معرفی و دانلود کتاب نمایش‌های ایرانی: نمایش‌های عامیانه - جلد 7

معرفی کتاب نمایش‌های ایرانی: نمایش‌های عامیانه - جلد 7

صادق عاشور پور در کتاب نمایش‌های ایرانی: نمایش‌های عامیانه - جلد 7، در تلاش است با بازخوانی و شرح آنچه که بر نمایش‌های عامیانه گذشته، موجودیت آن‌ها را به اثبات برساند؛ نمایش‌هایی که اجرایی همگانی دارند و از مردم کوچه بازار گرفته تا اشراف و دربار می‌توانند از آن بهره ببرند.

نمایش‌های عامیانه چیست؟

یکی دیگر از سلسه نمایش‌های ایرانی که دارای جایگاه ویژه‌ای می‌باشد، نمایش‌های عامیانه است. هدف از دادن صفت عامیانه به این نوع نمایش‌ها این نیست که از نظر فنی و تکنیکی دارای سطح پایین‌تری نسبت به نمایشنامه‌های دیگر است بلکه از این بابت صفت عامیانه برگزیده شده که این نمایش به دلیل ماهیت وجودی‌اش، اجرایی عمومی و همگانی داشته و در تمام سطح‌های اجتماعی قابل استفاده است.

موضوع کتاب نمایش‌های ایرانی: نمایش‌های عامیانه - جلد 7 چیست؟

نمایش‌های عامیانه نوع دیگری از نمایش‌های ایرانی می‌باشند که همانند دیگر نمایش‌ها در میان تاریخ مدفون شده‌اند و به فراموشی سپرده شدند. صادق عاشور پور در جلد هفتم این مجموعه با بررسی و شرح نمونه‌هایی از 54 نمایشنامه مانند؛ شاه و وزیر، شاطربازی، مالیات، دو درودگر و یک محله، دروغ سنج، مکر زنان، خواستگار، عشق پیری و خاله خاله جون می‌خواهد به این نکته بپردازد که نمایش‌های عامیانه را باید فرزند تعزیه و تخته حوضی بدانید. دو نمایشی که بازیگرانش در کنار تماشاگران فقط گزارشگرانی بی‌طرف هستند؛ زیرا کسی که نقش شمر را اجرا می‌کند ایفاگر نقش حسین بن علی را به شهادت می‌رساند؛ اما هم شمر، هم حسین و هم تماشاگران هر سه برای حسین بن علی (ع) به سوگ می‌نشینند و اشک می‌ریزند.

نویسنده با آوردن متون نمایشنامه‌های عامیانه در کتابش، دریچه‌ای متفاوت را در نمایش‌های ایرانی باز کرده است. او از نمایش‌های معمولا شادی صحبت می‌کند و با زبان طنز جامعه‌ای را به تصویر می‌کشد که آن طور که باید باشد، نیست! او نمایش‌هایی را به تصویر می‌کشد که با وجود پیشرفت تئاتر کشور، در شهر و روستاهای دیگر نمونه‌هایی از آن یافت نمی‌شود.

در بخشی از کتاب نمایش‌های ایرانی: نمایش‌های عامیانه - جلد 7 می‌خوانیم:

شیطان - والله رفتم یک سری به همسایه بان زدم احوالی بپرسم.
همان فرد - احوال چه کسی را؟
شیطان - احوال شما را دیگر.
همان فرد - آها، خدا احوال پرس شما باشد.
شیطان - اما هیچ از اخلاقش خوشم نیامد.
همان فرد - چطور؟
شیطان - چطور ندارد، می‌پرسم فلانی چطور است، می‌گوید گور پدر فلانی.
همان فرد (متعجب) عجب! چه بدی من به آن پدرسوخته رسیده است؟
شیطان - والله منم از این تعجب کردم.
همان فرد - خب؟
شیطان - معلوم است دیگر پرسیدم: «چرا؟» گفت: «آدم بیخودی است.»
همان فرد - من بیخودم؟
شیطان - والله من نمیدانم او می‌گفت.
همان فرد - یک پدری ازش دربیاورم که بماند یادگاری.
شیطان - البته این را از من نشنیده بگیری‌ها، من فقط خواستم دوست و دشمنت را بشناسی.
همان فرد مطمئن باش
شیطان - خب با اجازه
همان فرد - کجا به این عجله، صبر کن یک چیزی بیاورم بخوری.
شیطان - خیر، دست شما درد نکند، باید بروم باغ کمی انگور بیاورم بچه‌ها بخورند.
همان فرد - به سلامت شیطان - خداحافظ شما.