معرفی و دانلود کتاب سقوط برف

معرفی کتاب سقوط برف

کتاب سقوط برف از آن کتاب‌های عجیبی است که احتمالاً بعد از خواندنش تا مدتی حیرت‌زده باقی بمانید! ترکیبی شگفت‌انگیز از طنز، ماجراجویی، آشوب، زبان‌شناسی، اسطوره‌شناسی، فلسفه و بیش از هر چیز دیگری، دنیای اینترنت. نیل استیونسن در این رمان پرافتخار و نامزد جایزه‌ی آرتور سی. کلارک، دنیای متاورس را به تصویر می‌کشد که ویروسی عجیب وارد آن شده است. ویروسی که بر دنیای واقعی هم اثر می‌گذارد...

درباره‌ی کتاب سقوط برف

هیرو پروتاگونیست، شخصیت اصلی کتاب سقوط برف (Snow Crash)، در زندگی واقعی‌اش یک شکست‌خورده‌ی به تمام معناست: او بعد از سال‌ها کار کردن به‌عنوان پیک موتوری، هنوز در خانه‌ای کوچک و محقر در اینگلوود زندگی می‌کند و به‌تازگی با وسیله‌ی نقلیه‌اش تصادف کرده. ولی در دنیای متاورس، او پادشاهی می‌کند. هیرو خانه‌ای بزرگ در یکی از شلوغ‌ترین خیابان‌های متاورس دارد؛ خیابانی شبیه به برادوی یا شانزه‌لیزه در دنیای واقعی. نیل استیونسن (Neal Stephenson) سی سال پیش، دنیایی را خلق کرده که ما اکنون در آن زندگی می‌کنیم. دنیایی که شبیه بازی‌های کامپیتوی به نظر می‌رسد؛ اما دنیای واقعی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.

در هر تعریفی از مفهوم متاورس، به نام نیل استیونسن برمی‌خوریم. او برای اولین بار در رمان سقوط برف از این واژه استفاده کرد و در زمان حال، چنین کلمه‌ای برای ما کاملاً آشنا و معمولی به نظر می‌رسد. برای مثال وقتی نویسنده می‌خواهد مفهوم آواتار را توضیح بدهد می‌گوید: «مردم نرم‌افزارهایی هستند که آواتار نامیده می‌شوند. آواتارها ابعادی سمعی و بصری دارند که مردم برای برقراری ارتباط در متاورس از آن استفاده می‌کنند.» چنین واژه‌ای در عصر حاضر آن‌قدر بدیهی و آشنا به نظر می‌رسد که تعریف استیونسون به نظرمان زائد و حتی مضحک می‌آید. ما امروزه در فضای مجازی، بازی‌های ویدیویی، بازی‌های آنلاین، جلسات کاری و رسانه‌های اجتماعی از آواتار استفاده می‌کنیم. اما به‌حق باید گفت که اگر نیل استیونسن کتاب سقوط برف را حدود سی سال پیش نمی‌نوشت، جهان‌ مجازی بسیار متفاوت‌تر می‌شد.

در دنیایی که استیونسون خلق کرده است، همه چیز با دنیای واقعی متفاوت است. در کتاب سقوط برف می‌خوانیم که در آینده‌ای نزدیک، هکرها و شرکت‌های تبلیغاتی دنیای متاورس را پر کرده‌اند. هیرو پروتاگونیست که هم هکر کامپیوتر است و هم بزرگ‌ترین شمشیرزن جهان، در دنیای واقعی به مردم پیتزا تحویل می‌دهد. در دنیای متاورس مردی به هیرو پیشنهاد می‌کند که نوعی داروی جدید به نام «سقوط برف» را مصرف کند. هیرو پیشنهاد او را نمی‌پذیرد؛ اما دوست کنجکاوش این دارو را می‌خورد و ناگهان از یک آواتار، به یک تصور بیت‌مپ یا شطرنجی تبدیل می‌شود. هیرو متوجه می‌شود دوستش در دنیای واقعی دچار آسیب مغزی شده. پس هرچه‌زودتر دست به کار می‌شود تا منشأ ویروس را پیدا کند. او بعد از تحقیقات بسیار، متوجه ارتباطی میان زبان سومری باستان، افسانه‌ی برج بابل و ویروس سقوط برف می‌شود. اما چگونه چنین چیزهایی به هم ربط پیدا می‌کنند؟ داستان سقوط برف را بخوانید تا جواب سؤالتان را بگیرید.

استیونسون درباره‌ی زمان نوشتن کتاب سقوط برف می‌گوید: «وقتی این کتاب را می‌نوشتم (دهه‌ی نود میلادی)، اینترنت به وجود آمده بود؛ اما این‌چنین فراگیر نبود. اکثر کامپیوترها قابلیت‌های صوتی و تصویری اندکی داشتند، بازی‌های ویدیویی دوبعدی بودند، شبکه‌ی جهانی وب هنوز اختراع نشده بود و خیلی چیزهای دیگر هنوز وجود خارجی نداشت. اما همه‌ی ما می‌دانستیم که تا چند دهه‌ی آینده، قرار است چیزی بزرگ از راه برسد.» شکی نیست که نیل استیفنسن در خلق چنین دنیایی نقشی مؤثر داشته است.

جهان در کتاب سقوط برف به قهقرا رفته است: مافیا در آمریکا حکومت می‌کند، نژادپرستان بیش از هر زمان دیگری قدرت را به دست گرفته‌اند، فرقه‌های مذهبی عجیبی به وجود آمده‌اند و مردم به دنیای مجازی پناه آورده‌اند. چیزی شبیه به داستان‌های آخرالزمانی. بااین‌حال نیل استیونسن امروز دیدگاهی امیدوارانه به سرنوشت فناوری و بشر دارد: «بعضی اوقات دیدن چیزهای بد ساده‌تر از دیدن چیزهای خوب است؛ همان‌طور که نوشتن داستان‌های دیستوپیایی ساده‌تر است. من می‌بینم که محیط‌زیست دارد نابود می‌شود؛ اما به خلاقیت انسان و توانایی ذهن او باور دارم و می‌دانم که راهی برای حل مشکلات پیدا خواهد کرد.»

انتشارات زرین اندیشمند کتاب سقوط برف را با ترجمه‌ی محمد آذرشب منتشر کرده است.

اقتباس فرهنگی و سینمایی از کتاب سقوط برف

در سال‌های 2012 و 2013، جو کورنیش با اقتباس از کتاب سقوط برف فیلمنامه‌ای نوشت که به گمان نیل استیونسن شگفت‌انگیز بود. در سال 2016 اعلام شد که فیلم‌برداری فیلم سقوط برف در سال 2017 آغاز می‌شود؛ اما چنین اتفاقی نیفتاد. یک سال بعد، پارامونت پیکچرز و کمپانی کندی مارشال اعلام کردند که جو کورنیش قصد دارد یک سریال تلویزیونی براساس داستان سقوط برف بسازد. این پروژه هنوز به سرانجام نرسیده است.

جوایز و افتخارات کتاب سقوط برف

• برنده‌ی جایزه‌ی فرانسوی بهترین رمان علمی - تخیلی خارجی (1997)
• برنده‌ی جایزه‌ی بهترین کتاب ایالت واشنگتن (1993)
• برنده‌ی جایزه‌ی لوکوس در بخش رمان علمی - تخیلی (1993)
• برنده‌ی جایزه‌ی سیون (Seiun) در بخش بهترین رمان خارجی (1999)
• برنده‌ی جایزه‌ی ایگنوتوس برای بهترین رمان خارجی (2001)
• نامزد جایزه‌ی آرتور سی. کلارک (1994)
• نامزد جایزه‌ی انجمن علمی - تخیلی بریتانیا (1993)
• نامزد جایزه‌ی پرومته در بخش بهترین رمان (1993)
• نامزد جایزه‌ی ادبی هوگو (1993)
• نامزد جایزه‌ی Kurd Laßwitz Award در سال 1995
• قرار گرفتن در لیست بهترین رمان‌های علمی - تخیلی روزنامه‌ی گاردین
• جزء لیست 100 کتاب برتر علمی - تخیلی به انتخاب ان‌پی‌آر
• قرار گرفتن در فهرست صد رمان برتر انگلیسی‌زبان از سال 1923 تا 2005 به انتخاب مجله‌ی تایم

نکوداشت‌های کتاب سقوط برف

• نیل استیونسن به‌خوبی دنیای گیک‌ها را با آشوب‌ شخصیت‌هایش پیوند زده است. (گاردین)
• کتاب سقوط برف راهنمایی جذاب برای آینده‌ای پرشتاب است. (نیویورک تایمز)
• کتابی هیجان‌انگیز، سورئالیستی، طنز و کمی ترسناک. این کتاب فردایی را روایت می‌کند که همین الان در حال وقوع است. استیونسون نویسنده‌ای تیزذهن، باهوش و دوران‌ساز به حساب می‌آید. (تیموتی لیری، نویسنده و روان‌شناس آمریکایی)
• نیل استیونسون مانند توماس پینچن می‌نویسد؛ با این تفاوت که هیچ چیزی جلودار تخیل بی‌حدوحصر او نیست! (واشنگتن پست)
• کتاب سقوط برف نه‌تنها استیونسون را مشهور ساخت؛ بلکه او را به جایگاه نوستراداموس تکنولوژی رساند. (اُپِن کالچر)
• یکی از محبوب‌ترین کتاب‌های علمی - تخیلی. رمان سقوط برف یکی از بنیادی‌ترین کتاب‌های جنبش سایبرپانک به حساب می‌آید. (مجله‌ی وایِرد)

کتاب سقوط برف برای چه کسانی مناسب است؟

اگر رمان‌های علمی - تخیلی زیادی خوانده‌اید و به زیرژانر سایبرپانک علاقه دارید، کتاب سقوط برف را بخوانید.

در بخشی از کتاب سقوط برف می‌خوانیم

او به عقب برمی‌گردد و نگاهی به ده‌ها هزار آدمی می‌اندازد که در خیابان قدم می‌زنند. حالا که هیرو در ورودی ساختمان ایستاده و دیگر بخشی از خیابان نیست، آواتارها واضح شده‌اند و او تنها می‌تواند ردیف اول آدم‌ها را ببیند. این آدم‌ها با بهترین ظاهرشان اینجا جمع شده‌اند تا شاید دیوید - رئیس و هکر مسئول خورشید سیاه - آن‌ها را ببیند و به داخل دعوتشان کند. آن‌ها می‌چرخند و با همدیگر گپ می‌زنند و کماکان درست پشت مرز ورودی محوطه‌ی ساختمان، یک دیوار مجازی تشکیل می‌دهند. زنان زیبایی که توسط بهترین کامپیوترهای عالم، ۷۲ فریم در ثانیه به‌روز می‌شوند، حرکات نمایشی انجام می‌دهند تا شاید مثل ستارگان سینمایی، کشف شوند و به دنیای هنر راه پیدا کنند. شکل‌های آبستره هم هستند. هکرهایی که به شکل نور و شعله ظاهر شده‌اند و منتظرند تا شاید دیوید آن‌ها را ببیند، استعدادشان را کشف کند، به داخل ساختمان دعوتشان کند و کاری به آن‌ها بدهد. کلی هم آدم سیاه و سفید هست. آدم‌هایی که از ترمینال‌های رایگان و ارزان‌قیمت به متاورس می‌آیند و پهنای باند کمشان فقط اجازه می‌دهد که تصویری مبهم و سیاه و سفید از آن‌ها دیده شود. خیلی از این آدم‌ها کسانی هستند که از دنیای واقعی رانده شده‌اند و حالا تلاش می‌کنند تا در متاورس، به آرزوهایشان که شاید کتک زدن یک هنرپیشه باشد، برسند. هیرو هم‌چنین علاقه‌مندان خواننده شدن را می‌بیند که پر از زرق‌وبرق، طوری خود را درست کرده‌اند که انگار همین حالا از صحنه‌ی کنسرت پایین آمده‌اند و کنار مدیران اجرایی ژاپنی ایستاده‌اند که به رغم پردازشگرهای قوی و پهنای باند بالا، کت و شلوارهای حوصله سربری دارند.