معرفی و دانلود کتاب صندلی راننده

معرفی کتاب صندلی راننده

کتاب صندلی راننده شاهکاری از موریل اسپارک روایت پیر دختری مریض و رنجور به نام لیز است که در یکی از سرزمین‌های شمالی اروپا سکونت دارد، لیز در میانه داستان بار سفر می‌بندد تا در قرار عاشقانه‌ای صوری در جنوب اروپا حضور یابد.

موریل اسپارک (Muriel Spark) در کتاب صندلی راننده (The Driver's Seat) قصه را از آنجا شروع می‌کند که لیز روزی از دفتر کار خود خارج می‌شود، لباسی جدید و دل فریب می‌خرد، صدایش را نازک‌تر می‌کند و به قصد سفر به جنوب، به فرودگاه می‌رود. او در هواپیما بین دو مرد می‌نشیند که یکی از آن‌ها از مصاحبت با او لذت می‌برد اما دیگری شدیدا از این اتفاق مکدر است. همین ماجرا باعث می‌شود تا برای لیز سفری عجیب و تأثیرگذار به اعماق تاریک سرشت بشر آغاز شود.

اسپارک که در طول داستان قصد دارد شما را با زندگی و اسرار لیز آشنا کند. پرده‌ی اسرار سرنوشت آن را پیش از میانه‌های داستان می‌اندازد تا از آن جا به بعد نویسنده روی صحنه نمایش نه در پی واکاوی حادثه‌ای که رخ داده، بلکه به دنبال چرایی آن باشد. به عبارتی می‌توان گفت که موریل این اثر را یک «چرا این طور شد» می‌داند و در مابین سطرهای داستان نیز در پی این «چرا» است.

بدون شک این رمان که اثر مورد توجه خود اسپارک در بین آثار بی‌شمارش است، به عنوان شاهکار ارزشمند این نویسنده شناخته می‌شود. کتاب صندلی راننده، را می‌توان رمانی جذاب و نفسگیر دانست که شما را در دنیای خود غرق خواهد کرد.

در بخشی از کتاب صندلی راننده می‌خوانیم:

او با هواپیمایی که مسافرانش از خروجی شماره‌ی چهارده سوار آن می‌شوند به شهری خارجی می‌رود و بامداد روز بعد او را در حیاط ویلایی خالی در پارکی در آن شهر پیدا خواهند کرد: در حالیکه مچ دستانش را با یک روسری ابریشمین و مچ پاهایش را با کراواتی مردانه بسته‌اند و به خاطر زخم‌های ناشی از ضربات متعدد چاقو مُرده است.

لیس با قدم‌هایی بلند به سمت هواپیما و سایه به سایه‌ی همسفری راه می‌رفت که از قرار معلوم و در نهایت تصمیم گرفته بود با او باشد. مردی حدوداً سی ساله و تنومند که چهره‌ای گلگون داشت؛ کت‌وشلواری رسمی به تن کرده بود و کیفی سیاه‌رنگ همراه خود داشت. لیس او را تعقیب می‌کرد و شش دانگ حواسش را جمع کرده بود تا جلوی مسافرانی را بگیرد که عجله‌ی بیخود و بی‌جهت‌شان ممکن بود میان او و مرد مورد نظرش فاصله بیندازد. در همین زمان، مرد دیگری که ظاهراً خیلی دلش می‌خواست نزدیک لیس باشد درست سایه‌ به سایه‌ی او و تقریباً در کنار او راه می‌رفت اما تیر آن مرد در جلب نظر لیس به سنگ خورد. این مرد لبخندی محو بر لب‌داشت؛جوان، زشت وعینکی بود؛ دماغی دراز داشت و با قامتی خمیده راه می‌رفت. پیراهنی چهارخانه و شلواری از جنس مخمل و به رنگ بِژ پوشیده بود. کت‌اش را روی دستش انداخته و دوربینی از گردن‌اش آویزان بود.