معرفی و دانلود کتاب زندان عروسک

معرفی کتاب زندان عروسک

تیاری جونز در کتاب زندان عروسک که از عناوین پرفروش نیویورک تایمز به حساب می‌آید، شما را به تماشای بی‌عدالتی و از هم گسستگی یک خانواده در جامعه‌ای پر تبعیض دعوت می‌کند؛ داستان زوج جوانی که در آغاز زندگی مشترک‌شان به دلیل جرمی که مرتکب نشده بودند، دستگیر و زندانی می‌شود.

درباره‌ی کتاب زندان عروسک:

داستان، روایت زوجی سیاه‌پوست به نام‌های رُی و سِلِسشیال است که به تازگی ازدواج کرده‌اند. آن‌ها که ساکن آتلانتا هستند و به طبقه متوسط جامعه تعلق دارند، در یک تعطیلات به قصد ملاقات خانواده رُی راهی ایالت دیگری می‌شوند. نقطۀ اوج داستان زمانی‌ست که این زوج تصمیم می‌گیرند شب را در اقامتگاهی بین راهی بگذرانند و استراحت کنند. آن شب سِلِسشیال، رازی تکان‌دهنده و غیر قابل باور را به روی می‌گوید و روی از شدت عصبانیت با سِلِسشیال بحث و جدل می‌کند و سِلِسشیال برای آرام شدن فضا، چند دقیقه‌ای بیرون از اتاق می‌رود. در همین حین زنی چهل، پنجاه ساله و ناتوان را می‌بیند و او را برای رساندن به اتاقش یاری می‌کند. در همان شب، حادثه‌ای هولناک برای آن زن رخ می‌دهد که به اعتراف او و شواهد موجود، سِلِسشیال مرتکب آن جرم تشخیص داده می‌شود.

در ادامه داستان زندان عروسک (An American Marriage) با محرز شدن جرم سِلِسشیال برای دادگاه، او زندانی می‌شود؛ در این قسمت شاهد نامه‌هایی که آن دو برای یکدیگر می‌نویسند هستیم، نامه‌هایی که محتوای هر یک، دردمندی شخصیت‌های اصلی داستان است و نقدی بر وضعیت اجتماعی سیاه‌پوستان دارد. در این اثر شگفت‌انگیز، عشق، بنیان خانواده و خیانت، تنها موتیف‌هایی نیست که به آن پرداخته می‌شود؛ مسائل عمیق‌تری همچون تبعیض نژادی، وضعیت سیاسی تاثیرگذار بر زندگی سیاه‌پوستان آمریکا و جایگاه خانواده در دنیای مدرن و دیگر مسائل اخلاقی و فلسفی در ژرفای این کتاب مشاهده می‌شود.

افتخارات کتاب زندان عروسک:

- دریافت جایزه ادبی Aspen Words در سال 2019
- دریافت جایزه ادبیات زنان Clara Johnson
- دریافت جایزه زنان در بخش داستان نویسی سال 2019
- نامزد جایزه ملی کتاب داستان سال 2018
- نامزد جایزه اورول در بخش داستان سیاسی در سال2019
- نامزد جایزه Audie برای کتاب صوتی سال 2019
- نامزد جایزه کتاب لس آنجلس تایمز در بخش داستانی سال 2018
- نامزد جایزه Goodreads Choice در بخش داستان 2018
- نامزد جایزه NAACP در بخش داستانی سال 2019

رمان زندان عروسک به چه افرادی توصیه می‌شود؟

خواندن این رمان فوق‌العاده به تمامی دوستداران ادبیات داستانی آمریکایی و علاقمندان داستان‌های عاشقانه خارجی پیشنهاد می‌شود.

برخی نکوداشت‌های رمان زندان عروسک:

- جونز چنان نویسنده خوبی است که نمی‌توانید با روی و سلستالی همدردی نکنید. هر دو در موقعیت فوق‌العاده دشواری قرار گرفته‌اند. این کتاب، اثری نیست که به راحتی خوانده شود، اما آنقدر خوب نوشته شده است که می‌توانید با وجود موضوع بسیار سنگین، جذب آن شوید. (بیل گیتس)

- تایاری جونز یکی از نویسندگان جنوب مدرن است، این کتاب با موضوعات پر پیچ و خم پیرامون نژاد و سیستم عدالت کیفری روبرو می‌شود، اما این یک داستان عاشقانه است. جونز یک داستان پیچیده و لایه‌ای را طراحی کرده است که هم صمیمی است و هم گسترده. (The Los Angeles Times)

- این اثر توسط تایاری جونز تصویری تأثیرگذار از محکومیت نادرست بر یک زوج جوان آفریقایی-آمریکایی است. (باراک اوباما)

- رمانی حکیمانه و دلسوزانه است که چشم انداز روشنی از ویرانی ساکت یک خانواده است. به زیبایی نوشته شده است، با بسیاری از اشارات به‌جا به فرهنگ سیاهپوستان. (The New York Times Book Review)

با تیاری جونز نویسندۀ رمان موفق زندان عروسک بیشتر آشنا شویم:

تیاری جونز (Tayari Jones)، متولد نوامبر 1970، نویسنده موفق آفریقایی - آمریکایی است که تاکنون موفق به دریافت جوایز و افتخارات گوناگونی همچون دریافت جایزه میراث هریستون، بورس تحصیلی مؤسسه رادکیلف و عضویت در فلوشیپ نویسندگان جنوب، شده است. جونز پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان بنیامین میس، در کالج اسپلمن، در آتلانتا حضور یافت. اشتیاق جونز به نویسندگی از نوجوانی‌اش آغاز شد. او آثار برجسته‌ای در ادبیات انگلیسی مطالعه کرده که تا حدی باعث شکل‌گیری جهان‌بینی و سبک نویسندگی او گشته است. وی در سال 1994 مدرک کارشناسی ارشدش را از دانشگاه آیووا اخذ کرد و اکنون دانشیار برنامه MFA در دانشگاه Rutgers-Newark است.

از آثار ارزشمند این نویسنده گرانقدر می‌توان به «ترک آتلانتا»، «ناگفته» و «گنجشکک نقره‌ای» اشاره کرد.

در بخشی از کتاب زندان عروسک می‌خوانیم:

خاطره چیز غریبی است؛ نگهبانی نامتعارف. هنوز گاهی آن شب را به ‌خاطر می‌آورم؛ هرچند نه به اندازۀ آن‌وقت‌ها که زیاد یادش می‌افتادم. تا کجا می‌توان سرافکنده به زندگی‌ ادامه داد؟ صرف‌نظر از اینکه مردم چه می‌گویند، آنچه من به یاد می‌آوردم شکست نبود. شک دارم که اصلاً بشود اسمش را شکست گذاشت.

وقتی می‌گویم در رؤیابافی‌هایم به هنگام بیداری‌های شبانه به «مسافرخانهء پاینی وودز» می‌روم، قصد ندارم از چیزی فرار کنم. این عین حقیقت است. همان‌طور که آرِتا می‌گفت: زن هم فقط یک انسان است... گوشت و پوست و استخوان و خون، درست مثل مردش. نه کمتر، نه بیشتر.

پشیمانی‌ام از این است که چرا آن شب چنان جروبحث شدیدی کردیم؛ سر والدینش، سر همه‌چیز. قبل از ازدواجمان، وقتی نقش عاشق و معشوق را بازی می‌کردیم، دعواهای شدیدتری هم داشتیم، اما آن دعواها کشاکش‌هایی دربارۀ رابطه‌مان بودند. در پاینی وودز به گذشته بند می‌کردیم. هیچ دعوایی بر سر گذشته نمی‌تواند منصفانه باشد. رُی انگار چیزی را می‌دانست که من نمی‌دانستم. گفت: «17 نوامبر» و زمان را از حرکت بازداشت. وقتی با سطل یخ از اتاق بیرون رفت، خوشحال بودم دارد می‌رود.

به آندره زنگ زدم. او پس از سه بوق، گوشی را برداشت و با حرف‌هایش آرامم کرد. عاقل و متمدن بود؛ مثل همیشه. گفت: «این‌قدر به رُی سخت نگیر. اگه هر بار که سفرۀ دلش رو برات باز می‌کنه از کوره دربری، تشویقش می‌کنی که بهت دروغ بگه.»

فهرست مطالب کتاب

یک: موسیقی پُل
دو: میزی برایم بچین
سه: سخاوت
پرده آخر
سپاسگزاری