معرفی و دانلود کتاب چهره‌ها در شلوغی

معرفی کتاب چهره‌ها در شلوغی

با خواندن کتاب چهره‌ها در شلوغی اثر شگفت‌انگیز والریا لوئیزلی، در زمان سفر کنید! این رمان پرفروش و خواندنی زندگی زن نویسنده‌ای که به دلیل توهم‌هایش در داستان خود غرق می‌شود را روایت می‌کند؛ او خود را در برزخی می‌بیند که نه متعلق به گذشته است و نه حال.

درباره کتاب چهره‌ها در شلوغی:

رمان چهره‌ها در شلوغی (Faces in the Crowd) زندگی زنی جوان در مکزیکوسیتی را روایت می‌کند که قصد نوشتن کتابی از زندگی پیشین خودش را که مترجمی در نیویورک بوده است، دارد. او اسیر گذشته‌ای است که هم او را غرق می‌کند و هم آزاد. این سرگشتگی روحی در المان‌های گوناگونی دیده می‌شود؛ برای مثال، خانه‌ای که نه می‌تواند آن را به طور کامل تصرف کند و نه می‌تواند آن را رها کند. وی که از زندگی‌اش ناامید و رنجور است، به وظایف همسری و مادرانۀ خود علاقه‌ای ندارد و تنها معنای زندگی‌اش را در نوشتن می‌یابد و شروع به نوشتن چیزی می‌کند؛ در این مسیر او با شخصیت‌های دیگری که سابقا با آن‌ها در ارتباط بوده پیوند می‌خورد؛ برای مثال شاعری به نام ژیلبرتو اوون که مترجم آثارش بوده و اکنون که مرده است، در قصه‌اش جانی دوباره به آن شاعر می‌بخشد.

او برای فرار از فضای خفقان‌آور خانه و فراموشی مشکلات ارتباطی با همسرش، سال‌های اوج خودش را در فضای کاری و حرفه‌ای در داستانش بازگو می‌کند. داستان در نقطه‌ای که نویسنده با فدریکو لورکا آشنا می‌شود و او زنی را در قطار روایت می‌کند، مبهم‌تر و پیچیده‌تر می‌شود و همین امرکشف هویت راوی برای ما دشوارتر می‌سازد. والریا لوئیزلی (Valeria Luiselli) ادغام شخصیت‌ها را از نقطه‌ای آغاز می‌کند که حضور شبح ژیلبرتو اوون، این نویسنده را در مترو شهر تحت تعقیب قرار می‌دهد.

در سراسر داستان موتیف تنهایی و وهم به هنرمندانه‌ترین شیوه داستان‌نویسی، دیده می‌شود. در این رمان شگفت‌انگیز شما با ویژگی‌های منحصر به فرد و جالبی همچون تداخل راوی‌ها مواجه هستید. داستان مدام با تغییراتی در فضا و زمان سرگشتگی مثبتی در شما ایجاد می‌کند.

افتخارات و جوایز رمان چهره‌ها در شلوغی:

- برنده جایزه بین‌المللی ادبیات 2013
- برنده جایزه کتاب لس آنجلس تایمز 2014
- نامزد جایزه خانه فرهنگ‌ها جهانی
- نامزد بهترین جایزه ترجمه BTBA در بخش داستانی 2015

نکوداشت‌های رمان هیجان انگیز چهره‌ها در شلوغی:

- لوئیزلی با یادآوری روبرتو بولانو و آندره ژید، در دنیایی ماورایی، بین واقعیت و داستان دائما در حال گذار است. (Booklist)

- رمان لوئیزلی مانند بیشتر داستان های آمریکای لاتین نیست. او از روایت های فرسوده و کلیشه‎‌ای درباره جنگ مواد مخدر و خشونت پرهیز می‌کند، و ابرطبیعت پرافتخار او کاملاً متفاوت از رئالیسم جادویی گابریل گارسیا مارکز است. (Observer London)

- در یک بخش، پرتره ای از یک زن جوان هنرمند به تصویر کشیده می‌شود. این رمان فریبنده، متواضعانه، به طرز حیرت انگیز مبتکرانه یک صمیمیت خارق العاده را ایجاد می‌کند. (Francisco Goldman)

خواندن رمان چهره‌ها در شلوغی به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

مطالعۀ این رمان جذاب و هیجان‌انگیز به تمامی علاقمندان داستان‌های پیچیده و پر ابهام و دوست‌داران ادبیات آمریکایی توصیه می‌شود.

با والریا لوئیزلی بیشتر آشنا شویم:

والریا لوئیزلی، آگوست سال 1983 در مکزیکوسیتی متولد و در آفریقای جنوبی بزرگ شد. این نویسندۀ موفق که اکنون ساکن آمریکاست و داستان‌ها و مقالاتش با استقبال گسترده‌ای روبه‌روست؛ به طوری که رمان‌هایش به چندین زبان در سراسر جهان ترجمه شده‌اند. او پس از اخذ مدرک لیسانس از دانشگاه مکزیکوسیتی در رشتۀ فلسفه به نیویورک نقل مکان کرد. والریا تحصیلاتش را در زمینه ادبیات تطبیقی در دانشگاه کلمبیا ادامه داد و پس از دریافت مدرک دکتری‌اش به تدریس نویسندگی خلاق در دانشگاه پرداخت. از افتخارات این نویسنده با استعداد می‌توان به دریافت جوایز American Book Awards در سال 2018 و MacArthur Fellowship سال 2019 و Vilcek از بنیادی به همین نام در سال 2020، در بخش ادبیات خلاق، اشاره کرد. «داستان دندان‌های من» و «به من بگو چگونه پایان می‌یابد» از دیگر داستان‌های این نویسندۀ خلاق است.

در بخشی از رمان چهره‌ها در شلوغی می‌خوانیم:

بعضی جمعه‌ها موبی به آپارتمانم می‌آمد. او اولین صاحب کلیدهای یدکی بود. همیشه یکدیگر را در درگاه می‌دیدیم. من به کتابخانه می‌رفتم و موبی می‌آمد تا تنی به آب بزند، چون توی خانۀ خودش، در شهری با فاصلۀ یک‌و‌نیم ساعت از نیویورک، خبری از آب گرم نبود. آن اوایل، شب دوشش را می‌گرفت و در عوض برایم گلدان می‌خرید، یا چیزی می‌پخت و در یخچال می‌گذاشت. شب که برای شام به خانه برمی‌گشتم چشمم به یادداشت‌هایش می‌افتاد. «از شامپوت استفاده کردم. ممنون. میم.»

موبی شغلی پاره‌وقت در شهر داشت و کارش جعل و فروش کتاب‌های کمیاب بود. یادم می‌آید خودش با ماشین چاپی دست‌ساز تهیه‌شان می‌کرد. روشنفکرهای پولدار برای خریدشان با قیمت‌های باور‌ نکردنی جان می‌دادند. به‌علاوه نسخه‌هایی کمیاب و منحصربه‌فرد از کارهای کلاسیک آمریکایی را در قطع‌های مشابه‌ تجدید چاپ می‌کرد. (عقدۀ آمریکایی‌ها برای چیزهای کمیاب و منحصر‌به‌فرد واقعاً شگفت‌انگیز است.) موبی نسخه‌ا‌ی مصور از کتاب برگ‌های علف داشت، و کتابی خطی از والدن که آن را با مداد نوشته بود، و نواری صوتی از مقاله‌های رالف والدو امرسون با صدای مادربزرگ لهستانی‌اش. اما اکثر نویسنده‌هایش شاعران اهل اوهایو در دهه‌های 1920 و 1930 بودند و تخصصش در بازار کتاب محسوب می‌شدند. راستش تئوری‌ای دربارۀ فوق‌تخصصی‌ها داشت که اتفاقاً حسابی به کارش می‌آمد. البته تئوری او که نه بلکه آدام اسمیت، اما موبی باور داشت مال خودش است. همیشه می‌گفتم: «موبی این گل سرسبد کارهای آدام اسمیته.» و او جواب می‌داد: «دارم از شاعران آمریکایی حرف می‌زنم.» کتابی که آن روزها دنبال فروختنش بود اینجا دستای همدیگه رو می‌تونیم بگیریم؟ نام داشت و یکی از ده نسخه‌اش را به من هدیه داد؛ اثر شاعری بسیار بد، اهل کلیولندِ اوهایو؛ شبیه خودش.

او گهگاه قبل از برگشتن به آپارتمانم می‌آمد و ته‌ماندۀ هر چیزی را می‌خوردیم که جمعه پخته بود. از نسخه‌هایی می‌گفت که فروخته بود و راجع به کتاب و کتاب‌خوانی گپ می‌زدیم. گاهی هم یکشنبه‌ها کنار هم فیلم تماشا می‌کردیم.