زندگینامه و دانلود بهترین کتاب‌های سورن کی یرکگور

زندگینامه سورن کی یرکگور

سورن کی یرکگور (Søren Kierkegaard) در تاریخ 5 مه 1813 در شهر کپنهاگ دانمارک دیده به جهان گشود. پدر او تاجری ثروتمند بود که در سنین جوانی با خدمتکار خانه‌ی خود ازدواج کرده بود؛ ثمره‌ی ازدواج آن‌ها هفت فرزند بود. از همان دوره‌ی کودکی، مرگ همواره در اطراف سورن کی یرکگور پرسه می‌زد؛ به طوری که او تا سن 22 سالگی، از دنیا رفتنِ پنج خواهر و برادرش را با چشمان خود مشاهده کرد. احتمالاً به دلیل همین وقایع دردناک دوران کودکی اوست که سال‌ها بعد، «مرگ» به یکی از درون‌مایه‌های اصلی آثار او تبدیل شد.

سورن کی یرکگور در سال 1830 به عنوان دانشجوی الهیات وارد دانشگاه کپنهاگ شد. او بیشتر زمان خود را به جای مطالعه‌ی الهیات، وقف مطالعه‌ی ادبیات و فلسفه می‌کرد. کی‌یرکگور در سال‌های دانشجویی، به دنبال الگوهای وجودی برای زندگی خود بود؛ به همین روی، برخی از شخصیت‌های ادبی مشهور همچون «فاوست» و «دون ژوان» را موشکافانه بررسی کرد. مهم‌ترین اندیشه‌ و دغدغه‌ی فکری او در این مقطع زمانی، که در آثار سال‌های بعدش می‌توان به وضوح نشانه‌های آن‌ را مشاهده کرد، در بخشی از مقاله‌ی او که در سال 1835 برای روزنامه‌ای نوشته بود، آمده است: «به دنبال یافتن حقیقتی هستم که برای من صادق باشد؛ پیدا کردن باوری که بتوانم برای آن زندگی کنم و بمیرم. ... به‌راستی، حقیقت جز این است که برای یک ایده زندگی کنم؟»

آشنایی سورن کی یرکگور با رگینه اولسن

سورن کیرکگور در سال 1837، دلباخته‌ی دختری 15 ساله با نام رگینه اولسن شد و سه سال بعد با او نامزد کرد. نامزدی آن‌ها تنها یک سال دوام داشت و با پس دادن حلقه‌ی نامزدی توسط کی یرکگور به پایان رسید. دلایل واقعی این اقدام او هیچ‌گاه مشخص نشد؛ اما امر واضح این است که رابطه با اولسن، تأثیرات انکارناپذیری بر زندگی شخصی و حرفه‌ای کی‌یرکگور داشت. کی‌یرکگور اغلبِ آثار بزرگ خود را زمانی نوشت که به تازگی از اولسن جدا شده بود؛ او سه اثر مهم خود، یعنی کتاب‌های «یا این یا آن»، «تکرار» و «ترس و لرز» را به فاصله‌ی چند ماه، در سال 1843 به انتشار رساند.

سورن کیرکگور پس از مرگ پدرش، تصمیم گرفت که تحصیلات رسمی خود را بیش از پیش جدی بگیرد؛ از همین روی او سرانجام پس از یازده سال یدک کشیدن عنوان دانشجو، در سال 1841، توانست با دفاع از پایان‌نامه‌ی خود که «درباره‌ی مفهوم آیرونی، با ارجاع دائمی به سقراط» نام داشت، مدرک دانشگاهی خود را دریافت کند.

سورن کیرکگور پس از خلق چند اثر درخشان در مدت زمانی کوتاه (از سال 1843 تا 1846)، تصمیم گرفت برای همیشه نویسندگی را رها و در کلیسای پروتستان به عنوان کشیش خدمت کند؛ اما او خوشبختانه خیلی زود درمورد بازنشستگی تغییر عقیده داد و از قضا در دوره‌ی دوم نویسندگی خود، خیلی پرکارتر ظاهر شد. از میان برجسته‌ترین آثار کی‌یرکگور در این برهه‌ی زمانی می‌توان به کتاب‌های «خرده‌نان‌های فلسفی»، «مفهوم اضطراب» و «بیماری منتهی به مرگ» اشاره داشت. او هم‌زمان با نگارش کتاب‌های مختلف، به صورت منظم مجموعه‌هایی را نیز با عنوان «خطبه‌های تهذیب‌کننده» منتشر می‌کرد.

مخالفت با کلیسا

سورن کیرکگور از آغاز سال 1850 تا پایان عمرش، با گذشت زمان، نوشته‌های جدلی‌تری منتشر کرد. کی یرکگور در بسیاری از نوشته‌های جنجالی خود، انتقادات و حملات تندی را روانه‌ی اعضای برجسته و عالی‌رتبه‌ی کلیسای دانمارک کرد. او در سال 1854، مجله‌‌ای به نام «لحظه» راه‌اندازی نمود که جز خودش نویسنده‌ی دیگری نداشت. او در اغلب شماره‌های این مجله، با لحنی تند و عصبی که فاقد جذابیت و اهمیت آثار فلسفی پیشین او بودند، از مسیحیان متظاهر، فاسد و ریاکار گله و انتقاد می‌کرد.

سورن کیرکگور در یکی از روزهای پاییز سال 1855، هنگامی که در یکی از خیابان‌های کپنهاگ در حال قدم زدن بود، ناگهان از حال رفت و بر زمین افتاد. او پس از انتقال به بیمارستان، چند هفته‌ای را تحت مراقبت‌‌های ویژه سپری کرد؛ اما تلاش‌های پزشکان بی‌فایده بود و سرانجام این متفکر بزرگ و برجسته در تاریخ 11 نوامبر 1855، زمانی که تنها 42 سال سن داشت، چشم از جهان فرو بست. زمانی که پیتر، برادر کی یرکگور، مدت کمی پس از مرگ او به خانه‌‌اش سر زد، یادداشت‌ها و نوشته‌های بسیاری از قبیل 36 دفتر خاطرات، 26 دفتر یادداشت، آخرین شماره‌ی مجله‌ی «لحظه» که هنوز منتشر نشده بود، و دست‌نوشته‌ای با عنوان «نظرگاه کار نویسندگی من» را پیدا کرد. کتاب «نظرگاه کار نویسندگی من» در سال 1859، پس از مرگ سورن کیرکگور، به انتشار رسید.

بهترین کتاب‌های سورن کی یرکگور

از سورن کی‌ یرکگور مقالات و کتاب‌های متعددی در دو حوزه‌ی فلسفه‌ی غرب و الهیات مسیحی به جا مانده است؛ در ادامه برخی از بهترین آثار او را به طور مختصر بررسی کرده‌ایم:

کتاب یا این یا آن (Either/Or): یا این یا آن، نخستین کتاب سورن کی یرکگور است که در سال 1843 در دو جلد به چاپ رسید. مسئله‌ای اصلی این اثر، پرسش اولیه‌ی ارسطو است: «چگونه باید زندگی کنیم؟» همان‌طور که از عنوان اثر مشخص است، کی یرکگور تلاش کرده در کتاب یا این یا آن، با بهره‌گیری از راوی‌های مختلف، مسائل فلسفی (مانند زیبایی‌شناسی و اخلاق) را از دو دیدگاه متضاد بررسی نماید.

کتاب تکرار (Repetition): سورن کی یرکگور کتاب تکرار و کتاب ترس و لرز را با این هدف که مخاطب آن‌ها را به اتفاق هم بخواند، در تاریخ 16 اکتبر 1843، در یک روز، منتشر کرد. او در تکرار به توصیف یک نامزدیِ شکست‌خورده و ناتمام (که به طور واضح یادآور رابطه‌ی خود کی یرکگور با رگینه اولسن است) می‌پردازد. وی در این اثر، موضوعاتی نظیر ایمان، وفاداری، رنج و خسران را بررسی می‌کند. او همچنین، علاوه بر نقد «حرکت» در فلسفه‌ی هگل، نظریه‌ای جدید درمورد حرکت و مفهوم تکرار ارائه می‌کند.

کتاب ترس و لرز (Fear and Trembling): سورن کی یرکگور در کتاب ترس و لرز، با وارسی داستان ابراهیم و اسحاق که در عهد عتیق آمده است، معضلی اخلاقی مطرح می‌کند و در آخر نتیجه می‌گیرد که اندیشه و فکر عقل‌مدار، نمی‌تواند به درک جامع هستی انضمامی آدمی برسد.

کتاب بیماری منتهی به مرگ (The Sickness unto Death): کتاب بیماری منتهی به مرگ، در سال 1849 به انتشار رسید. کی یرکگور در این اثر، مفهوم «ناامیدی» را از دیدگاه مسیحیت بررسی می‌کند.

برخی از بهترین آثار سورن کی یرکگور در وبسایت کتابراه موجودند. از جمله کتاب الکترونیک بیماری منتهی به مرگ و کتاب صوتی ترس و لرز.

حقایقی جالب درباره سورن کی یرکگور

• سورن کیرکگور در وصیت‌نامه‌ی خود خواسته بود که تمام دارایی و اموالش پس از مرگ وی، به رگینه اولسن، نامزد سابقش، واگذار شود؛ اما اولسن که از سال‌ها پیش با مرد دیگری زندگی مشترک خود را آغاز کرده بود، از قبول اموال کی یرکگور سر باز زد.

• سورن کیرکگور اغلب آثار خود را با نام‌های مستعار منتشر می‌کرد. نوشته‌های او اکثراً درگیری فکری میان دو یا چند شخصیت خیالی با نام‌های مستعار را به تصویر می‌کشند؛ از همین روی، علت اصلی این اقدام او احتمالاً نشان دادن دیدگاه‌های فکری گاهاً متضاد و کشمکش‌های درونی خود بوده است.

• سورن کیرکگور در سال 1945، علیه نشریه‌ی کورزان، که با سیاست‌های آن مخالف بود، مطلب نوشت تا او را تحریک به حمله علیه خود کند. کورزان نیز تا چند ماه پس از انتشار نوشته‌ی او، برای تلافی کاریکاتورهایی توهین‌آمیز علیه او چاپ کرد و تا حدی شهرت او را لکه‌دار کرد.

• در مراسم خاک‌سپاری سورن کیرکگور، جمعیت انبوهی از مخاطبین مجله‌ی لحظه، در اعتراض به ریا و تزویر کلیسا دست به اعتراض زدند. آن‌ها مدعی بودند که کلیسای دانمارک با دفن کردن نعش مخالف سرسختی چون سورن کیرکگور در خاک مکانی مقدس، تظاهر را به حد اعلای خود رسانده است.

جملات برگزیده سورن کی یرکگور

• نوشته‌های من مقصدی مشترک دارند: آگاه کردن مردم از معنای حقیقی مسیحیت. (کتاب نظرگاه کار نویسندگی من)

• اگر ازدواج کنی، پشیمان می‌شوی؛ اگر ازدواج نکنی، باز هم پشیمان می‌شوی. چه ازدواج کنی و چه نکنی، در هر دو صورت پشیمان می‌شوی. به احمقانه بودن جهان بخندی، پشیمان می‌شوی؛ برای آن گریه کنی، باز هم پشیمان می‌شوی. خودت را دار بزنی، پشیمان می‌شوی؛ خودت را دار نزنی باز هم پشیمان خواهی شد. چه خودت را دار بزنی و چه نزنی، از هر دو پشیمان خواهی شد. عزیزان من، این جوهر تمام فلسفه است. (کتاب یا این یا آن)

• ایمان داشتن، یعنی عقل‌تان را از دست بدهید و خدا را به دست آورید. (کتاب بیماری منتهی به مرگ)

• بنابراین، به این درک رسیدم که باید آگاهی را انکار کنم تا برای ایمان، فضایی باز شود. (کتاب ضمیمه‌ی نهایی غیرعلمی بر خرده‌نان‌های فلسفی)

• مردم تا حدی در فهم من اشتباه می‌کنند که حتی زمانی که از آن‌ها تمجید می‌کنم درک نمی‌کنند؛ چه برسد به درک خود من! (یادداشت‌ها)