زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های م ا به آذین
م ا به آذین نویسنده، فعال سیاسی و مترجم سرشناس ایرانی است که توسط بسیاری، «پدر ترجمه‌ی ایران» نامیده شده است. ترجمه‌ی کتاب‌های «بابا گوریو» اثر انوره دو بالزاک و «دن آرام» نوشته‌ی میخائیل شولوخف، از مشهورترین و بهترین آثار او در حوزه‌ی ترجمه محسوب می‌شوند. رمان «دختر رعیت» نیز در زمره‌ی مهم‌ترین تجربه‌های نویسندگی م ا به آذین جای دارد.
زندگینامه م ا به آذین
م ا به آذین با نام اصلی محمود اعتمادزاده (Mahmoud Etemadzadeh)، بیست‌وسوم دی‌ماه سال 1293 شمسی در شهر رشت متولد شد. دوران کودکی او با تجربه‌ی مستقیم و نزدیک از جریان‌های مربوط به جنبش جنگل، جنگ جهانی اول و همچنین حوادث سیاسی انقلاب روسیه گره خورده بود. اعتمادزاده تحصیلات ابتدایی‌اش را در رشت سپری کرد. پس از آن به‌همراه خانواده به مشهد مهاجرت کرد و از این رو سه سال اول متوسطه‌ی خود را در این شهر گذراند. اما با توجه به اینکه نقل مکان‌های خانواده‌اش به همین‌جا ختم نشد و آن‌ها پس از مشهد، به پایتخت مهاجرت کردند، او سه سال آخر دبیرستان خود را در شهر تهران سپری کرد.
در سال 1311 که هجده‌ساله بود موفق شد به‌عنوان دانشجوی اعزامی برای تحصیل به سوی کشور فرانسه رهسپار شود. او در این کشور زبان فرانسوی را فراگرفت و توانست از دانشکده‌ی مهندسی دریایی برِست و دانشکده‌ی مهندسی ساختمان دریایی پاریس مدرک فارغ‌التحصیلی خود را دریافت کند. فرانسه علاوه‌بر فراهم کردن بستر تحصیل و زبان‌آموزی برای محمود اعتمادزاده یا همان م ا به آذین، او را با نویسندگان و متفکران بزرگ دنیا نیز آشنا کرد. او در این کشور، طعم زندگی در یک محیط آزاداندیش را چشید و برای اولین‌بار آثار مارکسیستی را مطالعه کرد. به گفته‌ی خودش در همان دوران در کنار مطالعه‌ی آثار ادبی، تاریخی، سیاسی و... هرازگاهی نیز دست به قلم می‌برد و اندیشه‌های خود را مکتوب می‌کرد.
محمود اعتمادزاده در سال 1317 به ایران بازگشت و به عضویت نیروی دریایی ارتش شاهنشاهی درآمد. او با درجه‌ی ستوان دوم مهندس نیروی دریایی، ابتدا در خرمشهر و دو سال بعد در بندر انزلی مشغول به خدمت شد. طی جنگ جهانی دوم و در هنگامه‌ی اشغال ایران توسط متفقین، در اوایل شهریور 1320 بندر انزلی بمباران شد و اعتمادزاده بر اثر این حادثه مجروح شد و این آسیب در نهایت منجر به قطع دست چپش شد. او از همان سال نگارش و انتشار داستان‌های کوتاهش را آغاز کرد. در این دوران اعتمادزاده آثار خود را به‌دلیل قانون ممنوعیت قلم برای کارکنان ارتش، با نام مستعار «به آذین» منتشر می‌کرد. بعد از مدتی به‌سبب تمایلاتی که برای انجام فعالیت‌های ادبی و سیاسی داشت، از نیروی دریایی استعفا داد تا فارغ از قیود دنیای نظامی، به فعالیت در عرصه‌ی دلخواه خود بپردازد.
سرانجام پس از استعفای چندباره‌ی محمود اعتمادزاده، در سال 1323 با درخواست او موافقت شد و این نویسنده با انفصال از نیروی دریایی به وزارت فرهنگ منتقل شد. او در این مدت به مشاغل مختلفی همچون کار در کتابخانه‌ی ملی و تدریس ریاضی در دبیرستان و تدریس خصوصی زبان فرانسوی پرداخت. م ا به آذین در سال 1325 برای مدتی معاونت فرهنگ گیلان را نیز برعهده داشت، اما پس از کودتای 28 مرداد 1332 به‌سبب فعالیت‌های سیاسی متعدد، بارها دستگیر و زندانی شده و در نهایت از سِمت خود در وزارت اخراج شد. به این ترتیب بود که م ا به آذین برای تأمین مخارج زندگی به ترجمه روی آورد و تبدیل به یک مترجم تمام‌وقت شد. این تصمیم پس از مدتی او را به یکی از بزرگ‌ترین مترجمان ایرانی بدل کرد. سرانجام م ا به آذین یا همان محمود اعتمادزاده، پس از سال‌ها تلاش ادبی بی‌وقفه، دهمین روز خردادماه سال 1385 شمسی در پی ایست قلبی در تهران درگذشت.
فعالیت‌های ادبی م ا به آذین
م ا به آذین در طول دوران زندگی خود، در عرصه‌های مختلف فرهنگی مانند روزنامه‌نگاری، نویسندگی و ترجمه فعالیت داشت. مجله‌ی «مردان کار»، اولین نشریه‌ای بود که آثار او را به چاپ رساند. به آذین طی همکاری با حسن ارسنجانی، برای روزنامه‌ی او تحت عنوان «داریا» نیز مقالات و داستان‌های مختلفی می‌نوشت و مصاحبه‌های متعددی را انجام می‌داد؛ اما بعد از مدتی به‌سبب اختلاف سلیقه با ارسنجانی، همکاری خود را پایان داد و راهش را از او جدا کرد. اواخر دهه‌ی 1330، به آذین سردبیری مجله‌ی «صدف»، هفته‌نامه‌ی «کتاب هفته» و نشریه‌ی «پیام نو» را برعهده گرفت و طی سال‌های 1356 تا 1361 نیز مدیر مسئول هفته‌نامه‌های «پیام نوین»، «سوگند» و «اتحاد مردم» بود.
محمود اعتمادزاده در سال 1347 با همکاری جلال آل احمد، کانون نویسندگان ایران را بنیان نهاد و تا سال‌ها عضو هیئت دبیران این کانون بود؛ تااینکه در سال 1357 با ورود اعضای جدید به کانون، عضویت م ا به آذین و چهار نفر دیگر لغو شد. او فارغ از تمام این تحولات و دیگر فعالیت‌های خود، همیشه سودای نویسندگی در سر داشت و در راستای همین دغدغه، کتاب‌های متعددی را نیز به نگارش درآورد. «دختر رعیت» اولین رمان م ا به آذین به‌شمار می‌آید که ماجرای آن در دوران جنبش جنگل می‌گذرد. «نقش پرند» و «از هر دری...»، از دیگر آثار به آذین در حوزه‌ی ادبیات داستانی هستند. «کاوه»، یکی دیگر از بهترین کتاب‌های اعتمادزاده است که در قالب نمایش‌نامه به رشته‌ی تحریر درآمده است.
او را به‌عنوان یک پژوهشگر دغدغه‌مند نیز می‌شناسند که آثار مختلفی را براساس بررسی‌های خود در موضوعات مختلف به تألیف درآورده است. م ا به آذین در سال 1344 کتاب «قالی ایرانی» که اثری پژوهش‌محور در باب فنون، طرح و نقش‌های فرش ایرانی بود را به انتشار رساند. کتاب «بر دریا کنار مثنوی و دید و دریافت» یکی دیگر از آثار این مترجم مشهور محسوب می‌شود که در آن، به موازات پژوهش به فلسفه‌ورزی نیز پرداخته است.
م ا به آذین که با ترجمه‌هایش شناخته می‌شود، اولین فعالیت رسمی خود در این زمینه را با ترجمه‌ی رمان «باباگوریو» نوشته‌ی انوره دو بالزاک به انجام رساند. از آن‌جا که این اثر با اقبال زیادی روبه‌رو شد، به آذین تصمیم گرفت دیگر آثار این نویسنده‌ی فرانسوی همچون «زن سی ساله (A Woman Of Thirty)»، «زنبق دره (The Lily of the Valley)» و «دختر عمو بت (La Cousine Bette)» را نیز به زبان فارسی برگرداند. این ترجمه‌ها همچنان از بهترین آثار محمود اعتمادزاده محسوب می‌شوند. ترجمه‌ی رمان‌های «ژان کریستف (Jean-Christophe)» و «جان شیفته (The Enchanted Soul)» از آثار رومن رولان، «دن آرام» به قلم میخائیل شولوخف، «شاه لیر» و «هملت» نوشته‌ی ویلیام شکسپیر و «فاوست» اثر یوهان ولفگانگ فون گوته نیز ازجمله مهم‌ترین آثار این مترجم سرشناس ایرانی به‌شمار می‌آیند که نام او را در جامعه‌ی ادبی ایران ماندگار کرده‌اند.
بهترین کتاب‌های م ا به آذین
کتاب دختر رعیت: م ا به آذین در این رمان با شرح زندگی اندوهناک احمدگل که روی زمین‌های اربابی کار می‌کند و دو دخترش صدیقه و صغری که قربانی ظلم می‌شوند، سیستم ارباب - رعیتی را به نقد می‌کشد و از تأثیرات سیاسی و اجتماعی انقلاب روسیه و جنبش جنگل بر زندگی مردم آن دوران می‌گوید.
کتاب بابا گوریو (Le Pere Goriot): این اثر که یکی از مشهورترین رمان‌های انوره دو بالزاک است، به روایت زندگی پیرمردی به نام باباگوریو و ارتباطش با اوژن راستینیاک که یک جوان روستایی است می‌پردازد و از این طریق پاریسِ بورژواییِ سال 1819 میلادی و تغییرات جامعه‌ی فرانسه در این دوران را به تصویر می‌کشد. به گفته‌ی م ا به آذین، مترجم باباگوریو، آثار بالزاک از دو مشخصه‌ی ویژه‌ی قوت و قدرت بهره‌مندند و این رمان رئالیستی نیز از این قاعده مستثنی نیست.
کتاب دن آرام (And Quiet Flows the Don): این رمان عاشقانه و حماسی که به قلم میخائیل شولوخف، نویسنده‌ی پرآوازه‌ی روس نوشته شده است، از زندگی مردی به‌نام گریگوری ملوخف می‌گوید که دل در گرو عشقی شورانگیز دارد؛ اما وقوع جنگ جهانی و همچنین انقلاب روسیه، زندگی و عشق این جوان را تحت تأثیر خود قرار می‌دهند. به اعتقاد مترجم اثر، م ا به آذین، این رمان گزارشی هنرمندانه از بزرگ‌ترین فاجعه‌ی تاریخ معاصر است.
گفتنی‌ست که با مراجعه به سایت یا اپلیکیشن کتابراه می‌توانید برخی از بهترین ترجمه‌های م ا به آذین، همچون کتاب صوتی دن آرام، کتاب صوتی زنبق دره و کتاب صوتی بابا گوریو را دریافت کنید و از شنیدن آثار کلاسیک ادبیات جهان لذت ببرید.
