معرفی و دانلود کتاب ناعدالتی

معرفی کتاب ناعدالتی

کتاب ناعدالتی به قلم ریچارد رایت، از مجموعه تکه‌های نیک، داستان پسر رنگین پوستی به نام بیگر را روایت می‌کند که ناخواسته درگیر مرگ زنی ثروتمند شده است.

ریچارد رایت در این اثر مسحور کننده، برای تصویر کردن ظلمی حل ناشدنی، خاطرات دوران کودکی‌اش را با خاطرات بیگر تامس - جوان سیاه پوستی که در دام زندگی فقیرانه در زاغه‌های شیکاگو گیر افتاده است و ناخودآگاه درگیر مرگ زنی ثروتمند می‌شود - در هم می‌تند.

تصور کنید در دنیایی زندگی می‌کنید که همه چیزش علیه شماست. چطور پیش روید؟ با امید؟ با ترس؟ رایت از طریق احساس غرور عجیب ییگر به جنایتش، شما را با نظام قضایی‌ای که همواره کورکورانه در اطراف خود داشته‌اید، روبه‌رو می‌کند.

ریچارد رایت (Richard Wright) نویسنده آفریقایی-آمریکایی رمان‌های بحث‌برانگیز، داستان‌های کوتاه و غیر داستانی بود. بخش عمده‌ای از آثار او مربوط به مضامین نژادی است و آثارش به مباحث نژادی در آمریکا در اواسط قرن بیستم بسیار کمک کرد. رایت در کتاب ناعدالتی (injustice) نیز تفکر نژادپرستانه را به چالش می‌کشد.

وقتی کودک بود در ممفیس، تنسی و بعد در یتیم‌خانه و در منزل آشنایان مختلف زندگی می‌کرد هر کدام از آن‌ها تجربه‌ای دردناک و البته در عین حال سازنده برایش بود، چون عاقبت در زندگینامه‌ی خودنوشتش، پسرک سیاه، درباره‌ی آن نوشت.

او خانه را در پانزده‌ سالگی ترک کرد و در 1934 به شیکاگو رفت و یک سال بعد در پروژه‌ی نویسندگان فدرال [پروژه‌ی دولت فدرال امریکا برای ایجاد شغل برای نویسندگان بیکار در خلال رکود بزرگ در این کشور] مشغول کار شد. اولین کتابش بچه‌های عموم تام مجموعه‌ای است از چند داستان بلند که در 1938 به چاپ رسید و سال بعد از آن رایت جایزه‌ی بورسیه‌ی گوگن‌هایم را دریافت کرد.

رایت کارش را با نوشتن مجموعه‌ای از جستارها، کتاب‌های غیرداستانی و رمان‌ ادامه داد، رمان‌هایی مثل حاشیه‌نشین و خانه‌زاد که بخش‌هایی از آن در کتاب حاضر آمده است. رایت در خلال نوشته‌هایش با روابط نژادی و مخمصه‌ای که امریکایی‌های افریقایی‌تبار با آن مواجه‌اند رو به رو شد. به همین خاطر است که آثار او اغلب برچسب‌هایی چون ستیزآمیز و نقدِ شوریده بر خود می‌گیرند، برچسبی که حتی معاصران حمایتگرش هم به او نسبت داده‌اند، افرادی همچون جیمز بدویل که به شخصیت بیگر تامس اعتراض داشت.

در مجموعه‌ی تکه‌های نیک، سعی شده است تا با حفظ ریتم و لحن نویسندگان مختلف، تنوع فُرمی این رنگین‌کمان ادبی به فارسی زبانان هم منتقل شود، هرچند که تعدادی از کتاب‌های این مجموعه خود ترجمه‌هایی از زبان‌های دیگر به زبان انگلیسی هستند.

در بخشی از کتاب ناعدالتی می خوانیم:

وقتی داشتم به بیگر و منظور او فکر می‌کردم به خودم گفتم: «من باید این رمان را بنویسم، نه تنها به این خاطر که دیگران آن را بخوانند، بلکه برای رها ساختن خودم از این حس شرم و ترس.» در واقع، با گذر زمان، این رمان به اندازه‌ای در درون من رشد کرد که نوشتنش ضروری شد؛ نوشتن آن برای من به نحوه‌ی زیستن تبدیل شد.

اما فکر دیگری هم بود که مرا از نوشتن باز می‌داشت. رفقای سفید و سیاه خودم در حزب کمونیسم چه می‌گفتند؟ این فکر از همه‌ی افکار دیگر سردرگم‌کننده‌تر بود. سیاست بازی سخت و ظریفی است. خط‌مشی‌های سیاست نماینده‌ی امیال و الهامات متراکم میلیون‌ها نفر هستند. اهداف سیاست سخت هستند و خیلی ساده ترسیم شده‌اند؛ و ذهن اکثریت سیاستمدارن بر حسب مانورهای تاکتیکی هرروزه شکل گرفته است.

چطور می‌توانستم چنین مسئله‌ی پیچیده و برنامه‌ی گسترده‌ای از افکار و احساسات اشتراکی ایجاد کنم، یعنی چنین بافت‌های تزئین‌شده‌ای از رؤیاها و سیاست، بی‌آن‌که با «قاچاقچی واکنش»، «پریشان‌فکر ایدئولوژیست» یا «فردگرا و عامل خطرناک» اشتباه گرفته نشوم؟ هرچند دلم با آرمان‌های زندگی اشتراکی و پرولتاریایی بود، این مسئله را با این فرض برای خودم حل کردم که سیاست صادقانه و احساسات صادقانه در بازنمودی تخیلی باید بتوانند بر زمینی سالم و بدون ترس و بدبینی و نزاع همدیگر را ملاقات کنند.

علاوه بر این، و این نکته مهم‌تر بود، به این نتیجه رسیدم که اهمیتی ندارد که سیاستمداران بیگر را رد می‌کنند یا می‌پذیرند؛ وظیفه‌ی من، آن گونه که احساس می‌کرد م، این بود که خودم را از این بارِ احساس‌ها و گمان‌ها برهانم، آن‌ها را در تصویر بیگر از نو قالب‌بندی کنم و او را محقق کنم.

فهرست مطالب کتاب

یادداشت سرپرست مجموعه
پسرک سیاه
ترس
«بیگر» چطور به دنیا آمد
گریز
تقدیر
درباره‌ی نویسنده