معرفی و دانلود کتاب صوتی مردی که نفسش را کشت

معرفی کتاب صوتی مردی که نفسش را کشت

صادق هدایت در کتاب صوتی مردی که نفسش را کشت، خرافات و معضلات اجتماعی جامعه‌ آن روزهای ایران را در قالب داستانی جذاب به تصویر می‌کشد.

خلاصه‌ی کتاب صوتی مردی که نفسش را کشت:

داستان مردی که نفسش را کشت، از کتاب سه قطره خون برگرفته شده و درباره‌ی معلمی ساده به اسم حسینعلی است که برای یافتن حقیقت و رسیدن به عرفان از تمام نیازهای مادی خود دست می‌کشد و در این مسیری که برگزیده، با تنهایی و گوشه‌گیری خود نیز اخت گرفته است. اما ناگهان متوجه دروغ و ریاکاری راهنما و مرشد خود به نام «شیخ ابوالفضل» می‌شود. او درمی‌یابد که شیخ ابوالفضل که برای مردم از مبارزه با نفس سخن می‌گوید، حالا به دختر همسایه تجاوز کرده و نتوانسته جلوی نفسش را بگیرد. شیخ ابوالفضل به ظاهر مردی مومن است، او جلوی مردم نان و آب و پیاز می‌خورد و در خفا، کباب، کبک و بلدرچین به سیخ می‌کشد.

صادق هدایت پیشگام داستان نویسی نوین ایران را بیشتر بشناسیم:

صادق هدایت در 27 بهمن سال 1281 در تهران چشم به جهان گشود. او یکی از نوادگان رضاقلی‌خان هدایت طبرستانی از مردان نامدار دوران ناصری و نویسنده‌ی کتاب‌هایی مانند «اجمل التواریخ» و «مجمع الفصحا» بود.

او در سن شش سالگی به مدرسه‌ی علمیه‌ تهران رفت و در آن‌جا به تحصیل پرداخت، دوره دبیرستان را نیز در مدرسه دارالفنون گذارند. او در سال 1309 تحصیلاتش را در پاریس رها کرد و به تهران برگشت، پس از مدتی در بانک ملی مشغول به کار شد. در همین سال‌ها بود که با نویسندگان درخشانی مانند بزرگ علوی، مسعود فرزاد و مجتبی مینوی ملاقات کرد و با همکاری یکدیگر گروه ربعه را تشکیل دادند.

سرانجام صادق هدایت در سال 1330 در خانه‌ی خود به زندگی‌اش با باز گذاشتن شیر گاز پایان داد، او نخستین نویسنده‌ی برجسته‌ی ایرانی بود که دست به خودکشی زد. از دیگر آثار صادق هدایت عبارت‌اند از: بوف کور، زنده به گور، داش آکل، حاجی آقا، وغ وغ ساهاب و ترجمه‌های کتاب‌های بی‌نظیری مانند گروه محکومین، مسخ، کلاغ پیر، دیوار و ... .

در قسمتی از کتاب صوتی مردی که نفسش را کشت می‌شنویم:

میرزا حسینعلی هر روز صبح سر ساعت معین، با سرداری سیاه، دگمه‌های انداخته، شلوار اتو زده و کفش مشکی براق گام‌های مرتب بر می‌داشت و از یکی از کوچه‌های طرف سرچشمه بیرون می‌آمد، از جلو مسجد سپهسالار می‌گذشت، از کوچه صفی علی‌شاه پیچ می‌خورد و به مدرسه می‌رفت.

در میان راه اطراف خودش را نگاه نمی‌کرد. مثل اینکه فکر او متوجه چیز مخصوصی بود. قیافه‌ای نجیب و باوقار، چشم‌های کوچک، لب‌های برجسته و سبیل‌های خرمائی داشت . ریش خودش را همیشه با ماشین می‌زد، خیلی متواضع و کم‌حرف بود.

ولی گاهی، طرف غروب از دور هیکل لاغر میرزا حسینعلی را بیرون دروازه می‌شد تشخیص داد که دست‌هایش را از پشت بهم وصل کرده، خیلی آهسته قدم می‌زد، سرش پائین، پشتش خمیده، مثل اینکه چیزی را جستجو می‌کرد، گاهی می‌ایستاد و زمانی زیر لب با خودش حرف می‌زد…

فهرست مطالب کتاب صوتی