نظر مجید حاجی پور برای کتاب صوتی سم زدایی دوپامین

مطالعه انتقال دهنده های عصبی همیشه بهترین موضوع و مبحث روان شناختی بوده و هست و پاسخ سوالات بسیار جالبی را می توان اینگونه به دست آورد برای مثال: چرا نوابغ و دانشمندان عوضی هستند؟ تا حالا با دانشمندان و نوابغ حال بهم زن روبه رو بوده اید؟ دانشمندان و موسیقدان ها عملکرد مغزی بالایی دارند و این عملکرد بالا نیازمند سطح بالای ترشحات دوپامینی است . سطح بالای دوپامین منجر می شود فرد دائما در جستجوی اهداف و آرمان ها چالش برانگیز باشد و لذا نسبت به 《وضعیت و شرایط فعلی》 اهمیت کمتری بدهد. به عبارت دیگر دوپامین سیستم 《اینجا و اکنون مغز》 را مختل می کند. به همین دلیل دانشمندان و نوابغ ممکن است در زمینه روابط اجتماعی عملکرد ضعیفی داشته باشند زیرا آن ها توان و قدرت 《همدلی》 خود را که وابسته به سیستم اینجا و اکنون هست را از دست داده اند. به همین دلیل وقتی در مهمانی دانشمندی را ملاقات کنیم می بینیم به جای همصحبتی با ما از تیپ و لباس و اندام مهمانان و مجلل بودن محیط و غیره سعی دارد دائماً از دستاوردهای علمی گفتگو کند. مغز سرشار از دوپامین اگرچه موهبت و نعمتی ارزشمند است اما از نظر اجتماعی و روابط عاطفی شوم و نفرین شده است زیرا منجر می شود فرد به راحتی دل دوستان خود را بر سر موضوعات علمی بشکند و دائما نسبت به  آنها  تحقیر و توهین نماید. بدون آنکه نگران از دست دادن محبوبیت خویش باشد