دانلود کتاب ساختن شهرهای مردم پسند: ارتقای محیط عمومی در شهرهای کوچک و بزرگ

معرفی کتاب ساختن شهرهای مردم پسند: ارتقای محیط عمومی در شهرهای کوچک و بزرگ

کتاب ساختن شهرهای مردم پسند: ارتقای محیط عمومی در شهرهای کوچک و بزرگ، تالیف فرانسیس تیبالدز، دربارۀ طراحی، نگهداری و مدیریت شهرهای کوچک و بزرگ به‌ ویژه مناطق مرکزی آن‌هاست. این کتاب، نه‌ تنها در زمینۀ احیای علاقۀ جاری به ساختمان‌ها، ساختمان‌سازی و نگرانی از آن‌ها، بلکه در زمینۀ زوال جدی کیفیت قلمرو همگانی نوشته شده است.

رویکرد فلسفی فرانسیس تیبالدز در برخورد با مسائل و مشکلاتی که شهرهای کوچک و بزرگ با آن مواجه‌اند، نشان می‌دهد که چگونه مؤلفه‌های منفردی که محیط ساخته‌شده را به‌وجود می‌آورند کمتر از مکان‌ها به‌مثابۀ یک کل، واجد اهمیت‌اند. این کتاب آموزنده، راهکارهایی برای افراد حرفه‌ای، تصمیم‌گیران و تمام آنانی‌ که به آیندۀ محیط شهری انسان اهمیت می‌دهند، توصیه می‌کند و به‌ خواننده تعداد زیادی از نمونه‌های شکوفای شهرسازی را نشان می‌دهد.

بسیاری از اصول طراحی شهری، از بوتۀ آزمایش زمان، سالم بیرون آمده‌اند و می‌توان با شیوه‌ای معقول و از لحاظ اقتصادی عملی، از آنها برای بهترکردن وضع شهرهای کوچک و بزرگ، استفاده کرد. تیبالدز، با تأکید بر اهمیت درک این‌که چرا برخی از شهرها و ساختمان‌های سنتی خوشایند و موفق بوده‌اند،‌ استدلال می‌کند که این ویژگی‌ها را باید در ساخت‌وسازهای جدید نیز به‌کار برد تا به‌روشنی از آنِ عصر خود اما در عین‌حال «مردم‌پسند» باشند.

فرانسیس تیبالدز (Francis Tibbalds)، ضمن حمایت از موضوع‌های مهمِ آزادی عابر پیاده و این‌که چگونه می‌توان به مکان‌ها وضوح بخشید و آنها را دسترس‌پذیر ساخت و به‌آسانی از آنها استفاده کرد، همچنین بحث دربارۀ ساختمان‌سازی با مقیاس انسانی، می‌گوید که کیفیت پرخواهانِ «مردم‌پسندبودن» را تنها می‌توان از طریق آمیزه‌ای درست از کاربردها و فعالیت‌ها به‌دست آورد. او نیاز به ساختن محیط‌‌هایی را که دوام می‌آورند و با محیط اطراف خود هماهنگ‌اند و مقیاس و شتاب‌ تغییر آنها به‌کمک مردم کنترل می‌شود، نشان می‌دهد، و تأکید می‌کند که درک روشن از این‌که چگونه این عناصر باید به یکدیگر بپیوندند، برای دستیابی به «شهر مردم‌پسند» ایده‌آل امری حیاتی است.

در کتاب ساختن شهرهای مردم پسند (Making People-Friendly Towns) می‌خوانیم، در سال‌های گذشته، محیط، موضوعی غالب در اذهان مردم نبود، اما امروز هست. انسان معیارهایی عالی‌تر دارد. انسان کالاهای مادی‌تر و محیط جذاب‌تر می‌خواهد، و به استراحت نیاز دارد. انسان می‌خواهد از نگرانی‌های روزمره خلاص شود و خوش بگذراند، اما نه با ساعت‌ها معطل‌شدن در راه‌بندان؛ در راه کنار دریا. انسان برای فرزندانش آموزش بهتر می‌خواهد و به دنبال فرصت‌های شغلی مناسب پس از اتمام مدرسه و دانشگاه برای آنان است. انسان می‌خواهد زندگی آینده‌اش تأمین باشد، در زمان حال زندگی کند و برخی خاطرات گذشته را حفظ کند. انسان به پیوندهای خانوادگی،‌ امنیت و احساس تعلق نیاز دارد. می‌خواهد در جایی زندگی کند که مناسب و انسانی باشد، و درعین‌‍‌حال عناصر زیبایی را دربرداشته باشد که الهام‌بخش بوده، روحیه‌اش را در جهت بلندپروازی و ماجراجویی تقویت کند. این، کار و تلاش و ابتکار مردم بریتانیاست که آن را کبیر ساخته است. اکنون نوبت ماست که استعدادها و مهارت فردی‌مان را در اختیار زمانۀ خود قرار دهیم تا در به‌دست‌آوردن محیطی که بتوانیم همه در آن شریک باشیم، همه از آن لذت ببریم، و همه از آن کاملاً احساس غرور کنیم، کمک کرده باشیم.

این نقل‌قول، از نشریه‌ای مورد حمایت دولت بریتانیای کبیر، با عنوان چگونه می‌خواهید زندگی کنید، در سال 1972 به‌رشتۀ تحریر درآمده است. اما می‌توانست همین دیروز نوشته شده باشد. آرمان‌ها و مقتضیات عملی تدوین شده در آن، هر چه که باشند، در دهۀ واپسین قرن بیستم بسیار بحرانی‌تر و حادتر شده‌اند. آیا انسان راضی است که بگذارد آن‌ها تا بیست‌ سال دیگر وخیم‌تر هم بشوند یا این‌که بالاخره می‌خواهد تلاش کند تا موجبات بهبودیِ اساسیِ کیفیت زندگی شهری را فراهم کند؟

در بخشی از کتاب ساختن شهرهای مردم پسند می‌خوانیم:

تشخیص اشتباه‌های گذشته همواره آسان بوده است. اما روی‌هم‌رفته بسیار دشوار است که راه‌های بهتری را برای ره‌یافتن به مسألۀ کاربرپسندتر (user-friendly) کردن مناطق شهری تجویز کرد. هدف این کتاب این است که هم رویکرد فلسفیِ جدید را برانگیزد و هم توصیه‌های عملی را پیشنهاد کند.

فرضیه‌های اساسی عبارت‌اند از این‌که نخست، کلیت مکان‌ها بیش از مؤلفه‌های منفرد محیط شهری، نظیر ساختمان‌ها و جاده‌ها و پارک‌ها اهمیت دارند؛ و دوم این‌که با درک آنچه در گذشته موفق بوده است، می‌توان به‌نحو مؤثری بر شیوۀ طراحی و ادارۀ محیط‌های جدید و خلاقانه تأثیر گذاشت.

در سطح عملی، هیچ جایگزینی برای جست‌وجوکردن و دیدن و آموختن وجود ندارد. مهم آن است که رفت و تا آن‌جا که ممکن است نمونه‌های خوب شهرسازی را دید. می‌توان تا حد زیادی از اصول طراحی و برنامه‌ریزی شهری که از بوتۀ آزمایش زمان موفق بیرون آمده‌اند و می‌توانند با شیوه‌ای که از لحاظ اقتصادی عملی باشد، برای نیازهای امروز به‌کار گرفته شوند، چیز آموخت.

این کتاب از سی‌ سال تجربه، مشاهده، بررسی‌های موردی و طراحی‌ بهره می‌گیرد و برخی از مضامین بسط یافته در سال پربار 1988 را که ریاست انستیتوی شهرسازی سلطنتی را به عهده داشتم، در خود می‌گنجاند.

این کتاب طیف وسیعی از افراد حرفه‌ای، دانشجویان و مردم عادیِ علاقه‌مند را خواه در بریتانیای کبیر و خواه در عرصۀ بین‌المللی مخاطب قرار داده است.

فهرست مطالب

پیشگفتار
مقدمه
زوال عرصۀ همگانی
«مکان‌ها» بیشترین اهمیت را دارند 
گذشته حاوی چه درس‌هایی است؟
اختلاط کاربری‌‌ها و فعالیت‌ها
مقیاس انسانی
آزادی پیاده
دسترسی برای همه
وضوح بخشیدن 
محیط ماندگار
کنترل تغییر
پیوند زدن همۀ [راهکارها] به یکدیگر 
نوزایی در عرصۀ همگانی؟
پی‌نوشت: راهنمای نمونه برای کنترل برنامه ریزی و طراحی 
ختم کلام
کتابشناسی