نقد، بررسی و نظرات کتاب صوتی مردمان فرودست - فئودور داستایوفسکی
4.3
48 رای
مرتبسازی: پیشفرض
Mahshad Bonakdarnia
۱۴۰۲/۱۱/۱۴
70
گروه هنری آوانامه بهتون تبریک میگم، شما واقعا گل کاشتید، بسیار بسیار لذت بردم و بعد از مدتها با شنیدن این داستان اشک ریختم. آقای سلطان زاده همیشه بی نظیر و بی نقص، خانم درخشش بسیار دلنشین. آفرین به انتخاب موسیقی، چه قدر لذت بردم وقتی می شنیدم از سمفونی گورسکی، رمانتیسیسم در سازهای زهی، آداجیو و قطعات زیبای دیگر استفاده کردید. آفرین به این چنین شناخت موسیقی. شما ارزش این اثر رو به جا آوردید و ارزش ان رو هزاران برابر کردید. هر چه بگم کم گفتم از این اثر هنری و کاملی که به جا گذاشتید. بی نهایت سپاسگزارم. خسته نباشید
این کتاب، اولین اثر داستایوفسکی میباشد و خبر از ظهور یک نابغه در جهان ادبیات میدهد. داستان مشتمل بر نامه نگاریهای یک پیرمرد کارمند ماشین نویس و معشوقهاش که دختری جوان اما بیمار و ضعیف است با یک دیگر میشود. مضامین این نامهها عبارتاند از: بیان اتفاقات روز مره زندگی، شرح رنجها و سختیها، ابراز احساسات نسبت به هم و... داستایوفسکی به خوبی توانسته شخصیت پردازی نماید و درونیات این دو نفر را برای مخاطب آشکار سازد. نسخه صوتی کیفیت بسیار بالایی دارد و هر دو گوینده در اجرای کتاب و انتقال حس موجود در آن به خوبی عمل کردهاند.
توصیف غم و بدبختی و ناتوانی و بدبینی رو به داستان تبدیل کرده صفت افرادی که بر اثر فقر دچارشون می شوند، متاسفانه فقر اجتناب ناپذیر ولی صفتهای جالبی ندارد اولی جهل کورکورانه است ولی افرادی که در فقر با هم زندگی می کنند یارای کمک به همدیگر را با کیفیت بالا و صمیمیت شگرف تجربه می کنند دوستی حقیقی عشق حقیقی بر مبنای معرفت ساده بی الایش اخرش گنگ بود گوینده عالی و روان
نویسنده معروف این کتاب در این کتاب سبک خیلی متفاوتی رو استفاده کرده و کتاب کلا شبیه خواندن نامههای عاشقانه دو نفر هست که خوب خیلی جالبه یک پیرمرد میانسال و یک خانم جوان بنظرم خواندن کتابهای کشورهای مختلف میتونه خیلی چیزها راجع به اون سرزمین به ما یاد بده من کتابهای زیادی از این نویسنده خواندم این کتاب متفات تر از بقیه بود
آوانامه مثل همیشه قوی و بی نقص و لذت بخش عمل کرده و خدا قوت. در مورد داستان هم میتونم بگم در نهایت سادگی و روانی و به دور از هر گونه پیچیدگی، داستایوفسکی بزرگ تونسته نهایت درماندگی و فقر رو نشون بده و چیزی که واسه من قابل برداشت بود، عادت به بدبختیها و پافشاری در تغییر ندادن عادتهاست که بسیار غم انگیزه...