی نفت و گاز دنیا را دارد. در این بین، ایران و روسیه بالاترین ظرفیت انرژی را دارند. ایران رتبه سوم ذخایر نفتی جهان و رتبه دوم گاز جهان را در کنار روسیه که دارای رتبه اول گاز و از کشورهای دارای نفت جهان است، عهده‌دار است.

روش مطالعه کتاب توسعه تجارت ایران با همکاری شانگهای (Augmenting Trade Relations between Iran and SCO) مبتنی بر بررسی اسناد و ترجمه متون، مطالعه تطبیقی و محاسبه برخی شاخص‌های مرتبط با کارآیی منطقه گرایی و توسعه تجارت است. اعضای رسمی این موافقت نامه شامل شش کشور چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان و عضو ناظر ایران است که برای دوره 2006 - 1991 و روند تغییرات طی آن دوره مطالعه می‌شود.

در بخشی از کتاب توسعه تجارت ایران با همکاری شانگهای می‌خوانیم:

کشورهای عضو سازمان، همکاری‌های خود را به عرصه‌های اقتصادی، امینی و سیاسی محدود نکرده و مصمم به توسعه پیوندهای فرهنگی میان خود هستند.

ششمین اجلاس دو روزه وزیران فرهنگ کشورهای عضر و ناظر سازمان همکاری شانگهای اواخر ماه آوریل 2009 در قازان پایتخت تاتارستان روسیه برگزار شد و برای نخستین بار ایران به عنوان عضو ناظر در این اجلاس حضور داشت، صفارهرندی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران در مسکو در این زمینه اعلام کرد: سازمان شانگهای با دربرگرفتن مجموعه‌ای از کشورهای قدرتمند منطقه‌ای، به سازمانی پرنفود و نقش آفرین در عرصه‌های جهانی تبدیل شده است.

وی گفت: عصر جهان تک قطبی و دو قطبی دیگر به پایان رسیده و قضا برای تنی ملت‌ها در شرایط کنونی فراهم آمده است. وی شکل‌گیری سازمان را نشانگر یک درک درست از سیاست و معادلات جدید جهانی برای معرفی جایگاه منطقه آسیا دانست و افزود: کشورهای اور آسیا در این میان نقش اساسی برای تقویت و افزایش مناسبات و همکاری‌های منطقه‌ای ندارند تحلیلگران سیاسی بر این عقیده‌اند هر چند که سازمان از لحاظ سازماندهی، از سازمان‌هایی همچون اتحادیه اروپا و ناتو فاصله زیادی دارد، اما امکانات کافی برای تبدیل شدن به یک سازمان قدرتمند و تاثیرگذار جهانی را دارد.

اتحاد اوراسیایی موج متفاوتی از بلوک‌بندی را تعقیب می‌نماید. در جهان همواره بلوک بندی‌ها و قطب بندی‌های متفاوتی بر اساس منافع مشترند و کسب حداکثر منافع از اقدامات مشترک در چارچوب وضع موجود شکل می‌گیرد.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه
فصل اول: مسائل بین‌المللی سازمان همکاری شانگهای
فصل دوم: تاریخچه و ابعاد کار چند جانبه سازمان همکاری شانگهای
فصل سوم: مطالعه تطبیقی شاخص‌های اقتصاد کلان بین‌الملل
فصل چهارم: ارزیابی کارامدی سازمان همکاری شانگهای
فصل پنجم: جمع‌بندی
منابع و مراجع