معرفی و دانلود کتاب نبرد از روی صندلی کارگردانی: شناخت عمیق سینما به زبان ساده

معرفی کتاب نبرد از روی صندلی کارگردانی: شناخت عمیق سینما به زبان ساده

حسین حاتمی و حامد یوسفی در کتاب نبرد از روی صندلی کارگردانی، با بیانی ساده، به تبیین فلسفه و ذات سینما می‌پردازند و ضمن نقد سینمای هالیوود، نکاتی را برای ساختن فیلم‌های ارزشی تأثیرگذار ارائه می‌دهند. آن‌ها همچنین دو فیلم کلوزآپ و طعم گیلاس را تحلیل می‌کنند.

درباره‌ی کتاب نبرد از روی صندلی کارگردانی:

کتاب حاضر بنا دارد، با بیانی ساده، شناختی عمیق از سینما به ما بدهد. نبرد از روی صندلی کارگردانی، در فصل‌های ابتدایی خود، مقدماتی را درباره‌ی سینما شرح می‌دهد و فلسفه و ذات سینما و نکاتی دیگر درباره‌ی آن را تشریح می‌کند. نویسندگان در این فصل‌ها مباحث متنوعی را از تدوین در سینما گرفته تا سینمای دولتی مطرح می‌کنند.

حسین حاتمی و حامد یوسفی در ادامه فصلی را درباره‌ی چگونگی ساختن فیلم‌های ارزشی پیش می‌برند و مثال‌هایی از سینمای جهان و ایران ارائه می‌کنند. آن‌ها همچنین فصلی دیگر را به نقد سینمای هالیوود اختصاص می‌دهند و مصداق‌هایی را برای نقدهای خود معرفی می‌کنند.

این کتاب، در فصل پایانی، دو فیلم کلوزآپ و طعم گیلاس (به کارگردانی عباس کیارستمی) را نقد می‌کند و ضمن مقاله‌ای با عنوان «بیایید مثل هیچکاک نباشیم» توصیه‌هایی به کارگردان‌ها ارائه می‌دهد.

کتاب نبرد از روی صندلی کارگردانی برای چه کسانی مناسب است؟

کتاب حاضر برای علاقه‌مندان به مطالعه‌ی آثار تألیفی در زمینه‌ی سینما و نقد فیلم مناسب است.

در بخشی از کتاب نبرد از روی صندلی کارگردانی می‌خوانیم:

واقعیت سینمایی یک واقعیت سوبژکتیو است، به بیان دیگر آنچه که بدان واقعیت سینمایی می‌گویند، در اصل واقعیت از نگاه کارگردان است و نه خود واقعیت اصیل، به عبارت دیگر کارگردان با گلچین هر آنچه که در بیرون وجود دارد برای بیننده آن تصویری را می‌سازد که خود می‌پسندد و در نتیجه واقعیت سینمایی خودبه‌خود سوبژکتیو می‌شود (از واقعیت بیرونی به دور است و به واقعیت درونی کارگردان نزدیک است).

آنچه که بیننده در فیلم می‌بیند در اصل همان تصورات ذهنی کارگردان است که نمود تصویری پیدا کرده، پس هر آنچه که برای کارگردان مهم باشد و بیشتر بدان توجه کند، خودبه‌خود برای بیننده هم مهم می‌شود و بیشتر بدان توجه می‌کند و هر آنچه که برای کارگردان مهم نباشد و بدان توجه نکند، برای بیننده هم مهم نیست و بدان توجه نمی‌کند.

مثال) فرض کنید به دو کارگردان سفارش فیلمی در مورد شکار شدن گوزن‌ها توسط شیرها در حیات‌وحش را بدهیم و به آن‌ها بگوییم فیلمی می‌خواهیم که نمایش‌دهنده‌ی همانی باشد که در طبیعت است، فیلمی به‌شدت واقع‌گرا و به‌دور از احساسات شخصی. اولین کارگردان دوربین را در میان گله‌ی گوزن‌ها قرار می‌دهد و بچه‌گوزن‌هایی را نمایش می‌دهد که در کنار پدر و مادرشان در حال چریدن در طبیعت هستند، ناگهان شیری حمله می‌کند و پس از تعقیب و گریزی سخت یک گوزن را شکار می‌کند. اما دومین کارگردان دوربین را در میان گله‌ی شیر‌ها قرار می‌دهد و بچه‌شیرهایی را نمایش می‌دهد که گرسنه‌اند و مادرشان دنبال شکار می‌رود و وارد گله‌ی گوزن‌ها می‌شود و پس از تعقیب و گریزی سخت یک گوزن را شکار می‌کند. هر دو کارگردان مدعی هستند که فیلمشان منعکس‌کننده‌ی زندگی طبیعی حیوانات در حیات‌وحش است، هر دو به‌زعم خود فیلمی واقع‌گرا ساخته‌اند، اما هر انسانی با دیدن فیلم اول از شکار شدن گوزن توسط شیر ناراحت می‌شود و با دیدن فیلم دوم از شکار شدن گوزن توسط شیر خوشحال می‌شود.

فهرست مطالب کتاب

فصل اول: فلسفه‌ی سینما
فصل دوم: ذات سینما
فصل سوم: نکاتی دیگر در باب سینما
فصل چهارم: چگونه یک فیلم ارزشی تأثیرگذار بسازیم؟
فصل پنجم: نقد سینمای هالیوود با محوریت پیام کلی فیلم
فصل ششم: تحلیل فرم، محتوا و پیام کلی دو فیلم سینمایی