معرفی و دانلود کتاب عشق و آگوستین قدیس

معرفی کتاب عشق و آگوستین قدیس

کتاب عشق و آگوستین قدیس موضوع رسالۀ دکترای هانا آرنت است که پس از بازنگری در قالب کتاب حاضر منتشر شده است. آرنت با بهره‌­گیری از علم اساتید بزرگی چون مارتین هایدگر و کارل یاسپرس و با نگاهی متأثر از رویکرد اگزیستانسیال، در این کتاب مفهوم عشق نزد آگوستین قدیس را تشریح می­‌کند.

درباره کتاب عشق و آگوستین قدیس

چگونه می‌توان بدون هیچ منفعتی به جهان عشق ورزید؟ هانا آرنت در کتاب عشق و آگوستین قدیس که در واقع رسالۀ دکترای او بوده است، معنای عشق نزد آگوستین را شرح می‌دهد. آرنت در این کتاب تا حد زیادی متأثر از آموزه‌های مسیحی است. او در توضیح مفهوم عشق در اندیشۀ آگوستین از دو معنای آن یاد می‌کند: کوپیتیداس و کاریتاس. هر یک از این دو معنا، نحوه‌ای خاص از مواجهه با جهان را ترسیم می‌کنند.

کوپیتیداس عشقِ مبتنی بر منفعت تعریف می‌شود، در این معنا از عشق، عاشق در آرزوی تملک معشوق است، این عشق پیوسته احساس اسارت و ترسی عمیق را همراه خود دارد؛ زیرا عاشق یا در حسرت به دست آوردن است و یا در اضطراب از دست دادن. در مقابل، کاریتاس معنای «عشق به همسایه» را باز نمایی می‌کند. در این معنا از عشق، منفعت شخصی انسان جایگاهی ندارد، انسانِ عاشق به تمام جهان عشق می‌ورزد اما دلبستۀ هیچ کدام نمی‌شود. عشق کاریتاسی برای انسان آزادی و رهایی را به ارمغان می‌آورد. پرسش بعدی آرنت این است که با تعلق به چنین عشقی و بدون هیچ گونه دلبستگی، چگونه می‌توان اجتماعی تشکیل داد؟

عمدۀ آثار هانا آرنت مربوط به موضوعات فلسفۀ سیاسی است، او در دوران خودش به عنوان یکی از کنشگران سیاسی اثرگذار شناخته می‌شد و وضع سیاسی جهان غرب در قرن بیستم تا حد زیادی از نظریات او تأثیر پذیرفته است. کتاب عشق و آگوستین قدیس هم اگر در وهلۀ اول عشق را مورد بررسی قرار می‌دهد، اما در نهایت با پرسشی روبرو می‌شود که بی ارتباط با فلسفۀ سیاسی نیست. یعنی همان نحوۀ تشکیل اجتماع با وجود عشق کاریتاسی.

کتاب عشق و آگوستین قدیس مناسب چه کسانی است؟

هر چند در ابتدا اینگونه به نظر می‌­رسد که این کتاب موضوعی کاملا فلسفی دارد و صرفا مناسب علاقمندان و خوانندگان کتاب­‌های فلسفی است، اما عموم افراد قابلیت فهم این کتاب را دارند و اگر فردی دریافتی متفاوت و جدید از مفهوم عشق را جست و جو می­‌کند، کتاب عشق و آگوستین قدیس مناسب اوست.

با هانا آرنت بیشتر آشنا شویم

هانا آرنت در سال 1906 در هانوفر آلمان متولد شد. او یهودی ­مذهب بود و به همین علت در دوران کودکی از مدرسه اخراج شد. آرنت تحصیلات فلسفی خود را در دانشگاه­های ماربورگ، دانشگاه آلبرت لودویگ فریبورگ و دانشگاه هایدلبرگ ادامه داد و در سال 1982 از رسالۀ دکترای خود دفاع کرد. آرنت از شاگردان برجستۀ اساتیدی چون مارتین هایدگر و کارل یاسپرس است و از آموزه­های آن­ها بهرۀ زیادی برده است. رویکرد آرنت به مسائل به سبب همین بهره­مندی، رویکردی اگزیستانسیال است.

در زمان آغاز جنگ جهانی اول و تشکیل حزب نازی، آرنت به دلیل فعالیت­های سیاسی­اش که در جهت آشکار سازی اقدامات یهودستیزانۀ هیتلر بود، مدتی را در حبس گذراند و مورد بازجویی قرار گرفت.

هانا آرنت در زمینه فلسفۀ سیاسی فعالیت­های علمی زیادی داشته است. از دیگر آثار او می­توان به کتاب­های وضع بشر، آیشمن در اورشلیم، دربارۀ انقلاب، بحران­های جمهوری و ... اشاره کرد. آرنت در سال 1975، در شهر نیویورک چشم از جهان فروبست.

در بخشی از کتاب عشق و آگوستین قدیس می­خوانیم

در بستر مفهومی بخش اول، که در آن عشق به‌صورت میل تعریف شد، بشر مسیر سلوکش در جهان حاضر را از طریق آینده پیدا می‌کرد. وجه حاضر وجود او امید و پیش انداختن بود. اما او می‌توانست به‌واسطۀ عشق تملک «خیر اعلی» را پیش اندازد و با بازگشت، گویی بازگشت از ابدیت، می‌توانست ترتیب و درجۀ میلی را که باید نثار چیزهای این جهان شود به‌صورتی عینی برقرار کند. در این مرتب‌سازی، عشق اولیه به خویشتن و ملازم با آن عشق به همسایۀ خویش کنار گذاشته می‌شوند. هرچند همۀ امیال نه‌فقط به چیزی معطوف‌اند بلکه به فاعلی هم که در جست‌وجوی سعادت است اشاره دارند، دستیابی پیش‌انداخته به «خیر اعلا» ی بشر، که در آینده‌ای مطلق قرار دارد، عشق به خویشتن را محو می‌کند و، در نتیجه، همۀ معیارها و انگیزه‌های حاضر برای عشق و میل را بی‌اعتبار می‌سازد. از این رو، ناهمخوانی خاصی پدید می‌آید: فرمانِ «به همسایه‌ات عشق بورز چنان‌که به خود عشق می‌ورزی» بی‌معنا از کار درمی‌آید اگر عشق را به‌صورت میل تعریف کنیم، یعنی عاطفه‌ای که متعلقش بنا به تعریف در آینده قرار دارد. از این امر می‌توانیم نتیجه بگیریم که تعریفِ «عشق نوعی اشتیاق است» ناکافی است. در مقابل، به نظر می‌رسد همۀ امیال نوعی از عشق را در بر دارند که میل‌گونه نیست. به‌منظور اینکه با این نوع عشق در بستر مناسب خودش مواجه شویم تا بتوانیم آن را از بستر امیال متمایز کنیم، اکنون بار دیگر به سراغ گزارۀ اصلی می‌رویم: عشق میل است.

دیدیم که اشتیاق ترکیبی است از «هدف قرار دادن» و «بازگشت به» (بنگرید به بخش اول، فصل 1). ما چیزی را هدف قرار می‌دهیم که امیدواریم موجب سعادتمان شود. و چون فانی هستیم، نمی‌توانیم به تملک مطمئن هر آنچه ممکن است بدان میل داشته باشیم امید ببندیم، زیرا خود زندگی، پیش‌فرض هر سعادتی، در تملک ما نیست. بنابراین، از آن جا که اشتیاق مسیرش را از روی انگارۀ حاضر سعادت پیدا می‌کند، لاجرم برای همیشه ناکام می‌ماند.

فهرست مطالب کتاب

پیشگفتار: کشف دوبارۀ عشق و آگوستین قدیس
سپاسگزاری ها
عشق و آگوستین قدیس
مقدمه: بخش اول
عشق به‌منزلۀ اشتیاق: آیندۀ پیش‌انداخته
1. ساختار اشتیاق (appetitus)
2. کاریتاس و کوپیدیتاس
3. ترتیب عشق
بخش دوم: خالق و مخلوق: گذشتۀ به‌یادآمده
1. خاستگاه
2. کاریتاس و کوپیدیتاس
3. عشق به همسایه
بخش سوم زندگی اجتماعی
نمایه