دانلود کتاب قصه‌های ناتمام

کتاب قصه‌های ناتمام درحوزه ادبیات فانتزی جای می‌گیرد و مجموعه‌ای از داستان‌های تکمیل نشده جان رونالد روئل تالکین است که با مرگ وی سرانجامش نامشخص ماند. این کتاب حاوی اطلاعات بسیار و اشاره‌های امیدوار کننده اما ناتمامی درباره تاریخ سرزمین میانه است. در این کتاب هم در لابه‌لای داستان‌ها و هم در مقالات و شرح‌های جذاب آن که به دست کریستوفر، پسر تالکین نوشته شده مطالب جالبی گنجانده شده است.

قصه‌های ناتمام نومه نور و سرزمین میانه (Uninished Tales Of Numenor And Middle-Earth) همانطور که از اسمش پیداست مجموعه داستان‌های موازی با داستان‌های دیگر تالکین هست که در دیگر کتاب‌های وی آمده است. عمر تالکین فرصت نداد تا سرانجام این داستان‌ها رو مشخص کند و به همین خاطر به «قصه‌های ناتمام» شهرت یافت.

در ۳ ژانویه سال ۱۸۹۲ در بلوم‌فونتین آفریقای جنوبی، جان رونالد روئل تالکین (John Ronald Reuel Tolkien) به دنیا آمد. ما این نویسنده بزرگ را به خاطر رمان‌های مشهور هابیت‌ها و ارباب حلقه‌های او و نیز در سال‌های اخیر به خاطر اقتباس‌های موفق سینمایی از آثارش می‌‌شناسیم.

این کتاب شامل چهار بخش اصلی است؛ هر کدام از آن‌ها چند داستان در بر دارد که دنباله هر کدام از آن‌ها انبوهی از یادداشت‌های تکمیلی نویسنده آمده است که خیلی نقاط تاریک را روشن می‌سازد اما به اقرار خود کریستوفر به دلیل پراکندگی‌ها متعدد در دست نوشته‌ها مقداری از خلاء‌های داستان همچنان باقی می‌ماند و کریستوفر صرفا به گمانه‌زنی بسنده می‌کند.

داستان‌ها و افسانه‌های کتاب "قصه‌های ناتمام" هیچ‌گاه توسط تالکین تکمیل نشده‌اند، اما یادداشت‌هایی از تالکین در این کتاب ضمیمه شده است که طی آن به شرح این نکته پرداخته که قصد دارد هر یک از این افسانه‌ها را چگونه به پایان برساند و خواننده با پیگیری این یادداشت‌ها می‌تواند پایان افسانه‌ها را در تخیل خود دنبال کند.

در بخشی از کتاب قصه‌های ناتمام می‌خوانیم:

سایه‌ای جدید در شرق در حال سر برآوردن است. این امر چنان‌که او می‌پندارد ربطی به ظلم و ستم آدمیان پلید ندارد؛ بل یکی از خادمان مورگوت جنب‌وجوش از سر گرفته است و موجودات پلید بار دیگر از خواب برمی‌خیزند. سال به سال نیروی او فزونی می‌گیرد، زیرا آدمیان آلت دست او قرار می‌گیرند. به داوری من دور نیست روزی که پلیدی چنان قدرت گیرد که الدار نتوانند بدون یاوری دیگران در برابر آن پایداری کنند. از این رو هرگاه کشتی بلند شاهان آدمیان را بر دریا می‌بینم، دلم آسوده می‌شود. حال به خود جسارت می‌دهم و از شما یاری می‌طلبم. اگر نفراتی بیش از نیاز خود در اختیار دارید، تمنا می‌کنم این آدمیان را زمانی در اختیار ما بگذارید.