معرفی و دانلود کتاب در جست و جوی کریستال

معرفی کتاب در جست و جوی کریستال

کتاب در جست و جوی کریستال به قلم جاس استرلینگ، کتاب سوم از مجموعه بندیکت‌ها، به روایت داستان خواهر و برادری به نام دایموند و کریستال می‌پردازد که برای هدفشان از ایتالیا به آمریکا سفر کرده‌اند.

کریستال بروک بد‌ترین سینوت در خانواده‌اش بود. چرا که می‌دانست قدرتش ناقص بود. در حال حاضر با معدل پایینی از مدرسه فارغ‌التحصیل شده بود و زیر سایه خواهرش دایموند که موفق‌ترین فرد خانواده بود، زندگی می‌کرد. در سفری به دنور طی حادثه‌ای، با یکی از پسران بندیکت برخورد می‌کنند که از قضا روح‌ربای دایموند از آب در می‌آید و بدین ترتیب نامزدی و عروسی این دو برنامه‌ریزی می‌شود، اما او اصلا تحت تاثیر عشق این دو قرار نمی‌گیرد.

در این بین، زاویر برادر دیگر نمی‌تواند از کریستال دل بکند. دختر به ونیز برمی‌گردد تا به همراه خانواده‌اش مراسم عروسی خواهرش را برنامه‌ریزی کنند که کریستال به ناگاه متوجه رازی درباره خودش می‌شود که او دستپاچه می‌کند. چرا که او ناخواسته عاشق زاویر پسر درمانگر خانواده بندیکت شده است.

در بخشی از کتاب در جست و جوی کریستال (Seeking Crystal) می‌خوانیم:

بشقابم را به‌ طرف پیشخوان بردم و غذای نخورده را در سطل آشغال ریختم. «فکر کنم برم یه قدمی بزنم. حدس می‌زنم شما چون سفر کردین می‌خواین زود بخوابین. باید اول صبح برای کار بیدار بشم، پس بعداً می‌بینم‌تون.»

مطمئن شدم وقتی بیرون می‌روم در با صدای بلندی پشت سرم بسته شود. یکی از مزایای اینکه دوباره با کسی آپارتمان اشتراکی داشته باشم این بود که اخلاق بدم مخاطب داشت در نتیجه ارزش داشت چنین حرکاتی انجام بدهم.

زیاد دور نشدم. کنار یکی از ایستگاه‌های آبی نزدیک آپارتمان‌مان، روی لبه یک گذرگاه تخته‌ای نشستم که زمان مَد آب از آن استفاده می‌کردیم. اواخر پاییز و زمستان اغلب مجبور بودیم دوبار در روز، شلپ‌شلپ‌کنان از چاله‌ها عبور کنیم، چون مرداب تا لبه‌های شهر بالا می‌آمد.

یک سیستم اعلام‌ خطر برای اوقاتی که آب به‌ طرز خطرناکی بالا بود وجود داشت که به آن آکوا آلتا می‌گفتیم. ولی در حال حاضر آب پایین بود و کسی روی سکو راه نمی‌رفت. یک فروشنده‌ خیابانی که به‌ دنبال فروش دیرهنگام به جهانگردانی بود که از رستوران‌ها دیدن می‌کردند، تزئیناتی شب‌نما به هوا پرت می‌کرد که قبل از اینکه روی پیاده‌رو بیفتند، مثل یک آتش‌بازی کوچک، لحظه‌ای در هوا معلق می‌ماندند.

نسیمی از دریای آدریاتیک وزید و بوی گازوئیل و آب‌ شور آورد. قایق‌ها در سکوی اسکله رفت‌ و آمد می‌کردند. در ذهنم آن‌ها را مانند سوزن‌هایی تصور کردم که در حلقه‌ای دائمی شهر را دور می‌زدند. ونیز جای خوبی برای تنها نشستن است؛ همیشه چیزی در جریان است و هیچ‌کس نمی‌پرسد چرا می‌خواهی مدتی بنشینی و مردم را نگاه کنی. اینجا به نمایش دادن عادت دارد. گفتگوی میز شام را برای خودم مرور کردم. هنوز احساس رنجیدگی می‌کردم و انواع پاسخ‌های پرشور به ذهنم می‌رسید؛ از شرکت نکردن در عروسی گرفته تا اینکه دیگر هرگز با خانواده‌ام حرف نزنم.