نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی سه شنبه خیس - بیژن نجدی

نثری شاعرانه، احساسی و زیبا و داستانهایی با تکنیک

آقای نجدی نویسنده ایست که داستان را می‌سراید. ترکیبات و تصاویر شاعرانه و دلنشین مخصوص به خود را دارند. بسیار عالی و زیبا

ستاره رو بِه قصه دادم وگرنه خوانش و فضا اصلا خوب نبود و متاسفانه روی فضای قصه هُم تاثیر گذاشته بود
گوینده باید فضای قصه رو درک کنه که بتونه منتقل کنه
که متاسفانه این اتفاق نیفتاده بود!

داستانی کوتاه از نویسنده ایرانی که اسمش تابحال به گوشم نخورده که نمیدانم این مایه تاسف است یا نه ولی خب تعداد نویسندگان آنقدر زیاد و کتابها آنقدر زیاد که اگر همه‌ی شان را بخوانی بازهم تعداد بیشمار دیگری از قطار جامیمانند پس ازین بابت ناراحت نباشید به خود فشار نیاورید و البته یکی از دلایل عدم محبوبیت نویسندگان ایران زمین در معاصر یک نوع حالت روانیست کع مخاطبان نوشته‌ی غیر ایرانی را ارجح تر مینهند ولیکن اگر درست و عمیق به این موضوع فکر کنند این مسعله از لین میرود خب خالا برسیم به خود داستان که میرود به سالهای قبل از انقلاب نشانه‌ی دورانی مخلوط با خون و ترس و اندو. ه داستان زنی را نشان میدهد که از خانه بیرون آمده با چادری بر تن و چتری آبی در دست و این چتر میشود کلیشه میشود چیزی شگفت انگیز که نویسنده به آن روح میدهد و حتی قطره‌ی باران را نیز بر آن در ذهن خواننده تجسم میکند و شاید دلیل این تنهایی زن است تنهایی او... آنکه چشم به راه پدر است ولی نمیداند که او خیلی وقت پیش اعدام شده و نویسنده با بیان این حقیقت به خواننده گویی بدنبال برانگیختم چیزیست در ما و معکوس کردن بعضی چیزها مثلا حرکت درختان نه اتوبوس و توهم دیداری زن میخواهد چه شرایطی را به ما نشان دهد؟! شرایط خامواده‌ای بحران زده و به انتها رسیده و این تنهایی چقدر نابود کننده است البته نویسنده آنچنان که باید نمیتواند این احساس ظریف را در مخاطب برانگیزد ولیکن تمام تلاش خود را کرده و این هائز اهمیت است

انسان زمانی که یکی از عزیزانش یا نزدیکانش به هر دلیل فوت می‌شود فقط جسد و به خاک سپردن انسان را وادارمیکند تسلیم شوند و باور میکنیم که او مرده است. خیلی از سربازان ایرانی در جنگ تحمیلی برنگشتن و هیچ وقت جسدی از آن‌ها پیدا نشد و مادران و پدرانی که چشم انتظار فرزندانشان بودند ولی هیچ وقت حتی استخوانی از آن‌ها نبود. و این موضوع منتظر بودن خیلی سخته یک بلاتکلیفی مرگبار. ملیحه داستان هم به درد انتظار مبتلا شده بود و باور نداشت یا نمیخواست باور کند سیاوش مرده است

راویا خوبن داستان شاعرانه و پر احساسیه مفهوم دلتنگی رو به خوبی نشون میده

داستان دختری در زمان قبل انقلاب که پدرش کشته شده اما اون باور داره که زنده ست و با این خیال زندگی میکنه‌

داستان کوتاه و جذابی بود. من با جمله بندی‌های کتاب عشق کردم خیلی بنظرم استادانه و زیباس توی داستان علاوه بر خود داستان جمله بندی‌ها قشنگ باشه که داستان هم زیبا بود. منکه خیلی خوشم‌اومد و پیشنهاد میکنم. صدای گویندگان هم عالی بود. باتشکر از کتابراه

کتاب صوتی مختصرکوتاه ولی بسیارمفیدی بود👍
باداستانی جالب وجذاب خیلی لذت بردم پیشنهادمیکنم حتماگوش کنید. کتاب درمورد یک دختری به نام ملیحه است که پدرش اززندانی‌های زندان اوین قبل ازانقلاب بوده است.
پدرملیحه چندوقت قبل اعدام شده بود وچون نه جای قبرونه جسم پدرش راندیده بود وبهش نگفته بودن کجاست باورنمیکردکه پدرش مرده است. واسه همین روزهای اخرانقلاب وقتی که زندانی‌های اوین راداشتن ازادمیکردن میره به دیدن پدرش تااون راپیداکنه وببینه.
اماهیچ خبری ازپدرش نمیشه ومیبینه اخرین نفرهم میادولی پدرش نه.
مادرملیحه چندسال قبل نتوانست این دوری ودلتنگی همسرش راتحمل کندوفوت کرد خودملیحه هم ازغم فوت مادرودوری پدربااینکه دخترجوانی بود ولی بسیارشکسته وداغون به نظرمیرسد.

خاک بیژن نجدی سبز! از خیلی دیوان‌ها شاعرانه‌تر بود! برخلاف داستان‌های دیگر که یک بار می‌شنوم، می‌خواهم این داستان را آنقدر بشنوم که حفظ شوم! کاش بقیهٔ داستان‌های «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» ضبط شود! اصل کتاب کمیاب است.

باسلام، داستان به نحوی دو سویه بوده و گاهی در واقعیت و گاهی در تخیل سیر میکند و به نظر من برای یک بار خواندن ارزش دارد هر چند من نتوانستم ارتباطی سازنده و کامل با مفهوم داستان برقرار کنم ولی این برداشت من بوده، لزوما" هم صحیح و فراگیر نیست. ممنون.

داستانی خواندنی از نویسنده‌ای کم کار
به شدت پیشنهاد میکنم

واقعا بیژن نجدی نویسنده‌ی عالی بود
داستان درباره‌ی دختری بود به اسم ملیحه که پدرش از زندانی‌های قبل از انقلاب بوده
و در زندان اوین بوده به تیر میبندش و تیر میزنن بهش و میکشنش زنش از غصه غمباد میگیره و میمیره و دخترش هنوز امید داره پدرش زنده س
و میره دره زندان اوین که انقلاب شده زندانی هارو ازاد میکنن اما پدر نمیاد
به پدر بزرگش میگه هر وقت جنازه‌ی دادن یا قبری نشون دادن باور میکنم پدرم فوت کرده
دختری که چند سالی بیشتر نداره ولی از غصه پیرتر از سنش میزنه و همیشه مشکی میپوشه

اول درمورد نویسنده جناب بیژن نجدی دبیر ریاضی من بود وکلاس درسش را دوست داشتم یه جمله بمن گفت که الان می‌فهمم تمام موفقیت‌های انسان درهمان جمله خلاصه می‌شود اینکه درمواقع مشکلات با لبخند روبروشویم
کتاب شعرش راخواندم خیلی دلنشین بود. شعر وادبیاتش عالی بود از عمق همه چیز را می‌دید ومی فهمید. راست خیلی دلم می‌خواست زنده باشد. روحش شاد

اصلا خوب نیست. اول داستان که بیشتر شبیه شعرنو هستش تا داستان. بقیه‌اش هم سوژه نچسبی است که ادم اصلا دلش نمیخواد گوش کنه.

باب میل من نبود کلا به خوندنش ادامه ندادم و در نیمه ولش کردم چیزی در کتاب وجود نداشت که جذبم کنه

با حال و هوای امروز می‌خونه.
منو یاد یه شعری انداخت:
در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست
می رسم با تو به خانه، از خیابانی که نیست
می نشینی روبه رویم خستگی در میکنی
چای می‌ریزم برایت توی فنجانی که نیست
باز میخندی و میپرسی که حالت بهتر است؟
باز میخندم که خیلی...! گرچه میدانی که نیست
شعر میخوانم برایت واژه‌ها گل می‌کنند
یاس و مریم می‌گذارم توی گلدانی که نیست
چشم می‌دوزم به چشمت، می شود آیا کمی
دست هایم را بگیری بین دستانی که نیست؟
وقت رفتن می‌شود با بغض می‌گویم نرو
پشت پایت اشک می‌ریزم در ایوانی که نیست
میروی و خانه لبریز از نبودت میشود
باز تنها میشوم با یاد مهمانی که نیست
#
رفته‌ای و بعد تو این کار هر روز من است
باور اینکه نباشی کار آسانی که نیست

من درکی از موضوع نداشتم شاید به خاطر سنم بود که در اون دوران زندگی نکردم و این مسائل رو درک نمکردم.
ولی حتما برای کسانی که در اون دوران بودند کتاب خوبی خواهد بود.
ممنون کتابراه 💓

فضای داستان رو دوست داشتم و روایت جالبی بود. مخصوصا وصف اون کوچه بارانی

همه چیز معمولی بود

داستان‌های آقای نجدی زیبا و عمیق هستند و اگر بخوام ستاره بدم حتما ۵ ستاره خواهم داد، اما از دوستانی که زحمت کشیدین و این فایل صوتی رو آماده کردن ممنون هستم، ولی‌ای کاش بازخوانی کنند و حال هوای خوب داستان رو بهتر منتقل کنند و کارنامه‌ی کاری خودشون رو ترمیم کنند.

داستان خوبی بود اما صدای گوینده جالب نبود و صداپیشگانش هم خیلی ضعیف حیف 🙁

نویسنده خوبی بودند تا بحال اسمشونو نشنیده بودم حیف ک اینقد کمرنگ موندن و حیف ک زود از دنیا رفتند.
گویندگی خیلی خوب نبود ولی در کل ممنون

سه شنبه به یادماندنی درذهن ها، وباهربارباریدن به یاد این داستان زیبا وخاطره انگیز درذهن.

داستان زیبایی از حالت شوک روانی ناشی از سوگ

خیلی قشنگ بود توصیف جزییات جان بخشی و تشریح وقایع واقعا زیبا بود تصویر سازی غم کسانی که همیشه چشم انتظارن 😞

دوستش داشتم خیال پردازی دختری یتیم در روز آزادسازی زندانیهای سیاسی سال ۵۷

معمار ترکیب‌های ناب

خوب بود ولی عالی نبود بعضی جاهاش قشنگ نبود🙏

داستان دختری بنام ملیحه که پدرش از زاندانیان سیاسی زمان انقلاب بود و هفت سال قبل تیرباران شده و جنازه‌اش به خانواده تحویل داده نشده بود و همین باعث شده بود که ملیحه نتواند مرگ پدر را باور کند. داستان خیلی احساسی بود و تنهایی و غم دختر رو به خوبی منتقل میکرد. فضا سازی و اشاره به جزئیات به خوبی شمارو با فضای داستان همراه میکرد. اسم داستان برگرفته از روز سه شنبه بارونی هست که داستان ملیحه رو در اون روز روایت میکنه. داستان قشنگی بود و شنیدنش رو توصیه میکنم

کتاب جالبی بود. ولی انتظارم از گوینده‌ها بیشتر بود

کتاب سه شنبه خیس ارزش یکبار شنیدن رو داشت.

واو خیلی خوب بود

واقعا بیژن نجدی نویسنده توانایی بود. پیشنهاد میدم چشمان دکمه‌ای من از همین نویسنده را بشنوید

داستان جالبی بود
اگر کتاب سهم من از خانم پرینوش صنیعی رو خونده باشید اونجا هم حال و احوال خانواده‌های زندانیان سیاسی قبل و بعد از انقلاب را شرح داده
ولی این داستان با اینکه خیلی کوتاه هست ولی خیلی رسا و زیبا همه چیز را توصیف می‌کند

نویسنده‌ای عالی و ناشناس

خوانشِ بدی داشت... اما خود کتاب و نوشته خوب بود

گویندگی بسیار ضعیف و عدم خلاقیت در افکت و گوینده‌ برای هر داستان و شخصیتی و این نمره هم بخاطر خود متن داستان است، نه اجرای ضعیف

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت عزیزانی که در گردآوری این کتاب زیبا زحمت کشیدند
داستان بسیار زیبا و جذابی است

ازلحاظ نویسندگی خیلی عالی بود (وقتی عزیزی رو ازدست میدی وبایادوخاطرش زندگی میکنی ونمیخوای مرگشوقبول کنی)

من کتاب رو به صورت pdf قبلا خونده بودم ولی کتاب صوتی شما رو هم گوش کردم. کتاب واقعا قشنگه اما کتاب صوتیش واقعا ضعیف بود، گوینده‌ها خیلی بد کتاب رو خوندن. ترجیحم اینه که اصلا هر کسی کتاب رو خودش بخونه تا این کتاب صوتی رو گوش بده، بنظرم اونطوری لذتش بیشتره.

داستانهای آقای نجدی از لطیفترین و زیباترین آثار ادبی ماست

راویش اصلا خوب نیست.

صدای ضعیف راوی کمی از ارزش کتاب کاسته

از استعاره‌های کتاب خوشم امد

مثل خیلی‌ها توی این دوره زمونه

نویسنده بسیار با تجربه و هنرمندانه داستان سرایی کرده، و برعکس اظهار نظر تعدادی از دوستان صدای راوی را دوست داشتم و فقط مابقی گویندگان کم تجربه بودند

کتاب زیبایی بود. ارزش شنیدن دارد. اما صدای ملیحه و پدر بزرگ اصلا خوب نبود ‌: (

داستان خوبی بود واولش کمی کنگ بود

تاثیر گذار. ممنون