نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی و هر روز صبح راه خانه دورتر و دورتر می‌شود - فردریک بکمن

مرتب‌سازی: پیش‌فرض
مجید همایونی افشار
۱۴۰۲/۶/۲۶
فردریک بکمن یک نابغه‌ی جوان است، هر چه از وی می‌خوانیم بیشتر شیفته‌اش میشویم. از دست دان یک کتابش خطایی بزرگ محسوب می‌شود و دریغ و حستری. مگر می‌شود از بکمن کتاب خوانده و شوکه نشد و لذت نبرد، من با فردریک بکن با کتاب مردی بنام اوه آشنا شدم و بعد عاشق کتابهایش شدم و بسرعت برت ماری اینجا بود و مادر بزرگ سلام می‌رساند و می‌گوید متاسف‌ام را خواندم لذت بردم و حتی اشک ریختم. بکمن یک عجوبه و یک شاهکار است، آدمی دارای خصوصیات تمان انسانی. بکمن در این کتاب به بیماری وحشتناک قرن یعنی زوال حافظه می‌پردازد، رابطه‌اش با پدری که به مرور خاطراتش را از یاد میبرد تکان دهنده است به آلزایمیر از زاویه‌ای نو می‌پردازد تا تلخی آن را تقلیل دهد، بیماری که ما حداقل یکبار در خانواده و نزدیکانمان دیده یا تجربه کرده ایم. خواندنش واجب است، واجب برای همه‌ی ما.‌ای کاش مردم مشوش بزودی کتاب صوتی میشد تا همگان و شاید بهتر بگویم دوستداران کتاب محظوظ می‌شدند. کوتاه و تاثیر گذار و فراموش ناشدنی عالی و عالی و عالی
Reyhaneh
۱۴۰۳/۱/۷
سلام به همه ی کتابراهی ها! وقتی داشتم بخش اول کتاب رو گوش می کردم مدام ذهنم درگیر توصیفاتی بود که از فضا می شد. این که چه طور همه چیز نشانی از یه فضای مختلف داره و چه قدر زیبا بود که این توصیفات، درکی از ذهن یک فرد مبتلا به آلزایمر از فضای پیرامونش هست. این که چه طور به مرور زمان دنیایی که درش زندگی می کنه کوچک و کوچک تر میشه و در هرجای اون دنیا سعی می کنه تا ارزشمند ترین موارد رو نگه داره هر چند ممکنه حتی این ارزشمندترین ها رو هم از دست بده. جذابیت های این کتاب تنها در این نکته خلاصه نمیشه و باید این اثر رو بشنوید تا دنیای خودتون رو بزرگ تر کنید. ممنونم از کتابراه که این کتاب رو در دسترس قرار داد و ممنوم از ماه آوا که گوینده ی بسیار خوب و توانمندی نظیر آقای صمصامی رو برای این اثر زیبا و دلنشین انتخاب کرد.
Ashraf Aaseyedbagher
۱۴۰۱/۵/۲۸
مثل همیشه با روانشناسی دقیق شرایط پیری را توصیف کرده، لرزیدن دستهای مادربزرگ و فراموشی پدربزرگ.
اگر با کسی که دچار تحلیل مغز شده زندگی کرده باشید درک این کتاب خیلی بهتر میشه، نگرانی همیشگی شان از اینکه چیزهای مهم را بخاطر نمیارند، سوالات تکراری و تکراری، و گم شدن در گذشته. اینکه دیگه نزدیکترین عزیزانشان را نمی‌شناسند دل آدم را به درد می‌آورد
ممنون از کتابراه و عزیزانی که زحمت تهیه فایل صوتی را کشیدند
زارعی زارعی
۱۳۹۷/۱۰/۲۵
از این نویسنده و از این گوینده بعید بود. برعکس اثر مردی به نام گوه از همین نویسنده این کتاب به نظر من شبیه فیلم هندی‌های صد سال پیش بود. اگر حوصله نک و ناله پیرمرد و پیرزن‌ها را ندارید این کتاب اصلا توصیه نمی‌شود. گوینده هم تمام مدت جوری کتاب را خواند که انگار احساسی‌ترین لحظه فیلم را آهسته کرده باشند. نه فقط چند صحنه تمام فیلم را آهسته کرده بودند.
Sevda Ghanbari
۱۴۰۱/۴/۷
عاشق کتاب‌های فردریک بهمن هستم
موضوع رو بسیار پیچیده اما ساده می‌گوید طوری که به دل می‌نشیند و هر کسی هم نمی‌تواند آن را بخواند برای بعضی حوصله سر بر اما برای بعضی آنقدر جذاب و پیچیده و دل نشین است که درسخن نمی‌گنجد مرسی از کتابراه❤❤
اتابک اصغری
۱۳۹۸/۸/۴
واقعا هربار با کارهای بکمن سورپرایز میشم و خوشحال از اینکه هنوز سنش خیلی کمه و قراره کلی بنویسه
من این کار رو کمی پایینتر از چند کار دیگه ش دیدم ولی همچنان رنگ و بوی اصالت امضای بکمن رو داره
Monir Naghikhani
۱۳۹۸/۴/۱۸
سه بارگوش کردم، بسیارزیبا ولطیف وکسنده برای من که پابه این دوران گذاشتم، آرزو میکنم خداوند هیچکس را بیمارنکند، وهیچ پیری را تنهااز شما بسیار سپاسگزارم.
جانیشتاین ~
۱۳۹۸/۳/۲۹
فردریک بکمن نویسنده‌ی دوست داشتنی سوءدی که کتاب هاش با لحنی ساده و در عین حال زیبا و قشنگ نوشته شده خیلی به دل آدم میشینه و حس خوبش تا مدت‌ها همراه آدمه
Hamed Reza
۱۳۹۷/۱۰/۹
سلام به خوانندگان عزیز
شما در این رمان، نیاز به قدرت تخیل دارین، زیرا در طول کتاب، قراره تصویر سازی‌های زیبایی به ذهنتان بیاید.
مریم مهرشاد
۱۳۹۸/۹/۶
شاید این کتاب برای افرادی که کارشون نویسندگی هست جالب باشه ولی برای یه شخص معمولی مثل من که با پیش زمینه کتاب‌های قبلی آقای بکمن این کتاب رو گوش دادم واقعا بی‌معنی بود. البته جملات واقعا زیبایی توی کتاب استفاده شده بود.
سجاد نوریان
۱۴۰۰/۱/۲۲
به نظرم این کتابو باید دوبار خوند و شنید تا بتونی به مفاهیم عمیقی ک خیلی زیبا در قالب داستان بهشون پرداخته پی ببری و کشفشون کنی
افسانه ناظمپور
۱۴۰۰/۱/۱۹
مثل همه ٔ کارهای بکمن داستان احساسی و قشنگی بود توصیف آلزایمر و ترس از پیری و چه زیبا بود درک و همراهی نوه تا آخرین لحظات
اجرای راوی هم خیلی خوب بود
marjan eslami
۱۴۰۱/۱۰/۲۵
داستان بدی نبود ولی به پای داستان ((مادر بزرگ سلام رساند و...)) نمیرسید. صدای راوی مناسب داستان بود و باعث شد تا آخر گوش کنم.
آرمیتا طالقانی
۱۳۹۹/۳/۲۱
عاااااااالی بود. کاملا روان و ساده و قابل درک بود. پر از توصیفات زیبا و بی‌نظیر. هر کی این کتاب و نخونه نصف لذت کتاب خوانی رو هرگز دست داده
درناز کریمی
۱۳۹۷/۱۱/۲۰
اول داستان گیج کننده و مبهم بود اما کم کم داستان قابل درک میشد. پایان داستان احساسی و قشنگ بود.
علی
۱۴۰۲/۹/۱
من کتاب مردی بنام اوه رو از این نویسنده خوندم کار بسیار قوی و جالبی بود این کتاب در مقایسه با اثر قبلی ضعیف تر بود.
مصی
۱۴۰۱/۸/۲۲
کتاب بدی نبود ولی اسمش چالشی تر از خودش بود
در کل حس قشنگی داشت کمی هم غمگین بود
با همه اینا توصیه میکنم خوندنشو😉
شکوفه عصاره
۱۴۰۱/۵/۲
خیلی قشنگ بود، تقریبا هر پنج دقیقه بغضم میگرفت. عااالی❤️ گویندگیش هم بسیار احساسی بود. دوستش داشتم
ساناز اسعدی
۱۴۰۰/۵/۲۴
داستان‌های آقای بکمن خیلی لطیف و احساسی هستن و یه سبک مخصوص خودشونه، کتاب قشنگی بود البته به قدرت مردی به نام اوه نبود
سحر هاشمی
۱۳۹۹/۷/۲۹
من دوست داشتم حس و حال کتاب رو. استرس‌های فراموش کردن عشق و خانواده و اینکه بدونی زمان زیادی نداری
زهره حسین پور
۱۳۹۸/۲/۱۴
به نظر من این کتاب به درد افراد سطحی نگر نمیخوره
مانیا پالیز
۱۴۰۰/۴/۳۱
فوق العاده بود صدای گوینده بسیار دل نشین و گوش نواز بود نداشتن لطیف و تاثیر گذاری داره
مرجان اسماعیلی
۱۴۰۲/۱/۲
از این نویسنده مردی به نام اوه رو خوندم که خیلی بهتر بود به نظرم.
پریسا محمودزاده
۱۴۰۰/۶/۱۳
اکثر کتاب‌های بکمن عالی هستن
صدای گوینده‌ها هم خیلی رسا بودن
فرحناز پ
۱۳۹۸/۱۲/۹
این کتاب کمک میکنه درکمون از آلزایمر بیشتر بشه
Bahare Ezabadi
۱۳۹۸/۴/۲۳
باز هم پیرمرد و نوه دوست داشتنی. دو بار گوش دادم کتاب رو
وحید روح بخش
۱۳۹۷/۱۰/۱۸
فایل کتاب صوتیش رو بگذارید لطفا ممنون
فاطمه کوشش
۱۳۹۸/۱۲/۱۱
فردریک بکمن همیشه عالیه
ژاسمن شاهنظری
۱۳۹۸/۶/۲۸
کتاب خوبی بود از شنیدن ان لذت بردم
رکسانا رضامند
۱۳۹۸/۴/۲۹
کتاب خوبی بود اما با صدای گوینده نتونستم ارتباط برقرار کنم
سارا ریاحی
۱۴۰۰/۸/۱۳
همه کارای بکمن عالیه😍
شقایق عطایی
۱۴۰۰/۵/۱۹
به شدت تاثیرگذار و زیبا بود.
سعیدرضا مدیحی
۱۳۹۸/۸/۲۴
باید ازین کتابها خونده باشی و به زور حس کنی خوبه
پگاه آرا
۱۳۹۸/۱/۱۹
فقط میتونم بگم حسش قشنگ بود...