معرفی و دانلود کتاب من سقراط مجروح را دوست دارم: مجموعه نمایشنامه

معرفی کتاب من سقراط مجروح را دوست دارم: مجموعه نمایشنامه

کتاب من سقراط مجروح را دوست دارم، دربردارنده‌ی پنج نمایشنامه‌ی سعید تشکری است که هریک در فضاهای متفاوتی اتفاق می‌افتند و دغدغه‌های فرهنگی و عقیدتی او را نشان می‌دهند. این نمایشنامه‌های کوتاه به سراغ سوژه‌ها و شخصیت‌های تاریخی مختلف، از فردوسی و دقیقی تا سقراط و سالینجر، می‌روند و روایت‌هایی تراژیک یا طنز از آن‌ها ارائه می‌کنند.

درباره‌ی کتاب من سقراط مجروح را دوست دارم

سعید تشکری از نسل اول نمایشنامه‌نویسان پس از انقلاب و از مهم‌ترین چهره‌های فرهنگی استان خراسان بود. او در مدت چهار دهه نمایشنامه‌های زیادی نوشت که عمدتاً نگرش‌های اعتقادی و مذهبی او را نشان می‌دادند. از سوی دیگر، او دغدغه‌ی فرهنگ و زبان فارسی را داشت و معمولاً در آثارش به تاریخ و گذشته‌ی ایران ارجاع می‌داد.

سعید تشکری در کتاب من سقراط مجروح را دوست دارم، نمایشنامه‌هایی را گردآوری کرده که بیشتر دغدغه‌هایش در آن‌ها نمایان است. تشکری در اینجا به سراغ داستان‌هایی از شرق و غرب و گذشته و حال رفته و خود را به یک فرم خاص محدود نمی‌کند. این‌چنین فرصت می‌یابد تا ایده‌های فرهنگی و عقیدتی‌اش را در قالب‌های متفاوت بیان کند.

کتاب من سقراط مجروح را دوست دارم متشکل از پنج نمایشنامه و یک جستار در باب تئاتر و دراماتورژی است. نمایشنامه‌ی اول سعید تشکری، «من و تو و... بَستور!» نام دارد و داستانی کمدی و فانتزی است. در این درام مدرن، فردوسی و دقیقی به‌عنوان شاهنامه‌سرایان بزرگ ایران به زمان حال می‌آیند و بر سر اینکه کدام‌یک حافظ زبان فارسی بوده به جدل می‌پردازند. تشکری در نمایش دوم، «آئینه آورده‌ام ای روشنی»، به سراغ یکی از فرم سنتی نمایش ایرانی یعنی صورت‌خوانی می‌رود و می‌کوشد آن را بازآفرینی کند. او در این نمایشنامه از تیپ‌های رایج این فرم یعنی تلخک، وزیر و سلطان استفاده کرده است.

«زندگی جای دیگری است»، عنوان نمایش بعدی کتاب من سقراط مجروح را دوست دارم است که در فضایی امروزی اتفاق می‌افتد. در این درام شاهد مواجهه‌ی دو افسر آمریکایی و یک دانشجوی ایرانی هستیم. سعید تشکری در این نمایشنامه به ایده‌ی تقرب ادیان و شیوه‌های ارتباط با خدا می‌پردازد. نمایشنامه‌ی «رؤیای سالینجر» هم اقتباسی از یک داستان کوتاه است که مکان رخدادش آمریکاست. در این قصه‌ی کمدی، یک مرد عادی با سالینجر روبرو می‌شود و تصور می‌کند این نویسنده بر زندگی او تأثیر گذاشته است. درنهایت، نمایشنامه‌ی آخر این کتاب، اقتباسی از نمایش معروف برتولت برشت، «سقراط مجروح»، است که به برهه‌ای از زندگی این فیلسوف می‌پردازد و اندیشه و افکار او را بازگو می‌کند.

کتاب من سقراط مجروح را دوست دارم را انتشارات نیستان به چاپ رسانده است.

کتاب من سقراط مجروح را دوست دارم برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب به دوستداران تئاتر و ادبیات نمایشی توصیه می‌شود.

با سعید تشکری بیشتر آشنا شویم

سعید تشکری (Saeid Tashakkori) داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، کارگردان و منتقد است. او که در رشته‌ی ادبیات نمایشی تحصیل کرده بود، از اوایل دهه‌ی 1360 فعالیت هنری و مطبوعاتی‌اش را آغاز نمود. تشکری نویسنده‌ی پرکاری‌ بود و در طول چهل سال فعالیت مستمر، داستان‌ها و نمایشنامه‌های زیادی از خود به‌جای گذاشت که از میان آن‌ها می‌توان به کتاب‌های «پاریس پاریس» «رژیسور»، «وصل هزار مجنون» و «من هستم گیلگمش» اشاره کرد. او به خاطر آثارش جوایز زیادی برد؛ از جمله جایزه‌ی کتاب فصل، کتاب سال رضوی، جشنواره‌ی تئاتر رضوی و جشنواره‌ی سراسری تئاتر دفاع مقدس. تشکری نویسنده‌ی چندین فیلم و سریال تلویزیونی مثل «زمانه» و «واقعه» هم بود.

او در سال 1400 چشم از جهان فروبست.

در بخشی از کتاب من سقراط مجروح را دوست دارم: مجموعه نمایشنامه می‌خوانیم

بی‌درفش: تکنولوژی نانو همینه خانوم! اکسیر. استفاده از هنر کیمیاگری در جنگ. معادل تکنولوژی الآنه. پس فهمیدید من موجودی هستم طرار، جادوگر، بسیار دانشمند و البته هوشمند. خوب، حالا سؤالات شما را که متأسفانه به دلیل جنگ و مرگ‌های پی در پی، بی‌جواب مونده، پاسخ می‌دم. تکرار می‌کنم. ما برای افکار عمومی خیلی احترام قائلیم، به ویژه رسانه‌ها. پرسیدید پهلوان ایرانی و سردار تورانی که متأسفانه هر دو کشته شدند و این پرچم کاویانی شما که اکنون چون یک غنیمت جنگی به کشور توران منتقل می‌شه، برای چی با هم جنگیدند. یا درست‌تر، موقع جنگیدن به چه می‌اندیشیدند، یعنی درست مثل پادشاهانشون فکر می‌کردند یا فقط دستور داشتند با هم بجنگند و دستورات رو اجرا کنند. می‌بینید چه سؤال ابلهانه‌ای! می‌خواستید از اون‌ها بپرسید؟ مگه می‌شه آدم زرت و زرت، بی‌دلیل بجنگه و آدم بکشه و دلیل نداشته باشه؟ خوب، معلومه برای پیروزی می‌جنگه.

برای کسب قدرت. خوب حالا دوست دارید سؤالات پیچیده‌تری رو جواب بدم؟ همه فکر می‌کنند همیشه پادشاهان جنگ رو شروع می‌کنند، ولی اشتباه می‌کنید. پادشاه یعنی مجموعه قدرت یک کشور. مثل دست شما. دست شما دزدی می‌کنه، غذا می‌خوره، اما این دست نیست که تصمیم می‌گیره، مغز اون رو برای خواسته‌هاش، وادار به انجام کاری می‌کنه. من مغز پادشاه تورانم. خوب، چه فرقی می‌کنه که متعلق به امروز نباشم؟ قانون جنگ، همیشه یکیه. پیشروی به سوی فتح سرزمین‌های تازه. دلایلش هم اصلاً مهم نیست. ولی به هر صورت، افکار عمومی رو باید راضی کرد تا محکوم به جاهلیت نشی. اما شعار ما همیشه اینه، زنده باد جنگ. توی جنگ، خیلی منافع وجود داره که در صلح اصلاً نمی‌تونه وجود داشته باشه. جنگ یعنی برتری. جنگ یعنی اثبات قدرت. جنگ یعنی دیده شدن.

فهرست مطالب کتاب

1. من و تو و... بَستور!
2. آینه آورده‌ام‌ ای روشنی!
3. زندگی جای دیگری است...
4. رؤیای سالینجر!
5. من سقراط مجروح را دوست دارم!
6. یک گفتار