معرفی و دانلود کتاب صوتی سعدی

معرفی کتاب صوتی سعدی

‌کتاب صوتی سعدی نوشته امین فقیری، به روایت زندگی شاعر و نویسنده بی‌همتا و درخشان قرن هفتم هجری سعدی شیرازی می‌پردازد و شما را با سبک زندگی و فراز و نشیب‌هایی که در طول زندگی‌اش پشت سر گذاشته، آشنا می‌کند.

ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف ملقب به سعدی (Saadi Shirazi)، غزل‌سرای بزرگ ایرانی در قرن هفتم هجری زندگی می‌کرد که به او القابی چون استادِ سخن، پادشاهِ سخن، شیخِ اجلّ و... داده‌اند. این شاعر بلند آوازه در شیراز به دنیا آمد. در جوانی به مدرسه‌ی نظامیه‌ی بغداد رفت و به تحصیل ادب و تفسیر و فقه و کلام و حکمت پرداخت. سپس به شام و مراکش و حبشه و حجاز سفر کرد و پس از بازگشت به شیراز، بوستان و گلستان را به نگارش درآورد، علاوه بر این‌ها قصاید، غزلیات، قطعات، ترجیع بند، رباعیات و مقالات و قصاید عربی نیز دارد که همه را در کلیات وی جمع کرده‌اند. وی بین سال‌های 690 تا 694 هجری در شیراز درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد.

او یکی از معروف‌ترین شعرای دوره اتابکان و حمله مغول به ایران بود و در زمان حیاتش بسیار مشهور بود. آثار او در کشورهای دیگری نظیر هندوستان، آسیای صغیر و آسیای میانه به زبان فارسی یا به صورت ترجمه در دسترس طرفدارانش قرار داشت. او نخستین شاعر ایرانی می‌باشد که آثارش به یکی از زبان‌های اروپایی ترجمه شده‌ است.

بوستان سعدی یا سعدی‌نامه اولین اثر سعدی است که در قالب مثنوی نگاشته شده‌ و از نظر قالب و وزن شعری حماسی است، اما از نظر محتوا بیشتر به مسائل اخلاقی، سیاسی و اجتماعی پرداخته‌ است. حکایت‌های گلستان متناسب با موضوع، کوتاه یا بلند هستند. در بعضی از حکایات، شخصیت‌های خیالی یا واقعی ثالث به چشم می‌خورند؛ اما در برخی دیگر، نویسنده خود حاضر و ناظر می‌باشد. برخی از این رخدادها، رخدادهای واقعی زندگی وی و برخی صرفاً رخدادهای تخیلی هستند. هنر سعدی در عمارت گلستان و بوستان و باغ غزل ارمغانی‌اش به کار بردن کلمات ظریف و لطیف و وزین و پرمعنایی است که از آن‌ها نور می‌بارد و هر کلمه به تنهایی شعر است و مضمون‌ها تداعی می‌کند.

غزل‌هایی زیبا از سعدی شیرازی:

«یکی قطره باران ز ابری چکید *** خجل شد چو پهنای دریا بدید
که جایی که دریاست من کیستم *** گر او هست، حقا که من نیستم
چو خود را به چشم حقارت بدید *** صدف در کنارش به جان پرورید
سپهرش به جایی رسانید کار *** که شد نامور لولو شاهوار
بلندی از آن یافت کاو پست شد *** در نیستی کوفت، تا هست شد
توضع کند هوشمند گزین نهد *** شاخ پر میوه سر بر زمین»

«شبی یاد دارم که چشمم نخفت *** شنیدم که پروانه با شمع گفت:
که من عاشقم گر بسوزم رواست ***‌ تو را گریه و سوگواری چراست؟
بگفت ای هوادار مسکین من *** برفت انگبین یار شیرین من
چو شیرینی از من به در می‌رود *** چو فرهادم آتش به سر می‌رود
همی گفت و هر لحظه سیلاب درد *** فرو می‌دویدش به رخسار زرد
که‌ ای مدعی! عشق کار تو نیست *** که نه صبر داری، نه یارای ایست
تو بگریزی از پیش یک شعله خام *** من استاده‌ام تا بسوزم تمام
تو را آتش عشق گر پر بسوخت *** مرا بین که از پای تا سر بسوخت
نمانده ز شب همچنان بهره‌ای *** به زاری بکشتش پریچهره‌ای
همی گفت و می رفت دودش به سر *** که اینست پایان عشق ای پسر
اگر عاشقی خواهی آموختن *** به کشتن فرج یابی از سوختن

فهرست مطالب کتاب صوتی