معرفی و دانلود کتاب جزیره مینو یادمان‌های جنوب: قطعه‌ای از آسمان

معرفی کتاب جزیره مینو یادمان‌های جنوب: قطعه‌ای از آسمان

کتاب جزیره مینو یادمان‌های جنوب: قطعه‌ای از آسمان به قلم مصطفی محمدی، به منظور آشنایی بیشتر علاقه‌مندان با منطقه‌ی عملیاتی جزیره مینو به نگارش درآمده است و مناطق خاطره‌انگیز، خطوط مقدم و جبهه‌های دوران جنگ در این منطقه را به تصویر می‌کشد.

مصطفی محمدی در این کتاب شرایط رزمندگان در زمان جنگ، مناطقی که در آن قرار داشتند، عملیات‌هایی که در آن مناطق انجام می‌شد تا پیروزی حاصل شود و راهی که رزمندگان و شهدا طی کردند تا امروز، وطن در آرامش باشد را نشان می‌دهد.

هر یک از کتاب‌های مجموعۀ قطعه‌ای از آسمان، شناسنامه مختصر و مفیدی از یک منطقه هستند که ابتدا به تاریخچه‌ای از گذشته‌ی منطقه پرداخته و در ادامه حوادثی که در دوران دفاع مقدس اتفاق افتاده را شرح می‌دهد. نویسندگان در این کتاب‌ها خاطرات تاریخ‌سازان مناطق جنگ زده را با زبانی ساده به رشته‌ی تحریر در آورده‌اند.

خواندن کتاب‌های این مجموعه به تمامی علاقه‌مندان به تاریخ دفاع مقدس و افرادی که قصد دارند از مناطق جنگی بازدید کنند پیشنهاد می‌شود. این کتاب‌ها آنچنان فضای آن دوران را برای خواننده تداعی می‌کنند که اگر کسی دوست داشته باشد از این مناطق بازدید کند اما شرایطش را نداشته باشد، خود را در آن مکان احساس خواهد کرد.

در بخشی از کتاب جزیره مینو یادمان‌های جنوب می‌خوانیم:

آن شب هیچ چشمی جز چشمان تو، دریاقلی! بعثی‌ها را ندید. تو می‌دانستی که چند شب پیش خرمشهر از دست‌ رفته و بعثی‌ها روی آسفالت‌ جاده‌های اصلی ورودی به شهر آبادان، خاک پوتین‌های خود را می‌تکانند.

ما نمی‌دانستیم بعثی‌ها با عبور از جاده‌های ماهشهر و آبادان اهواز، راه‌ها را بسته‌اند و چقدر از مردم ما به دست دشمن اسیر شده‌اند! امشب که تو در لابه‌لای آهن‌های زنگ‌زدۀ اتومبیل‌ها، چشمت به بعثی‌ها می‌افتد، می‌فهمی که نوبت شهر توست؛ آبادان!

آرام خودت را در دل سیاهی شب جا می‌کنی، دستانت فرمان دوچرخه را لمس می‌کند، روی زین که جا به‌ جا می‌شوی، رکاب می‌زنی... پیرمرد! چه رکابی می‌زنی! تو که عضله‌هایت جانی ندارد، آرام‌تر، خسته می‌شوی، نفست بند می‌آید، در نیمه راه می‌مانی‌ها... ! اما نه، رکاب بزن، بعثی‌ها با جادۀ خسروآباد چهار کیلومتر فاصله دارند. یعنی با تنها جادۀ شهر و تو تا مقر سپاه آبادان، نه کیلومتر...

رکاب بزن! هر که زودتر برسد، تاریخ را عوض خواهد کرد. اگر بعثی‌ها به جادۀ خسروآباد برسند، همۀ کرانه ایرانی اروندرود در دست‌شان خواهد افتاد. آن‌ها به تمام ادعاهای مرزی خود خواهند رسید، یعنی دو دو تا چهارتای صدام از لحاظ نظامی کامل است.

رکاب بزن دریاقلی! بعثی‌ها برای بلعیدن آبادان، بی‌سر و صدا آمده‌اند. آنان تو را ندیده‌اند. ‌ای کاش به جای دوچرخه، یک موتور داشتی. یا نه، ‌ای کاش از میان گورستان خودروها یکی زنده می‌شد؛ تنها یکی و تو راحت پشت فرمان می‌نشستی و می‌آمدی به مقر سپاه آبادان، نه، آن شب اگر تو خودرو هم داشتی، در کنار بزرگ‌ترین پالایشگاه نفت خاورمیانه که حالا دارد می‌سوزد، یک لیتر بنزین هم دم دست‌ نبود که توی حلقوم آن خودرو بریزی. پس رکاب بزن، دریاقلی! رکاب بزن...