معرفی و دانلود کتاب درست و نادرست: حقیقت و مجاز

معرفی کتاب درست و نادرست: حقیقت و مجاز

هرکس ذره‌ای به بازیگری علاقمند است همین حالا باید کتاب درست و نادرست: حقیقت و مجاز، اثر دیوید ممت را بخواند. این کتاب برای کسانی نوشته شده که به بازی و بازیگری علاقه‌مند هستند، کسانی که به زندگی اهمیت می‌دهند.

کتاب درست و نادرست: حقیقت و مجاز (True and False: Heresy and Common) ، کتابی است درخشان، خیره‌کننده، هیجان‌انگیزه برانگیزاننده مفرح... این کتاب یک نارنجک دستی در قالب کاغذ است که برای انهدام ادعاهای نادرست، تصورات اشتباه و دغل بازی‌های امروز تئاتر طراحی شده.

نگرش علمی به پدیده‌ی ماهیت بشر، ما را قادر می‌سازد تا بی‌آن‌که وحشت‌زده شویم و مجبور باشیم انواع و اقسام نظریات غریب را برای توجیه نواقص دانشمان سرهم کنیم، به جهالت تن دهیم.

بازیگری همین است. اجرای نمایش برای مخاطب. بقیه‌اش صرفاً تمرین است. من هم می‌دانم که حیات سپری‌شده در آکادمی، مدرسه، استودیو با این‌که جذاب و امیدبخش است، اما از زندگی (و حرفه‌ی) بازیگر حذف شده، همان‌طور که حرکات ایروبیک از مشت‌زنی جدا می‌شود.

در مقام بازیگر، ما اکثر زمان خود را در انزجار، گیجی و احساس گناه می‌گذرانیم. احساس گم‌گشتگی می‌کنیم و از این بابت شرمنده‌ایم؛ گیج‌ایم برای این‌که نمی‌دانیم چه باید بکنیم، حال این‌که اطلاعات زیادی داریم، اما براساس هیچ‌یک از آن‌ها نمی‌شود بازی کرد؛ احساس گناه می‌کنیم به این خاطر که حس می‌کنیم کارمان را به‌درستی انجام نمی‌دهیم. احساس می‌کنیم شغلمان را به‌قدر کفایت نیاموخته‌ایم؛ احساس می‌کنیم دیگران کارشان را بلدند ولی ما شکست خورده‌ایم. تنها اتفاقات خوشی هم که برایمان می‌افتد شانسی ا‌ست: اگر می‌شد فلان کارگزار متوجهم شود؛ اگر فلان تهیه‌کننده به‌جای چهارشنبه‌شب، سه‌شنبه‌شب که کارم خوب بود می‌آمد؛ اگر متن اجازه می‌داد که بیشتر فلان کار را کنم و کمتر بهمان کار را؛ اگر تماشاگر بهتر بود؛ اگر پنج دقیقه دیرتر شروع نکرده بودیم و در نتیجه‌اش تمرکزم را از دست نداده بودم.

بنابراین ما به کسانی حسادت می‌کنیم که «خوش‌اقبال» هستند، کسانی که ظاهراً از «تکنیک» برخوردارند و از آن‌جا که ما خود فاقد این «تکنیک» هستیم، موفقیت‌های آن‌ها را به‌پای بخت و اقبال بلندشان می‌گذاریم. لذا هرچه بیشتر و بیشتر روی یک «تکنیکِ شانس‌محور» سرمایه‌گذاری می‌کنیم و این در نتیجه به یک خرافات، یک نوع سرمایه‌گذاری در خودآگاهی و درون‌گرایی بدل می‌شود. ما توجهمان را به درون جلب می‌کنیم، زیرا درون‌گرایی ما را از لزوم وحشتناکِ زندگی در یک دنیای نمایشی که اصلاً آمادگی‌اش را نداریم، می‌رهاند. در نتیجه «تکنیک» ما هرچه بیشتر و بیشتر به پرورش یک جنون اختصاص داده می‌شود: حافظه‌ی حسی. جانشین‌سازی. حافظه‌ی عاطفی. «دیوار چهارم». خلق «داستان‌های» کمکی که «اجرا کردن» آن‌ها به‌دشواری متن است اما شایستگی آن را ندارند که در مورد چیزی غیر از خود ما باشند.

در کتاب درست و نادرست: حقیقت و مجاز، بازیگری حرفه‌ی متشخصانه‌ای نیست. سابق بر این بازیگران را در گذرگاه‌ها به‌صلابه می‌کشیدند. اجراهای آن افراد چنان مایه‌ی آزار ناظران بود که حتا ارواح آنان را نیز به‌ترس می‌انداختند. این خود یک تمجید درست و حسابی‌ است.

آن نقش‌آفرینان، نه مخاطبان خود را طوری برمی‌انگیختند که انگار از یک دانشکده‌ی تحصیلات تکمیلی فارغ‌التحصیل شده باشند و نه نقدهایی تحسین‌برانگیز دریافت می‌کردند؛ بلکه مخاطبانشان را وامی‌داشتند که دلواپس روحشان باشند. حالا به‌نظرم می‌آید که هدفی برای نشانه‌گیری پیدا کرده باشم.

دیوید مَمِت (David Mamet) نمایشی‌نامه‌نویس شهیر، کارگردان و مدرس، راهنمایی سر راست، جسارت‌آمیز و سرشار از صداقت بی‌رحمانه در باب بازیگری نوشته است. درست و نادرست هیچ انگاره‌ای را در زمینه‌ی بازیگری رها نمی‌کند، عقاید مرسوم را در این زمینه به چالش می‌کشد و آنچه را بازیگران مشتاق واقعا باید بدانند می‌گوید:

1- چگونگی داوری نقش و رسیدن به آن
2- چگونگی کار با نمایش‌نامه‌نویس‌
3- راه صحیح برای شرکت در تمرین‌ها و آزمون‌های بازیگری
4- نحوہی اندیشیدن درباره‌ی صحنه
5- رویکرد مناسب به کارگزاران و به‌طور کلی جنبه‌ی تجاری بازیگری.

ممت با قطعیت و وضوح به بازیگران می‌گوید که چرا نباید زیر بار تصورات مشتری جمع‌کنی بروند که در اکثر مدارسی و دوره‌های آموزشی بازیگری رایج شده است. درست و نادرست در برابر برخی از مقدسات این حرفه می‌ایستد و راهنمایی‌های ارزنده‌ای در باب بازیگری امروز عرضه می‌کند.

نمایشنامه‌های او مشتمل است بر: تغییرات یک آدم دست‌وپاچلفتی، انحراف در شیکاگو، پیوند مجّدد، بوفالوی امریکایی، زندگی در تئاتر، موتورآب، چوب‌ها، قایق، ادموند، شال، گلن‌گری گلن‌راس (برنده‌ی جایزه‌ی ادبی پولیتزر)، سرعت گاوآهن، بابی گالد در جهنّم، هسمایه‌ی قدیمی، اولِئونا، رمزنوشته. فیلمنامه‌هایش شامل: پُستچی همیشه دو بار زنگ می‌زند، حکم، غیرملموس، خانه‌ی بازی‌ها، پدیده‌ها عوض می‌شوند (به‌همراه شل سیلوراستاین)، قتل، موریانه (خوره‌ی کتاب)، هوفا. مجموعه مقالاتش شامل نوشتن در رستوران‌ها، برخی آدم‌های خارق‌العاده، درباره‌ی کارگردانی فیلم و کابینه که توسط فِیبِر اند فِیبِر تحت عنوان چه‌کسانی حرفه‌ای هستند؟ به‌چاپ رسیده‌اند. رُمان‌هایش عبارت‌اند از: روستا، کیش قدیمی، ویلسون که همگی نیز توسط همان نشر به‌چاپ رسیده‌اند.

فهرست مطالب کتاب

درباره‌ی نویسنده
به بازیگران
چند نظر
مُرده‌پرستی
دانش‌پروری
نشان خود را پیدا کن
من در کنج خود خزیده‌ام
حساب کار از همه‌چیز سوا است
آزمون‌های بازیگری
نقاشی به کمک اعداد
«کار»
تأویل شفاهی
کمک‌کردن به نمایشنامه
پذیرش
فرایند تمرین
نمایشنامه و صحنه
کنش
احساس گناه
تمرکز
استعداد
عادت
گماشتگان
اجرا و کاراکتر
تبهکار و قهرمان
بازی کردن «که انگار»
«آن‌ها یک زمان در میان ما بودند»
ساعت یازده همیشه از راه می‌رسد