معرفی و دانلود کتاب دست‌های آلوده

معرفی کتاب دست‌های آلوده

کتاب دست‌های آلوده نوشته‌ی ژان پل سارتر، درامی جذاب و سیاسی محسوب می‌شود که ماجرای قتل سیاست‌مداری مهم را در کشور خیالی ایلیریا روایت می‌کند. این داستان که میان سال‌های 1943 و 1945 رخ می‌دهد فضای دوران کمونیستی فرانسه در همان ایام را به تصویر می‌کشد.

نمایشنامه‌ی جذاب و خواندنی دست‌های آلوده (Dirty Hands) که در هفت پرده است، داستان خود را به صورت فلاش‌بک روایت می‌کند و یک قاتل به عنوان راوی نحوه‌ی انجام مأموریت خود را توضیح می‌دهد. قاتل از همان ابتدای داستان مشخص است ولی معمای اصلی ماجرا در این سوال است که آیا دلیل ارتکاب قتل، واقعاً سیاسی بوده است؟ با این اوصاف، ژان پل سارتر در داستان خود، بیشتر بر علت وقوع این اتفاق و انگیزه‌ی درونی انسان‌‌ها تمرکز کرده است.

نمایش زمانی آغاز می‌شود که نظامیان آلمان شکست خورده‌اند و در حال عقب‌نشینی هستند. هوگو در همان ابتدا به عنوان پسر جوانی از حزب کمونیست معرفی می‌شود که به یکی دیگر از اعضای حزب دلباخته است. هوگو از سوی حزب، مأموریت یافته تا یک سیاستمدار مهم که ظاهراً افکارش با سیاست حزب متفاوت است به قتل برساند. هوگو مأموریت را با موفقیت انجام می‌دهد و برای چند سال به زندان می‌رود. او پس از آزادی متوجه می‌شود که همه چیز تغییر کرده است و...

ژان پل سارتر (Jean Paul Sartre) در این نمایشنامه‌ی جذاب، توانایی بالای خود را در داستان‌گویی و مطرح کردن عمیق‌ترین نظریات سیاسی به نمایش می‌گذارد. وی در این کتاب توانسته است دیالوگ‌هایی خلق کند که به رغم گذشت سال‌ها هنوز هم خواننده را مجذوب خود می‌کند.

ژان پل سارتر را بیشتر بشناسیم:

وی با نام کامل ژان پل شارل ایمار سارتر در سال 1905 به دنیا آمد. این نویسنده‌ی فرانسوی به عنوان فیلسوف، فیلمنامه‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، فعال سیاسی، روزنامه‌نگار، نویسنده، منتقد و روشنفکر در قرن بیستم فعالیت‌های بسیاری داشت. سارتر یکی از پیشگامان مکتب اگزیستانسیالیسم محسوب می‌شود و از میان آثار او می‌توان به تهوع، مرده‌های بی‌کفن و دفن، مگس‌ها و... اشاره کرد.

نکوداشت‌های کتاب دست‌های آلوده:

- اگر به دنبال اثری متفاوت هستید، این کتاب را امتحان کنید. (Little Dipper)
- نمایشنامه ای قدرتمند درباری فردی که به دنبال خود می گردد. (Crimson)
- ژرف و تفکربرانگیز. (Literary Ramblings)

در بخشی از کتاب دست‌های آلوده می‌خوانیم:

هوگو: فقط این یک‌دفعه حق با توست رفیق. اشتها چیزى است که من اصلاً معنى‌اش را نمى‌دانم. اگر تو غذاهاى بى‌گوشت بچگى مرا دیده بودى! نصفش را مى‌گذاشتم مى‌ماند. چه اسرافى! آن وقت مى‌آمدند دهانم را باز مى‌کردند و مى‌گفتند یک قاشق براى خاطر بابا. یک قاشق براى مامان. یک قاشق دیگر هم براى خاطر خاله جان «آنا». و قاشق را تا بیخ حلقم فرو مى‌کردند و با این تصور بزرگ هم مى‌شدم. اما چاق نمى‌شدم. تصورش را بکن! همین وقت‌ها بود که مرا وادار کردند بروم سلاخ خانه خون تازه بخورم. چون خیلى زردمبو بودم. و از همین سربند بود که اصلاً دیگر به گوشت لب نزدم. پدرم هر شب مى‌گفت: «این پسره گرسنه‌اش نیست.. » هر شب. مى‌فهمى؟ بهم مى‌گفتند: «بخور هوگو، بخور. اگر نخورى ناخوش مى‌شوى.» مجبورم مى‌کردند روغن ماهى بخورم و این دیگر آخرین حد تفنن بود. یک شیشه شربت اشتهاآور! در حالیکه دیگران توى کوچه‌ها خودشان را براى خاطر یک تکه گوشت مى‌فروختند. من دیده بودمشان که از زیر پنجره‌ى اتاقم گذشته بودند. روى پارچه نوشته بودند: «نان به ما بدهید.» و آن‌وقت من سر میز که مى‌رفتم باز شروع مى‌شد. بخور هوگو، بخور. یک قاشق براى نگهبان که اعتصاب کرده. یک قاشق براى خاطر پیرمردى که خاکروبه‌ها را از توى خاکروبه‌دان جمع مى‌کند. یک قاشق براى خانواده‌ى خرپاکوب که افتاده و پایش شکسته. این بود که من خانه‌ى بابام را ترک کردم. وارد حزب شدم و منتظر هم بودم که همین اباطیل را بشنوم: «تو هیچ‌وقت گرسنگى نکشیده‌اى هوگو، تو دیگر چرا خودت را داخل مى‌کنى؟ تو چطور مى‌توانى حرف‌هاى ما را بفهمى؟ تو یک‌دفعه هم گرسنگى نکشیده‌اى.» درست است که گرسنگى نکشیده‌ام. اصلاً! هیچ‌وقت! اما شاید تو بتوانى بگویى که آخر من چکار باید بکنم تا شما از این همه گوشه و کنایه زدن به من دست بردارید؟ (یک لحظه سکوت)

هوده‌رر: شنیدید؟ بسیار خوب یادش بدهید. بهش بگویید که چکار باید بکند. سلیک! تو از او چه مى‌خواهى نکند؟ که یک دستش را قطع کند؟ که یک چشمش را در بیاورد؟ که زنش را به تو بدهد؟ چه کفاره‌اى باید بدهد تا شما او را ببخشید؟

سلیک: به من کارى نکرده تا ببخشمش.

هوده‌رر: چرا؟ گناهش اینست که آمده تو حزب بى‌اینکه گرسنگى و بدبختى به حزب کشانده باشدش.