معرفی و دانلود کتاب گلستان

معرفی کتاب گلستان

کتاب گلستان اثر ماندگار سعدی شیرازی، به کوشش حمیدرضا ناظمی راد دربردارنده‌ی مجموعه‌ای از حکایت‌ها و داستان‌های آموزنده و اخلاقی این شاعر نامدار قرن هفتم است که نثری مسجع و آهنگین دارد.

کتاب گرانقدر گلستان بی‌شک از مهم‌ترین متون نثر کلاسیک ادبی و یکی از ارزشمندترین ذخیره‌های ادبی، فرهنگی، اخلاقی و عرفانی در تاریخ ادبیات ایران است. هدف از نشر این کتاب این است که اثری ارزشمند، زیبا و روح‌نواز را در اختیار شما قرار دهد. هم چنین برای راحتی بیشتر معنی لغات و بخش‌های مشکل در کنار متن اصلی گلستان در همان صفحه قرار داده شده است. کتاب حاضر بر اساس نسخه تصحیح شده استاد غلامحسین یوسفی تنظیم شده است.

نکته قابل توجه اینکه در برخی از نقاط متن برای آسان‌تر شدن قرائت، از نشانه گذاری خط فارسی بهره گرفته شده، تا ضمن رعایت روح حاکم بر کتاب گلستان، خواندن متن برای شما راحت‌تر باشد. کلیه ترکیبات عربی، آیات قرآن، اشعار و دوبیتی‌های عربی به فارسی روان برگردانده شده تا مورد استفاده قرار گیرد. از آنجا که هر واژه‌ای دارای معانی متعدد و متفاوت است، لذا بر اساس جایگاه واژه‌ها در متن گلستان، فقط معنی مربوط به کلمه در متن آورده شده است.

درباره گلستان سعدی:

آنچه در گلستان بیش از هر چیز جلب نظر می‌کند تجربه فراوان و متنوع سعدی در زندگانی است. وقتی این کتاب را به دقت از نظر بگذرانید سیمای مردی دنیا دیده، پخته و اندیشه‌ور مجسم می‌شود که در سراسر عمر از فراز و نشیب‌های بسیار گذشته است.

گلستان مجموعه واقعیات زندگی، اعم از اتفاقات روزمره مردم جامعه روزگار سعدی است. یکی ازجلوه‌های ادارک قوی و آزمون‌های سعدی در زندگی، مردم شناسی اوست. در حکایات گلستان از موارد خوب و بد استعداد آدمی بسیار سخن می‌رود. در خلال حکایات گلستان تصویری از زندگانی مردم گوناگون دیده می‌شود.

در گلستان نه با دنیای خیال انگیز و آرمانی که با جهانی محسوس و واقعی سروکار دارید، از این رو شما با واقعیات تلخ و شیرین و زشت و زیبا روبه رو می‌شوید. در دنیای گلستان دیدنی‌ها بسیار و قابل تامل است. قدرت توصیف گلستان بقدری است که شما، مناظر گوناگون و چهره و لباس مردمان و طرز رفتار و گفتار آنان را مجسم خواهید کرد و اگر حساس‌تر باشید خویشتن را در فضای داستان می‌یابید.

شاید در یک جمله کوتاه بتوان گفت: گلستان به دو معنی کتاب زندگی است؛ نخست آنکه درباره زندگی زمان سعدی سخن می‌گوید و دوم شاید که با خواندن آن به راز و رمز بهتر زیستن کمک می‌کند.

سعدی شیرازی را بیشتر بشناسیم:

ابو محمد مشرف‌الدین مصلح بن عبدالله بن مشرف با تخلص سعدی شیرازی، شاعر و نویسنده پارسی‌گوی توانا و درخشان ایرانی است که در قرن هفتم در شهر شیراز چشم به جهان گشود. او شهرتی جهانی دارد که بیشتر بخاطر نظم و نثر آهنگین، جذاب و برجسته اوست. سعدی جایگاه ویژه‌ای در ادبیات جهان دارد تا حدی که به او القاب مختلفی مانند پادشاه سخن، استاد سخن، شیخ اجل و حتی به‌ طور مطلق، استاد داده‌اند. هم‌چنین او را شاعر شیرین سخن پارسی نام نهاده‌اند.

سعدی مردی حکیم و دانا بود که در طول زندگی خود به نقاط مختلفی از جهان سفر کرد. او در مجالس مختلفی با اشخاص گوناگونی از هر نوع پایه و جایگاه اجتماعی شرکت نمود و از هم‌نشینی با آن‌ها تجربه‌های بسیار به دست آورد. دوران زندگی او به لحاظ سیاسی و اجتماعی بسیار پرفراز و نشیب بود، زیرا هم‌زمان با حملات مغول، زوال مملکت خود را به چشم دید. او خدمات ارزنده‌ای به ادبیات جهان ارائه کرد. کلیات سعدی که حاوی گلستان (نثر) و بوستان (نظم) است نیز یکی از آثار برگزیده‌ی اوست. سعدی در سال 690 هجری درگذشت.

در بخشی از کتاب گلستان می‌خوانیم:

پادشاهی با غلامی عجمی در کشتی نشست و غلام هرگز دریا ندیده بود و محنت کشتی نیازموده، گریه و زاری در نهاد و لرزه بر اندامش افتاد. چندان که ملاطفت کردند آرام نمی‌گرفت و ملک را عیش از او منغص شد. چاره ندانستند. حکیمی در آن کشتی بود ملک را گفت: اگر فرمایی من او را خاموش کنم.

گفت: غایت لطف باشد. بفرمود تا غلام را به دریا انداختند. باری چند غوطه خورد. مویش گرفتند و سوی کشتی آوردند. دست در خطام کشتی زد. چون بر آمد به گوشه‌ای بنشست و آرام یافت. ملک را پسندیده آمد گفت: در این چه حکمت بود؟

گفت: اول محنت غرقه شدن نچشیده بود و قدر سلامت کشتی نمی‌دانست. همچنین قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید.

ای سیر تو را نان جوین خوش ننماید
معشوق من است آن که به نزدیک تو زشت است
حوران بهشتی را دوزخ بود اعراف
از دوزخیان پرس که عراف بهشت است
فرق است میان آن که یارش در بر
با آن که دو چشم انتظارش بر در

فهرست مطالب کتاب

پیشگفتار
مقدمه
باب اول: در سیرت پادشاهان
باب دوم: در اخلاق درویشان
باب سوم: در فضیلت قناعت
باب چهارم: در فواید خاموشی
باب پنجم: در عشق و جوانی
باب ششم: در ضعف و پیری
باب هفتم: در تاثیر تربیت
باب هشتم: در آداب صحبت