معرفی و دانلود کتاب پست جنوب

معرفی کتاب پست جنوب

کتاب پست جنوب، اولین اثر آنتوان دو سنت اگزوپری، الهام گرفته شده از وقایع پروازهای خود اگزوپری است. اگزوپری خلبان در این داستان، مجبور به فرود اضطراری‌ست. زیرا هواپیمایش به سختی آسیب دیده، که همین فرود اضطراری حوادث خطرناک و هیجان‌انگیزی را با خود بدنبال دارد.

خلبان جوان و تازه‌‌کار عاشق، برنیس از عشق ژنوییو مجنون شده است. این عشق هیجان‌انگیز، برنیس را کاملا از آنچه که در اطرافش رخ می‌دهد بی‌خبر ساخته و همین عشق موجب می‌گردد اتفاقات و حوادث گوناگونی برای این خلبان عاشق پیشه رخ دهد. از یک طرف شغلش و از طرف دیگر عشق بی‌پایانش او را لحظه‌ای رها نمی‌کنند.

بر اساس رمان پست جنوب (Courrier sud) در سال 1937 نیز فیلمی ساخته شده است.

آنتوان دو سنت اگزوپری (Antoine de Saint Exupéry) نویسنده «شازده کوچولو»، فقط یک نویسنده نبود. او علاوه بر نویسندگی در حرفه‌های دیگری مانند خلبانی و خبرنگاری هم تبحر داشت و به غایت ماجراجو بود. همین ماجراجویی و توانایی‌اش در داستان‌نویسی و خلبانی سبب شد پرواز به مولفه اصلی داستان‌هایش تبدیل شود.

اگزوپری مردی متفکر است و آثار او حاکی از تجربه‌های شخصی است، تخیل‌های نویسنده‌ای انسان دوست که در دنیای وجدان و اخلاق به سر می‌برد و فلسفه‌اش را از عالم عینی و واقعی بیرون می‌کشد. شخصیت پرجاذبه سنت اگزوپری که نمونه واقعی بلندی طبع و شهامت اخلاقی بود، پس از مرگش ارزش افسانه‌ای یافت و آثارش در شمار پرخواننده‌ترین آثار قرار گرفت. «آنتوان دو سنت اگزوپری» خالق داستان «شازده کوچولو» است که پرفروش‌ترین کتاب داستانی در قرن بیستم به شمار می‌آید. این کتاب به بیش از 200 زبان دنیا برگردانده شده که رکوردی کم‌نظیر در این حوزه محسوب می‌شود.

در بخشی از کتاب پست جنوب می‌خوانیم:

گام‌ها ازهم دور می‌گشتند. او که حیران گشته بود خاموش می‌شد. چه کسی خواهد مرد؟‌ ای تنگ دل. از هر برهان زندگانی، از آن کلاه سپید، از آن کتاب گشاده مدد می‌جست...

و باز صداهایی به گوش رسنده. صداهایی بودند مملو از عشق لیک چنین آرام. می‌دانستیم که مرگ بر زیر آن بام قراریافته است و ما به پیشوازش می‌شتابیم تا به نهایتمان برسیم بی‌مجال آنکه سرمان را به طرفش برگردانیم. آن جا چیزی پرطمطراق نبود و چون همه چیز ساده بود، برنیس به زندگانی، به چینش آن اشیای زینتی و به مردن می‌اندیشید.

- آن گل‌ها را چیده‌ای تا در اتاق بگذاری؟

- بله.

آرام صحبت می‌کردیم، با صدایی گرفته اما یکسان. از هزاران چیز کوچک صحبت می‌کردیم و از مرگ که روزی خواهد آمد و آن‌ها را بسادگی با رنگی خاکستری رنگامیزی خواهد کرد. خنده‌ای جهنده که در وجودش می‌مرد. خنده‌ای بی‌هیچ ریشه عمیق اما خنده‌ای که هیچ حسن نمادینی را سرکوب نمی‌کرد.

صدایی می‌گفت: "بالا نرو، او در خواب است."