معرفی و دانلود کتاب صوتی واپسین انسان

معرفی کتاب صوتی واپسین انسان

موریس بلانشو در کتاب صوتی واپسین انسان تلاش می‌کند تا اندیشه‌های فلسفی خود را با داستانی منحصر به‌فرد درباره‌ی مردی تنها بیان کند. نام این اثر وامدار عبارتی است که نیچه خلق کرد و برای تحقیر اشخاصی به کار می‌برد که از دیگران حقیرتر و پست‌تر هستند.

درباره‌ی کتاب صوتی واپسین انسان:

شخصیت اصلی این رمان فلسفی مرد تنهایی است که نام ندارد و با ضمیر «او» توسط دیگران خطاب می‌شود. «او» در کسوت راوی ماجرای آشنایی خود با زن جوانی را روایت می‌کند که دوست پسری حسود دارد و ... .

موریس بلانشو (Maurice Blanchot) در واپسین انسان (The Last Man) به مضامینی می‌پردازد که نیچه نیز تلاش کرد تا در کتاب چنین گفت زرتشت با دیگران در میان بگذارد و آن تحقیر اشخاصی است که حتی از انسان‌ها نیز پست‌تر و فرومایه‌تر هستند. در این رمان فلسفی، بلانشو داستان خود را از زاویه دید اول شخص روایت می‌کند. در کتاب صوتی واپسین انسان نیز مانند دیگر رمان‌های این نویسنده، شخصیت‌ها اسمی ندارند و تنها با ضمیر از آن‌ها یاد می‌شود. راوی در این کتاب جذاب و شنیدنی از ضمایری مانند او، من و ... استفاده می‌کند و به بیان احساساتی مانند عشق، شادی، ترس، رنج‌ و ... می‌پردازد تا این‌که مانند بسیاری از داستان‌ها و زندگی‌ها، مرگ بر همه‌چیز تسلط می‌یابد.

موریس بلانشو را بیشتر بشناسیم:

او فیلسوف، منتقد و نویسنده‌ی مرموز فرانسوی است که هیچ‌وقت حاضر نشد با مطبوعات مصاحبه‌ای داشته باشد. این موضوع عجیب است؛ چرا که خودش هم در دوره‌ا‌ی از زندگی در مطبوعات فعالیت می‌کرد. به رغم چنین خصوصیاتی نویسنده‌ی محبوبی به شمارمی‌آمد و به عنوان هیولای ادبی از او یاد می‌شد. بلانشو در سال 1907 درخانواده‌ای ثروتمند به دنیا آمد، فلسفه خواند و به نوشتن پرداخت. این فیلسوف فرانسوی 800 کتاب و مقاله از خود به یادگار گذاشته است. بلانشو بر فیلسوفان بزرگی مانند میشل فوکو و دریدا تأثیر بسیاری داشته است و از میان آثار او می‌توان به مواردی مانند عقل ساد، کلمات اخلال‌گر و ... اشاره کرد.

کتاب صوتی واپسین انسان مناسب چه کسانی است؟

اگر به داستان‌های فلسفی و خاص علاقه دارید، این کتاب برای شما تجربه‌ی جالبی خواهد بود.

در بخشی از کتاب صوتی واپسین انسان می‌شنویم:

گاهی فکر می‌کردم که او به خاطر امنیتی که زن قادر بود برایش تضمین کند جذبش شده بود. آن نقطه‌ی مشخصی که اودوست داشت زن را ببیند گوشه‌ی دنجی نزدیک پیانو بود فقط یک عکسخانه و یک سرزمین خاطرات نبود بلکه در واقع جزیره‌ی پابرجا و کوچکی بود، سلولی فقط به اندازه‌ی آن‌ها. قویاً محسور جهت اجتناب از فشارهای دهشت‌بار جهانی تهی و زمان متوقف. این گونه بود که دیدارهاشان برای من عذاب‌آور بود و رازوارتر از کسان دیگر. انگار که خودشان را در لحظه‌ای مقدس مسحور کرده بودند لحظه‌ای صرفاً متعلق به آن‌ها نوعی تابوت ایستاده را تداعی می‌کرد که جداره‌ی فوقانی‌اش حیات زن بود.

فهرست مطالب کتاب صوتی