معرفی و دانلود کتاب هر وقت کارم داشتی تلفن کن

معرفی کتاب هر وقت کارم داشتی تلفن کن

ریموند کارور از برجسته‌ترین و مطرح‌ترین نویسندگان آمریکایی قرن بیستم، در کتاب هر وقت کارم داشتی تلفن کن 20 داستان‌ کوتاه را ​​​​به رشته تحریر درآورده است. او در داستان‌هایش با نگاهی جزئی‌بین و قلمی هنرمندانه به مسائل و دغدغه‌های انسان‌هایی معمولی می‌پردازد.

درباره‌ی کتاب هر وقت کارم داشتی تلفن کن:

ریموند کارور (Raymond Clevie Carver‎) یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان قرن بیستم است که او را به عنوان بزرگ‌ترین داستان نویس آمریکا پس از ارنست همینگوی می‌شناسند. کتاب هر وقت کارم داشتی تلفن کن (Call If You Need Me) شامل داستان‌هایی کوتاه است که هر کدام از آن‌ها روایتگر انسان‌هایی معمولی هستند که ویژگی‌هایی خارق‌العاده ندارند یا افرادی اشرافی چون وزیر، شاهزاده و ... نیستند. کارور به دور از اضافه‌گویی و با توجه بسیار به جزئیات، به مسائل مربوط به روابط و روح انسان پرداخته است. مضامینی چون جدایی، خیانت و ... در داستان‌های کتاب حاضر وجود دارند که شمایلی واقعی و البته تا حدودی تلخ به روایت‌ها بخشیده است.

شخصیت‌هایی که کارور در داستان‌هایش خلق کرده همگی انسان‌هایی معمولی هستند که با مسائل و معضلاتی روزمره و باورپذیر مواجه می‌شوند. این ویژگی در آثار کارور به شکلی هوشمندانه به کار رفته‌اند که باعث همذات‌پنداری هر چه بیشتر ما با قهرمانان معمولی داستان‌ها می‌شود. شخصیت‌های دنیای کارور ما را در دنیای خود غرق کرده و با خود به عمق مسائل خوب یا بد زندگی می‌برد. نویسنده با شخصیت‌هایی برگرفته از دنیای واقعی، مفاهیمی عمیق و ناب را به دور از هر گونه پیچیدگی برای ما به تصویر می‌کشد. او گاهی به ما تلنگر می‌زند، گاهی ما را به وحشت می‌اندازد و ... همین ویژگی‌ها سبب شده تا آثار او به داستان‌هایی شاخص برای تمام دوران تبدیل شود.

کارور از جمله نویسندگانی محسوب می‌شود که در آثارش از سمبل و نشانه‌ها استفاده می‌کند، به همین جهت او هیچ چیزی را بی‌هدف به کار نمی‌برد و در داستان‌هایش جزئی‌ترین نکات نیز پیامی را منتقل می‌کنند، از این رو نباید داستان‌های به ظاهر ساده او را عاری از مفاهیم دانست.

داستان هر وقت کارم داشتی تلفن کن که عنوان کتاب نیز برگرفته از همین داستان است، قصه زوجی به نام نانسی و دن را به تصویر می‌کشد که تصمیم می‌گیرند که در تعطیلات تابستان پسرشان ریچارد را به خانه‌ی مادربزرگش بفرستند و خودشان نیز خانه‌شان را اجاره دهند تا بتوانند تنها و به دور از محل زندگی همیشگی‌شان، مشکلات به وجود آمده میانشان را حل کنند تا بلکه مسیری تازه در زندگی‌شان پیدا کنند.

کتاب هر وقت کارم داشتی تلفن کن مناسب چه کسانی است؟

دوستداران آثار ریموند کارور از خواندن این اثر لذت خواهند برد. همچنین این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان‌های کوتاه نیز کتابی خواندنی و جذاب است.

ریموند کارور را بیشتر بشناسیم:

او در 25 مه، 1938 در شهر کلاتْسْکانی در ایالت اورگن که شهری صنعتی در کنارهٔ رودخانه کلمبیا است متولد شد. کارور در ابتدا تحصیلاتش را در دانشگاه ایالتی چیکو و سپس در کالج ایالتی هامبولت در کالیفورنیا ادامه داد و در سال ۱۹۶۳ مدرک کارشناسی خود را دریافت نمود.

سبک نوشتار کارور و بُن‌مایه‌های آثار او معمولاً مانند عناصر سازندهٔ آثار ارنست همینگوی، آنتوان چخوف و فرانتس کافکا است. هم‌چنین او را تأثیر پذیرفته از آثار ایساک بابل، فرانک اوکانر و و. اس. پریچت برَشمُرده‌اند. با وجود این، به‌ نظر می‌رسد بیشترین تأثیرپذیری او از جانب چخوف باشد که انگیزهٔ او برای نوشتن داستان کوتاه «پیغام» (به انگلیسی: Errand) باشد. این داستان که یکی از آثار مربوط به اواخر عمر کارور است، آخرین ساعات زندگی چخوف را به تصویر می‌کشد.

اولین داستان منتشر شدهٔ وی مربوط به سال 1960 و با عنوان «فصل‌های سخت» (Furious Seasons) است. این اثر که به نسبت آثار بعدی او، نثری سلیس‌تر و شیواتر دارد، به وضوح از ویلیام فاکنرر تأثیر پذیرفته است. اولین مجموعه از آثار وی در سال 1976 و با عنوان «می‌شود لطفاً ساکت باشید، لطفاً؟» (Will You Please Be Quiet, Please) منتشر گردید و داستانی از این مجموعه که دارای همین نام بود برای چاپ در مجموعهٔ «بهترین داستان‌های کوتاه آمریکا» انتخاب شد. سپس برای داستان «یک چیز کوچک و خوب» (A Small, Good Thing) موفق به دریافت جایزه او. هنری گردید. از آثار او می‌توان به وقتی از عشق حرف می‌زنیم از چه حرف می‌زنیم، کلیسای جامع، دوچرخه‌ها، عضله‌ها، سیگارها و ... اشاره کرد.

در بخشی از کتاب هر وقت کارم داشتی تلفن کن می‌خوانیم:

حالا در سایه سبز دم غروب قدم مى‌زند و از میدان متروک مى‌گذرد، پاهاى صندل‌پوش تو کثافتِ داغ فرو مى‌رود. خورشید لحظه‌اى پشت ابر سفید مى‌ماند، وقتى او به خیابان منتهى به آرنا مى‌آید، سایه‌اى نیست و روشنایى نامحسوسى در هواست. گروه‌هاى کوچک و ساکت مردم سرازیر مى‌شوند در خیابان، اما وقتى او از مقابلشان رد مى‌شود چشم مى‌دزدند و آشنایى نمى‌دهند. جلو در آرنا گروهى زن و مرد خاک‌آلود منتظر هستند. آن‌ها به زمین یا آسمان تفتیده چشم مى‌دوزند. چندتاشان با دهان باز سرشان را عقب آورده‌اند. سرشان را مثل کاکل به‌هم ریخته ذرت تاب مى‌دهند و ابرها را تعقیب مى‌کنند. مرد از در کنارى استفاده مى‌کند و یک راست به اتاق رختکن مى‌رود.

مرد روى میز دراز مى‌کشد، صورت او به طرف شمعِ سفیدِ در حال ذوب است، زن‌ها را تماشا مى‌کند. او را که برهنه مى‌کنند و بدنش را روغن مى‌زنند و ماده معطر مى‌مالند و دوباره پیراهن سفید تافته زبر به تنش مى‌کنند، سایه شکسته‌شان روى دیوار مى‌لرزد. دیوارهاى کثیف اتاق تنگ او را دربرمى‌گیرد و جا براى میز و شش زنى که بر سرش آوار شده‌اند تنگ است. صورت قهوه‌اى چرب و چروکیده‌اى به صورتش خیره مى‌شود، نفس غذاى مانده و مرطوب را به او مى‌دمد، نفس گویى سینه‌اش را مى‌خراشد. لب‌ها شکاف برمى‌دارد تا آنکه از هم جدا مى‌شود. هجاهاى سنگین باستان را به تکرار مى‌نشیند. دیگران بلندش مى‌کنند و او را از میز مى‌کَنند و به آرنا مى‌برند.

فهرست مطالب کتاب

یادداشتی از نویسنده
دنیاى بى‌قرار
دروغ
شیفتگان
یعنى ماشین این‌قدر کار کرده؟
پِیک
جعبه‌ها
دوچرخه، عضله، سیگار
یکرنگى
قرقاول
راه و رسم عام
هر کى روى این تخت مى‌خوابید
مى‌توانستم کوچکترین چیزها را ببینم
مو
بازاریاب‌ها
خودت را بگذار جاى من
زن دانشجو
فیل
چاق
هر وقت کارم داشتى تلفن کن
تراشه
رؤیا