معرفی و دانلود کتاب صوتی دنیای جادویی - جلد دوم: دنیای گلبرگ سپید

معرفی کتاب صوتی دنیای جادویی - جلد دوم: دنیای گلبرگ سپید

شخصیت‌های اصلی کتاب صوتی دنیای جادویی - جلد دوم: دنیای گلبرگ سپید نوشته‌ی سارا مرتضوی خواهر و برادر بازیگوشی به نام‌های سارا و دارا هستند که ورود به یک دنیای سحرآمیز، اتفاقات عجیب و غریبی برای آن‌ها رقم می‌زند.

درباره‌ی کتاب صوتی دنیای جادویی - جلد دوم: دنیای گلبرگ سپید

سارا مرتضوی در کتاب صوتی دنیای جادویی - جلد دوم: دنیای گلبرگ سپید راوی ماجراهای سارا و دارا، خواهر و برادری است که همراه پدر و مادرشان زندگی می‌کنند. پدر از صبح تا شب بیرون از خانه مشغول به کار است و مادر سرگرم کارهای خانه است و به همین خاطر، سارا که از دارا بزرگ‌تر است، اغلب اوقات مراقبت از برادر کوچک خود را بر عهده دارد.

ماجراهای دارا و سارا از آنجا شروع شده است که یک روز مادر سارا و دارا تصمیم می‌گیرد که بیرون برود تا برای درست کردن غذا، مقداری خوراکی بخرد. او مثل همیشه دارا را به سارا می‌سپارد و از خانه خارج می‌شود. سارا تلاش می‌کند تا با خواندن قصه برادر کوچکش را سرگرم کند اما شیطنت‌های دارا تمامی ندارد و او دلش می‌خواهد بازی کند. دارا دنبال توپ قرمزش می‌رود که به‌تازگی از پدر هدیه گرفته است. به اتاقشان می‌رود تا توپ را از داخل کمد بیرون بیاورد اما با یک دنیای جذاب و رنگارنگ مواجه می‌شود. بچه‌ها نوری شبیه رنگین‌کمان از کمد می‌بینند. کنجکاو می‌شوند و تصمیم می‌گیرند تا وارد کمد بشوند و ببینند ماجرا از چه قرار است اما همین‌که درِ کمد را پشتِ سر خود می‌بندند، انگار در دنیایی عجیب و پر از رنگ و جادو وارد شده‌اند.

در فصل دوم کتاب دنیای رنگی‌رنگی، دارا و سارا وارد دنیای گلبرگ سپید می‌شوند و قرار است با دوستانِ تازه‌ای که در این دنیا پیدا کرده‌اند، یک تیم درست کنند تا با دنیای رنگی‌رنگی مسابقه بدهند.

نشر صوتی ادب امروز این اثر را در قالب کتاب گویا منتشر کرده است.

کتاب صوتی دنیای گلبرگ سپید برای چه کسانی مناسب است؟

دنیای خیالی کتاب صوتی گلبرگ سپید برای کودکان شش تا هشت سال شنیدنی و سرگرم کننده خواهد بود.

در بخشی از کتاب صوتی دنیای جادویی - جلد دوم: دنیای گلبرگ سپید می‌شنویم

دارا دو قدم به پشمالو که روی صندلی نشسته بود نزدیک شد و گفت: «دوست‌های ما اون‌جان. می‌خوایم بریم پیششون. البته دوست داریم با شما هم دوست بشیم.» نمی‌دونم درست دیدم یا نه ولی فکر کنم پشمالو لبخند زد. تنها کاری که کرد چشم‌های درشت و مشکی‌اش رو به چشم عسلی دارا دوخت و ابروهای پهنش که توی هم بودند رو باز کرد. شکرخنده خندید. حالا می‌فهمیدم چرا این اسم رو روش گذاشته بودند. چون همیشه می‌خندید. ازش خوشم اومده بود. از من پرسید: «ببینم، شما دارا و سارای معروف نیستید؟» دارا خوشحال از اینکه غریب نیست گفت: «چرا خودمونیم.» همون‌موقع یه بره که کوچولو و ملوس بود و یه شنل سفید روی دوشش بود، به سمت میز اومد و با خوشحالی با صدای دخترونه گفت: «خودشونن، ما می‌بریمتون اون‌جا. اسم من ناقلاست. منم بازی می‌کنم. اسم‌تون رو می‌نویسم.» توی لیست بازیکن‌ها غیر از من و دارا و ناقلا، شکرخنده هم بود. سوار قطار خیلی بزرگی شدیم. ما با ناقلا که قدش از دارا کوتاه‌تر بود و لب‌های سرخی داشت، توی یه کوپه نشستیم. دو ساعت تو قطار بودیم و با هم در مورد بازی صحبت می‌کردیم.

فهرست مطالب کتاب صوتی