معرفی و دانلود کتاب صوتی همشهری داستان شماره 95

معرفی کتاب صوتی همشهری داستان شماره 95

کتاب صوتی همشهری داستان شماره 95 مجموعه‌ای از چند داستان کوتاه ایرانی و خارجی است که با نگاهی ظریف به روایت رویدادهای زندگی می‌پردازد.

اولین جمله‌ی داستان همشهری شماره 93 در متن سردبیر به قلم حمید اسلامی‌راد اینگونه نوشته شده است: ما در داستان زندگی می‌کنیم و شاید هم می‌توان گفت که داستان‌ها در دل زندگی‌ ما شکل می‌گیرند، یا اینکه داستان در ما زندگی می‌کند، اینگونه است که تمام متون مجله داستان همشهری گویی تکه‌ای از زندگی و لحظه‌های ناب فراموش شده ما هستند.

داستان همشهری روایت‌گر لحظاتی از زندگی است که احتمالا در دل روزمرگی ناپدید شده و در تلاش است آن را بازنمایی کند تا باشد که این لحظات همواره در کنارمان زندگی کنند و هیچ‌گاه از بین نروند.

آوانامه به شکل حرفه‌ای و استاندارد مجله‌ی صوتی داستان همشهری را برای اولین بار تولید و منتشر کرد. از این به بعد نه تنها مخاطبان داستان همشهری در دل داستان‌ها زندگی می‌کنند بلکه شنوندگان هم می‌توانند در یک اثر جذاب و شنیدنی، ذهن و قلب خود را به نسخه‌ی صوتی داستان همشهری واگذار کنند. نسخه‌ی صوتی داستان همشهری در تلاش است با توجه به داستان‌ها و متون گوناگون، روایت‌گر فضا و احوالات داستان‌ها باشد و لحظات را با بهترین روش‌ها برای صوتی کردن نسخه چاپی از چنگ روزمرگی‌های زندگی در بیاورد و به گوش شنونده عرضه کند. این چنین است که لحظه‌ها را می‌توان شنید.

این شماره به داستان‌هایی از نویسندگان استان سیستان بلوچستان تعلق گرفته است، بعضی چهره‌های نامدار و نویسندگان سیستانی و بلوچ روایت‌هایی از زندگی و دیار خود نوشته‌اند و قصه‌ی زندگی بعضی از نام‌آوران شهرشان را بیان کرده‌اند. حمید اسلامی‌راد سردبیر مجله داستان همشهری در مورد این موضوع می‌گوید: «داستان اقلیم را در داستان همشهری آوردیم تا راه نویسندگان شهرهای دور از تهران را باز کنیم و به آن‌ها نیز فرصتی برای دیده شدن بدهیم، تا هم داستان‌ها و روایت‌های آن‌ها شنیده شود و هم داستان را از تک صدایی در بیاوریم و داستان‌هایی در فضا و گویش بومی مناطق گوناگون کشور را هم بشنویم».

در قسمت‌هایی از کتاب صوتی همشهری داستان شماره 95 می‌شنویم:

- بعد همین که به لمس دست‌هاش عادت می‌کنم، می‌بینم نیست و هیچ‌کس نیست و من زیر آسمان همیشگی تنها راه می‌روم.
- می‌خندید و می‌گفت: «پیچ هر چیزی را که می‌چرخاند خبر انفجار جمعیت می‌دهد. دقت کنی زندگی سختی در پیش رو داریم. من نمی‌پسندم.»
- عادت نخندیدن سالان را اصلا دوست نداشتم، اما او یک عادت دیگر داشت که من خیلی می‌پسندیدم. چرا که این خصوصیت در من هم بود... دوستی ماه و شب. مهتابی...
- گفت: «بدت نیاد. دیگه یه روزی به خودم گفتم برای چی همه‌ش تو فکر طیبی. اون این قدر راحت ما رو ول کرد رفت. ما برای چی داریم اینجا خودمونو می‌کشیم؟ به درک که رفت.»

فهرست مطالب کتاب صوتی