معرفی و دانلود کتاب آبی قرمز

معرفی کتاب آبی قرمز

کتاب آبی قرمز نوشته‌ی محمد ارجمند مجموع چند داستان خیلی کوتاه (داستانک) ایرانی است که بعضاً از داستان فاصله می‌گیرند و به تک‌نگاری شباهت بیشتری پیدا می‌کنند. نوشته‌‌هایی در حجمی کم و راحت‌خوان که می‌شود در چند نشست کوتاه آن را تمام کرد.

درباره‌ی کتاب آبی قرمز

کتاب حاضر که در سال 1399 منتشر شده، مجموع چند داستانک است و نام کتاب (آبی قرمز) هم برگرفته از داستانک اول آن است. در داستان اول استاد روز نخست کلاس را با سؤال عجیبی شروع می‌کند: «تصور کنید کاغذی داشته باشید که در آن تاریخ مرگتان نوشته شده باشد، آیا حاضرید از زمان فوت‌تان باخبر شوید؟» دانشجوها ده دقیقه‌ای برای فکر کردن و تصمیم گرفتن زمان دارند. قرار می‌شود آن‌هایی که کاغذ را باز می‌کنند تا بدانند کی قرار است بمیرند کف دست‌شان تیکی آبی بزنند و آن‌هایی که کاغذ را باز نمی‌کنند علامتی قرمز. ده دقیقه می‌گذرد، بچه‌ها کف دست‌هایشان را بالا می‌گیرند. تیک‌های قرمز و آبی جلوی چشم استادند و تعداد قرمزها بیشتر است. بیشتری‌ها ترجیح می‌دهند ندانند کی قرار است بمیرند. حالا استاد از بچه‌ها می‌خواهد که دلیل‌شان را توضیح بدهند و اول از تیک‌قرمزها شروع می‌کند.

شنیدن جواب هر کدام از دانشجوها – چه آن‌هایی که تیک قرمز را انتخاب کرده‌اند و چه آن‌هایی که تیک آبی را انتخاب کرده‌اند – قدری از بار سنگین این پرسشی که روی دوش خواننده‌ی کتاب است کم می‌کند. شاید در این بین کسانی هم باشند که بین این دوگانه نتوانند تصمیم بگیرند و انتخاب‌شان آبی قرمز باشد!

انتشارات سیصد‌وشصت درجه اثر حاضر را به زبان فارسی برگردانده است.

کتاب آبی‌ قرمز مناسب چه کسانی است؟

مطالعه‌ی کتاب آبی قرمز را به کسانی که از خواندن داستان کوتاه و داستانک به‌خصوص از نوع ایرانی آن لذت می‌برند، پیشنهاد می‌کنیم.

با محمد ارجمند بیشتر آشنا شویم

محمد خلیل ارجمندی که ترجیح می‌دهد با نام محمد ارجمند شناخته شود، نویسنده‌ی ایرانی متولد 1377 است و مجموعه داستان آبی قرمز دومین اثر اوست. او نویسنده‌ی جوانی است که در سرآغاز کتابِ آبی قرمز روحش را چهل‌ساله معرفی می‌کند و البته خستگی این روح را در میان نوشته‌هایش هم می‌توان دید.

در بخشی از کتاب آبی قرمز می خوانیم

همه‌ی ما یه روزی،یه‌جایی توی زندگیمون یک نفر داشتیم، یک نفر که توی همون روزای اول شده بود تمومِ وجودمون، یه نیمه‌ی قلبمون که انگار بدون اون نیمه گاهی نفس کشیدن هم برامون راحت نبود، اما خیلی زود، بدون اینکه بخوایم، چشم وا کردیم و جای خالیِ اون یک نفر رو حس کردیم، شدیم آدمی که نیمی از قلبش خالی شده، شدیم سردرگم،شدیم ناقص،شدیم خالی، چه شبایی رو که احساس پوچی کردیم و چه روزایی رو که دلتنگ سَر کردیم،و از روی ناچاری شروع کردیم به پر کردنِ این نیمه‌ی خالی با آدم‌های اشتباه، با آدم‌های نصفه و نیمه، با اون‌هایی که فقط یک ردِ پای کوچیکی از آدم قصه‌مون بودن؛

ما نیمه‌ی خالی قلبمون رو با تیکه‌های کوچیک انقدر پر کردیم تا رسیدیم به پوچی، یکی از همون روزا اما چشم باز کردیم و دیدیم نه قلبی برامون مونده و نه احساسی؛ اگه آدمِ قصه‌ی ما رنگش آبی بود، ما بعد از اون شروع کردیم به پر کردن جای خالیش با رنگ‌های متفاوت؛آدم‌های زرد،قرمز،بنفش،سبز،و هر بار توی این مسیر اشتباه گم‌تر شدیم و گمراه‌تر، موندیم با قلبی که پر از رنگ‌ها و آدم‌های اشتباهیه که از روی دلتنگی و تنهایی بهشون رو آوردیم؛ اما ای کاش یه نفر بود که یادمون می‌داد،

دستمون و می‌گرفت و می‌گفت عزیزِ من، "هیچوقت نیمه‌ی خالیِ قلبت رو با آدمای نصفه و نیمه پر نکن!" کاش یک نفر رو داشتیم که برامون می‌گفت

قلبی با یه نیمه‌ی خالی خیلی با ارزش‌تر از قلبیه که پر شده از رابطه‌های پوشالی و آدمای بلاتکلیف!

فهرست مطالب کتاب

آبی قرمز
کم‌حرف
عادت
پازل
آقای معلم
پل‌های پشت‌سر
سیگار
اتوبوس
خلبان‌ها
مدرسه‌ جدید من
چیزایی که نمیدونی
آرامش
ماشین کنترلی
اصرار برای کسی
غمی عمیق
چسب زخم
کافه دلخوشی
انگار
نقاشی
نیمه‌ی خالی‌قلب
چراغ راهنمایی
باب جون
عزیز جون
رهای رها
آتیش زندگی
قهرمان سرماخورده
قول
اتاق انتظار
بعضی‌ها
سفری عجیب
بی‌حسی موضعی
بستنی‌فروشی
اطمینان
شکلات دردسرساز
عینک شکسته
نهنگ‌ها
همسایه
دیرِ دیر
امیدِ ناامید
نادیده
وحشتناک‌ترین روزها
زندگی
رمزی برای‌تو