معرفی و دانلود کتاب خانه عروسک: مجموعه داستان‌های کوتاه

معرفی کتاب خانه عروسک: مجموعه داستان‌های کوتاه

کتاب خانه عروسک: مجموعه داستان‌های کوتاه به قلم املی نصرالله، با نگاهی لطیف و زنانه گوشه‌هایی از زندگی یک انسان شرقی و همچنین نیازها و آرزوهای انسانی را به تصویر می‌کشد.

ادبیات هر عصر آینه‌ای است که می‌تواند زندگی مردم آن عصر را با تمام خوبی‌ها و بدی‌ها، زشتی‌ها و زیبایی‌ها و راستی‌ها و ناراستی‌ها منعکس کند. اگر شما بخواهید از چند و چون زندگی مردم یک دوران اعم از تاریخ، سیاست، فرهنگ، آداب و رسوم، طرز فکر و سنت‌های آن‌ها باخبر شوید، بهترین راه، مطالعه شعر و ادبیات مردم آن زمانه است؛ علاوه بر آن ادبیات یکی از راه‌های ارتباط و آشنایی با زندگی و فرهنگ ملت‌های گوناگون در سراسر جهان است.

شما هرگز نمی‌توانید به تک تک شهرها و روستاهای کشورهای مختلف جهان سفر کرده و با زندگی و احوالات همه آن‌ها آشنا شوید؛ ممکن است که به صورت کلی این آشنایی صورت بگیرد، زیرا این کار با محدودیت زمانی و مکانی که دارید غیر ممکن است.

اما با مطالعه آثار ادبی ملت‌های مختلف چه در زمان گذشته و چه حال، می‌توانید این ارتباط و آشنایی را برقرار کنید، ضمن آنکه باید این اصل ثابت را پیوسته مدنظر قرار داد که همه انسان‌ها چه اروپایی و آسیایی و چه آفریقایی و آمریکایی و ... با هر نژاد، مذهب و ملیتی، خصوصیات مشترک زیادی با هم دارند که این خصوصیات به طور فطری در همه آن‌ها وجود دارد؛ مثلاً همه انسان‌ها به طور طبیعی از جنگ و خشونت گریزانند، همه انسان‌ها خواهان صلح، امنیت و آرامش هستند و ...

شاید یک نفر در گوشه‌ای از آفریقا زندگی کند و یکی در قلب شلوغ‌ترین شهرهای اروپا و دیگری در جای دور افتاده که دیگران حتی نام آن را ندانند، اما همه نیازهای مشترکی دارند، نیاز به صلح، نیاز به آرامش، نیاز به امنیت، نیاز به دوست داشته شدن و ...

امیلی نصرالله را بیشتر بشناسیم:

امیلی نصرالله (Emily Nasrallah) در 6 ژوئیه 1931 در جنوب لبنان چشم به جهان گشود. او پس از گذراندن تحصیلات متوسطه به دانشگاه بیروت راه یافت و سپس برای ادامه تحصیل به دانشگاه آمریکایی وارد شد و در سال 1985 از این دانشگاه فارغ التحصیل شد. وی آثار متعدد بسیاری در زمینه داستان کوتاه و همچنین رمان از خود بر جای گذاشته است. اولین رمان وی با نام «طیور وأیلول» سه جایزه ادبی دریافت کرد و برای سیزدهمین بار به چاپ رسیده است.

در بخشی از کتاب خانه عروسک می‌خوانیم:

از لحظه‌ای که پای خود را بر روی خاک سرخ رنگ و شاداب وادی‌الخیر قرار داده بود، دیگر توجهی به پشت سر خود نداشت. نزدیک بود دخترش را که به دنبالش می‌آمد و همچنین هدف از سفرشان را فراموش کند. ناگهان به دوران کودکی، زمانی که شش یا هفت ساله بود بازگشت. باغ‌هایی را در مقابلش میدید که گسترده شده و با میوه‌های عسلین او را وسوسه می‌کرد، میوه‌هایی که همچون خوشه‌های طلا و یاقوت با گونه‌هایی سرخ یا زرد و دهان‌هایی خندان از درختان آویخته بودند.

به هم خوردن شاخ و برگ درختان مانند صدای بال بال پرندگان افسانه‌ای او را فرا می‌خواندند و در گوش او سخنانی گرم و دلنشین نجوا می‌کردند. در میان این نجواها به نظرش می‌رسید صداهایی را می‌شنود که از اعماق دره برمی‌خیزد.

صای بچه‌هایی که گمشده‌اند و هیچ قید و بند یا وعده و وعیدی نمی‌تواند پای آن‌ها را از رفتن باز دارد. گویی هم الان آن‌ها را می‌بیند که بدون هیچ پاپوشی می‌دوند و پاهای کوچکشان به خاطر برف و سرما قرمز شده و سوراخ‌های ریز قسمت‌هایی از آن قطراتی خون بیرون زده است...

اما سرخی گونه‌هایشان همچنان از سرخی پاهایشان بیشتر است.

اینان همبازی‌های دوران کودکی او بودند. همراه آن‌ها بارها و بارها این باغها را لمس کرده است، و هنوز این گذرگاهها، پیچ م خم‌ها و گوشنه و کنارهای مبهم را می‌شناسد، آن جا که شاخه‌های تمشک جنگلی درهم آویخته و به یکدیگر چسبیده و نزدیک شده‌اند. گویی در حال برگزاری کنفرانسی سرّی بوده یا درکناره رود، در حال توطئه‌اند.

او هنوز باغ‌ها، لانه‌های پرندگان و چراگاه‌های گوسفندان را می‌شناسد. و امروز دخترش به او این فرصت را داده است که حافظه‌اش را بیازماید.

فهرست مطالب کتاب

مقدمه مترجم
آسیاب گمشده
خانه‌ی عروسک
از اعماق دریا
مادر مهربان!
کوه کهربا
دیدار دو رؤیا
یک معادله ساده ریاضی