معرفی و دانلود کتاب صوتی کسی خانه نیست

معرفی کتاب صوتی کسی خانه نیست

کتاب صوتی کسی خانه نیست شامل مجموعه‌ای از داستان‌های شگفت‌انگیز و غیرقابل پیش‌بینی است که وضعیت واقعی زنان در جامعه‌ی کنونی ایران را به تصویر می‌کشد و با صدای خود نویسنده روایت می‌شود.

برای نخستین‌بار است که در تاریخ ادبیات ایران، جمعی از زنان نویسنده گرد هم آمده‌اند تا با داستان‌های خود چهره حقیقی زن ایرانی را برای همگان به تصویر بکشند. «کسی خانه نیست» مجموعه‌ای ناب و ویژه برای کشف چهره حقیقی روابط در جهان امروز است. داستان‌های این اثر بدون هیچ‌گونه ممیزی، اغراق و سیاه‌نمایی برای هر چه صریح‌تر نشان دادن وضعیت واقعی زنان در ایران کنونی است.

کتاب صوتی «کسی خانه نیست» حاوی داستان‌های زیبایی است که نویسندگان بسیاری از قبیل ناهید طباطبایی، الهام فلاح، شیوا مقانلو، عالیه عطایی، فرشته احمدی، الهامه کاغذچی، ضحی کاظمی، ساناز زمانی، فرشته نوبخت، تکتم توسلی، مهسا ملک‌مرزبان، مریم سمیع‌زادگان، آتوسا زرنگارزاده شیرازی و افسانه احمدی در نگارش آن‌ها دست داشته‌اند و هر یک از آن‌ها، به روایت داستان خود به طوری که باید شنیده شود، می‌پردازد.

تاریخ را مردان به نگارش درآورده‌اند؛ اما هیچ تاریخی نمی‌تواند در برابر حضور مقتدر واژه‌ها جدا از جنسیت، عرض اندام کند یا کمر به حذف ببندد. اما در تاریخی که اغلب به دست مردان نوشته شده و اجتماعی مذکر دارد، زنان برای کسب کم‌ترین حقوق خود با مشکلات بسیاری برخورد می‌کنند که پرداختن به این حق و شرایط این حقوق، در اندازه‌ی این کوتاه نوشته نیست.

نویسندگان این مجموعه گزیده‌ای از زنان نویسنده معاصر هستند که از چهره‌های درخشان داستان امروز ایران به شمار می‌آیند. نویسندگان این مجموعه، هم از جهت کسوت و گروه سنی و هم از جهت گوناگونی و تنوع تجارب زیسته و مهارت‌های نویسندگی متنوع هستند که موجب می‌شود مجموعه‌ای چند رنگ از همه نوع قشر، سلیقه و نگاه و قلم تهیه شود.

هدف اصلی این کتاب صوتی این است که گوشه‌ای از توانایی‌ها و مهارت‌های زنان این کشور را در ادبیاتی که اغلب مردانه است به نمایش بگذارد. بدون تردید بانوان نویسنده‌ی بسیاری هستند که بخت یار حضور داستان‌های جذاب‌شان در این مجموعه نبوده، اما امید است که آثار آن‌ها در مجموعه‌های آینده دیده شود. این مجموعه ادای دین ناچیزی است به همه زنان فرهیخته و داستان‌نویس ایران که برای دستیابی به این جایگاه مسیر سختی را پشت سر گذاشته‌اند.

در قسمتی از کتاب صوتی کسی خانه نیست می‌شنویم:

وقتی در لابی برج آبی منتظر آسانسور ایستاده بودم، می‌دانستم که برای انجام کاری اشتباه به طبقه‌ی دوازدهم می‌روم. می رفتم چون فکر می‌کردم فقط از راه غلط می‌شود به بعضی هدف‌های درست رسید. چندان شک نداشتم یا شاید اصلا نمی‌دانستم چه خبر است. از آسانسور بیرون رفتم و زنگ زدم. مرد جوان در را باز کرد. صورتش را درست نمی‌دیدم. راهرو تاریک بود و او هم پشتش به نور. قد بلند بود و چهارشانه. یا شاید در خیالم این طور است. پرسید کی هستم و چه کار دارم. زونکن را نشانش دادم و گفتم این را برای آقای ف آورده‌ام. انگار آقای ف فکرش را کرده بود که بهانه‌ای دستم بدهد. کنار رفت و من وارد سالن شدم. فضا بزرگ و نیمه تاریک بود. درهای زیادی به سالن باز می‌شد. همه‌جا ساکت و خالی بود و فقط صدای وزوز دور یک دستگاه شنیده می‌شد. از آن صداهایی که در سکوت، تا اعماق مغز نفوذ می‌کنند. مرد جوان گفت «بنشینید» و خودش توی یکی از اتاق‌ها غیب شد. روی دیوار روبرویم عکسی از مشعل سوزان پالایشگاه بود و بالایش نوشته شده بود. پارس جنوبی. حدود ده دقیقه تنها در سالن نشستم تا در اتاق بزرگ آقای ف باز شد. بیست و دو سالم بود.

فهرست مطالب کتاب صوتی