معرفی و دانلود کتاب مردان غریب من

معرفی کتاب مردان غریب من

نسرین قدیری در کتاب مردان غریب من با بیانی ساده و روان داستان دو پسر جوانی را شرح می‌دهد که هر دو دلباخته‌ی یک نفر هستند. این روایت جذاب در حقیقت سعی دارد تا شما را با چالش‌های یک رابطه‌ی عاشقانه رو به رو کند.

موضوع اصلی کتاب مردان غریب من چیست:

این رمان سرگذشت جوانی به نام امید جاوید را به تصویر می‌کشد که در دانشگاه یو سی ال امریکا رشته‌ی پزشکی را دنبال می‌کند. امید در تیم بسکتبال دانشگاه خود فعالیت دارد و جوانی شایسته است. در مقابل دختری ایرانی به نام نیاز نیز در همین دانشگاه درس می‌خواند.

امید و نیاز هر دو به یکدیگر علاقمند هستند اما در این میان داریوش از راه می‌رسد. پسری که او هم شیفته و شیدای نیاز می‌شود و اینگونه رقابتی پرچالش میان آن‌ها شکل می‌گیرد.

نسرین قدیری را بیشتر بشناسیم:

نسرین قدیرى در سال 1331 دیده به جهان گشود. او در رشته‌ی مهندسى کشاورزى تحصیلات خود را به پایان رسانده و تاکنون رمان‌های بسیاری را خلق کرده است.

قدیرى خود درباره آغاز فعالیت‌های هنری‌اش مى‌گوید:

«خواهرم بعد از مطالعه داستان خانم حاج سید جوادى با توجه تخیل قوی و زمینه‌اى که در نگارش انشا داشتم از من پرسید آیا این رمان را مطالعه کرده‌ای؟ هنگامی که پاسخ منفى دادم به من گفت بخوان. تو هم توانایی نوشتن داری و اینگونه شد که من داستانی را که سال‌ها در ذهن داشتم به روى کاغذ آوردم».

در بخشی از کتاب مردان غریب من می‌خوانیم:

صداى همهمه و فریاد و سوت زدن بچه‌ها سالن بزرگ ورزش را به لرزه درآورده بود. جوان‌ها، پسر و دختر، تیم دانشگاه خود را تشویق مى‌کردند تا بر تیم مقابل، که از شهر دیگرى آمده بود، پیروز شود. مسابقه بسکتبال بین تیم‌هاى دانشگاه یل از ایالت بوستون، و تیم دانشگاه یوسى ال اى انجام مى‌شد.

در بین بازیکنان تیم دانشگاه یوسى ال اى، که طبیعتاً همه آن‌ها امریکایى بودند، یک جوان ایرانى با موهاى مشکى کوتاه و چشم‌هاى تیره نافذ، دیده مى‌شد. او امید جاوید، دانشجوى سال آخر پزشکى و یکى از بازیکنان برجسته و به نام دانشگاه بود. قد بلند و چهارشانه بود و دست‌هاى بلند و پرقدرتش با توپ و سبد تورى زمین بازى، حرکات و حالات قشنگى را به نمایش مى‌گذاشتند. به خصوص که آن ‌روز تقریباً تمام پرتاب‌هایى که انجام داد، گل شده بود و صداى هیاهو و شادى دانشجویان طرفدار تیم یوسى ال اى به بیرون سالن رفته و تا مسافت زیادى در محوطه بزرگ و سرسبز دانشگاه به گوش مى‌رسید.

امید بعد از هر پرتاب موفقیت‌آمیزى، بى‌اختیار برمى‌گشت و به ردیف تماشاچیان سالن در ضلع شمالى نگاه مى‌کرد و لبخند غرورآمیزى مى‌زد. آن جا دخترى نشسته بود که گیسوان صاف و سیاه و چشم‌هاى قهوه‌اى‌ رنگش نشان مى‌داد او هم ایرانى است و رابطه قشنگى با امید دارد، که اکثر بچه‌هاى دانشگاه از آن مطلع بودند.