معرفی و دانلود کتاب هتل آبی

معرفی کتاب هتل آبی

کتاب هتل آبی نوشته استیفن کرین، از حیث ایجاد فضای هول و هراس بسیار در خور تأمل است. عنصر ترس در سراسر داستان حکم‌ فرماست و نیروی سایقی که به کنش‌های دو مهمان بیگانه در هتل آبی دامن می‌زند حاصل این ترس است. اما خواننده تیزبین به درایت درمی‌یابد که مایه ترس این دو مهمان بیگانه سراپا متمایز است.

مایه ترس «سوئدی» غریزی و دور از ذهن است. نه خودش درمی‌یابد مایه ترسش چیست و نه آدم‌هایی که با او در خصومت می‌افتند از کار و بارش سر در‌ می‌آورند. جامعه بی‌رحم و پرآفتی که سوئدی (به خیال خود) در آن گرفتار شده است به این هول و هراس دامن می‌زند و موجب می‌شود که او رویاروی این جامعه برخیزد و از همدلی مخلوقات بی‌نصیب گردد. اما ترس «شرقی» ظریف و چند لایه است. این ترس حاصل تیزبینی او در رویارویی با آدم‌ها و طبیعت است. ترس او مثل هراس سوئدی نیست که او را از حشر و نشر با آدمیان محروم سازد بلکه در عوض مایه فراتابی ذهن او می‌گردد تا با دیگران حس یگانگی و تشابه پیدا کند و در عین هراس از اجتماع آدمیان با آنان همدل و هم‌زبان شود. برخلاف سایر شخصیت‌های داستان او به درایت می‌داند که آدمی چه در عرصه طبیعت و چه در عرصه اجتماع بی‌کس و تنهاست. آگاهی ذهن او از گزند سرمای طبیعت موجب می‌شود که حس همدلی او برای حریف به‌ خاک‌ افتاده نیز فرونشیند و به محاق رود.

استیفن کرین (Stephen Crane) شاعر و نویسنده آمریکایی بود. تأثیر کرین در آثار هنرمندانی چون جوزف کنراد، کارل سندبرگ و شروود اندرسن مشهود است. اما نویسنده‌ای که با سبک عریان، موجز و پرمایه‌اش بیش از هر کس مدیون اوست، ارنست همینگوی است. داستان «هتل آبی» کرین یکی از دوازده داستانی است که همینگوی خواندن آن را به نویسنده جوانی به اسم آرنولد ساموئلسون سفارش کرده است.

در بخشی از کتاب هتل آبی (‌The blue hotel) می‌خوانید:

پس از آن که اسکالی رفت، این سه نفر که تختۀ بازی روی زانوهاشان خشک زده بود، دیری در سکوتی بهت‌ آلود فرو رفتند. عاقبت جانی درآمد «مرده‌ شور بُرده، عجب آدم نحسی بود این سوئدی».
گاو چران دهان کج کرد و گفت «از کجا معلوم که اصلاً این یارو سوئدی بود».
دادِ جانی درآمد «پس اهل کجا بود، اهل کجا بود؟»
گاو چران شمرده‌ شمرده جواب داد «از من می‌شنوید، یارو اهل هلند و این حرف‌هاست» از قدیم ‌و ندیم توی این شهر رسم است که مردم به آدم‌هایی که موشان بور است و با لهجه غلیظ حرف می‌زنند، می‌گویند اهل سوئد است. بعد از این حرف گاو چران بی‌پروا بی‌‌آنکه خم به ابرو بیاورد درآمد «بله قربان، از من می‌شنوید یارو اهل هلند و این حرف‌هاست».
خُلق جانی تنگ شد و زیر لب لُند لُند کرد و گفت «عجب، خودش که می‌گوید اهل سوئد است» رو کرد به شرقی و گفت «آقای بلانک شما چی می‌گویید؟»
شرقی درآمد «من از کجا بدانم»
گاو چران درآمد «راستی، به خیالت چه مرگش است که این ادا اصول‌ها را در می‌آورد»
شرقی چپقش را تِقی به لب مجمر زد «والا ترس برش داشته، پیداست که از ترس نصف ‌جان شده»
جانی و گاو چران یک‌ صدا فریاد زدند «از ترس چی؟»
شرقی به فکر فرو رفت تا جواب دهد.
دوباره فریاد زدند «از ترس چی؟»
«من که علم‌ غیب ندارم، اما انگار این آقا شب و روز رمان‌های آبکی خوانده و الان هم خیال می‌کند تو گیراگیر دشنه و تپانچه‌ و این حرف‌ها گرفتار شده»