معرفی و دانلود کتاب میراث

معرفی کتاب میراث

کتاب میراث از برجسته‌ترین آثار ادبی جهان و نوشتۀ یکی از نویسندگان بزرگ جهان، ماکسیم گورکی است. دنیای گورکی، در کتاب میراث دنیای بینوایان و بیچارگان، و دنیای رنج و مبارزه است.

ماکسیم گورکی (Maxim Gorky)، با نوشته‌های خود سبک جدیدی به نام ادبیات رئالیستی سوسیالیستی را به وجود آورد. نوشته‌های انقلابی ماکسیم گورکی و دیگر نویسندگانی که او را همراهی می‌کردند، پایه‌گذار نویسندگی انقلابی در روسیه شد و در آگاهی مردم و روشن کردن اذهان عموم در مبارزه علیه فقر، بی‌سوادی و بی‌عدالتی‌های اجتماعی نقشی بنیادی داشت. بیشتر شهرت گورکی به تجسم زندگی مردم عادی و رنج دیده در داستان‌هایش برمی‌گردد. «مادر»، «کودکی»، «به انسان‌ها»، «دشمنان»، «شهر شیطان زرد»، «سه رفیق»، «یک اعتراف»، «تجارت آرتامانوف»، «آدم بیکاره»، «ارباب»، «استادان زندگی» و... از جمله آثار معروف گورکی هستند..

در بخشی از کتاب میراث (Heritage) می‌خوانیم:

فوما رفته رفته با زیبایى و جذبه تنهایى و زهر شیرین تخیلات آشنا مى‌شد. اغلب در عصرهاى زیباى تابستان، هنگامى که همه چیز روى زمین در پرتو آتشین خورشید شامگاهان که رنگ آن نیروى تخیل را بیدار مى‌ساخت، مى‌درخشید، در دل او اشتیاق مبهمى نسبت به چیزى که برایش نامفهوم بود، پیدا مى‌شد. او در گوشه تاریکى از باغ مى‌نشست یا روى تختخواب دراز مى‌کشید و سیماى شاهزاده خانم‌هاى افسانه را در برابر خویش مجسم مى‌کرد آن‌ها به شکل لیوبا و سایر دوشیزگان که مى‌شناخت ظاهر شده، بى‌صدا در تاریک روشن شامگاهان در مقابل وى پرواز مى‌کردند و بانگاه‌هاى مرموز به چشم وى مى‌نگریستند. گاه‌گاه این رویاها طغیان نیروى عظیمى را در درون وى به وجود مى‌آورد، پنداشتى نشأه مستى بر وى چیره مى‌گردد.

او بر مى‌خاست، شانه‌ها را راست مى‌کرد، ریه را از هواى معطر پر مى‌کرد. اما گاهى این رؤیاها حس اندوهى را بر وى مستولى مى‌ساخت، مى‌خواست گریه کند، از گریستن شرمگین بود، به زحمت از گریه خوددارى مى‌کرد اما با این حال آرام آرام مى‌گریست.

پدرش با صبر و بردبارى، و احتیاط او را با امور کسب و تجارت آشنا مى‌کرد، با خود به بازار مى‌برد، راجع به تعهدات و مطالبات خود و همکارانش براى او حکایت مى‌کرد، براى او توضیح مى‌داد که چگونه ایشان ترقى کرده‌اند، وضع سرمایه ایشان چگونه است، به چه صفات و خصایلى متصفند. فوما به زودى بر کار مسلط شد، به همه چیز و همه کس به طور جدى و از روى عقل و دانایى نزدیک مى‌شد.