دانلود کتاب مرگ آسان: راه‌کارهای آسان شدن مرگ

کتاب مرگ آسان: راه‌کارهای آسان شدن مرگ نوشته‌ی محمدعلی جابری در ابتدا نگاهی گذرا به مرگ از دیدگاه قرآن و اهل‌بیت (ع) دارد و سپس بیست و پنج راه‌کار برای آسان شدن مرگ را ارائه داده است.

مرگ از آن دست چیزهایی است که کمتر کسی دل خوشی از آن دارد. پیک مرگ گاه‌ و بی‌گاه به زمین سرکی می‌کشد و برخی را با خود می‌برد و عده‌ای را در غم آن‌ها عزادار می‌کند. بیشتر آدمیان حتی از نام مرگ و هر چیز که نشانی از مرگ داشته باشد فراری هستند. بسیاری از آن هیولایی هفت سر ساخته‌اند که اندیشیدن به آن لذت زندگی را می‌برد.

فرشته مرگ فرستاده خداوند است و با کسی که عمری با خدا دمخور بوده، مدارا می‌کند. دلی که با محبت خداوند آمیخته باشد، به هنگام مرگ ترسان و هراسان نمی‌شود. خداوند وعده داده است: پس اگر مرا دوست بدارد، او را دوست خواهم داشت و او را در دل مخلوقاتم جای می‌دهم... سختی‌ها، تلخی و ترس از مرگ را بر او آسان می‌کنم، تا اینکه وارد بهشت شود. فرشته مرگ پس از ورود بر او می‌گوید: خوش آمدی! خوشا به حالت، خوشا به حالت، خوشا به حالت، خداوند متعال مشتاق تو است.

مرگ سخت است؛ ولی اهل‌بیت علیهم السلام راه‌های فراوانی برای گذر سالم و بی‌خطر از این گردنه فراروی شیعیان خود گذاشته‌اند.

مرگ پلی است که انسان را به خدا می‌رساند؛ بنابراین هراندازه ایمان شخص به خداوند بیشتر باشد اشتیاق به مرگ در او زنده‌تر می‌گردد. افزایش شناخت خداوند، مرگ را برای انسان دوست‌داشتنی‌تر می‌کند. کسی که مهربانی خداوند را باور داشته باشد، دلش برای ملاقات با او تنگ خواهد شد. آن کس که بداند خداوند رحمت خود را صد قسمت کرده است و تنها یکی را به زمینیان داده، نودونه تای آن را برای خود نگه داشته تا در قیامت با بندگانش مهربانی کند، دیگر از مرگ نمی‌ترسد.

در بخشی از کتاب مرگ آسان می‌خوانیم:

فرشتگان هم می‌میرند!

با پایان داستان دنیا، نوبت به فرشتگان بزرگ خداوند می‌رسد. به فرمودۀ پیامبر اعظم (ص) آن‌گاه‌ که خداوند بر زمینیان غضب کند، به اسرافیل فرمان می‌دهد تا در صور بدمد. مردمان سرگرم کار‌ و‌ زندگی خود هستند که‌ اسرافیل مأموریت خود را انجام می‌دهد. برخی در وطن، عده‌ای در بازار، تعدادی در حال کشاورزی، بعضی در مسافرت، برخی سر سفره و تعدادی در حال سخن‌ گفتن با دیگران و قبل از کامل‌ کردن سخن‌شان تسلیم مرگ می‌شوند.

در اوج غافلگیری بین روح و تن تمام زمینیان فاصله می‌افتد. غافلگیری تا بدا‌ن‌جاست که برخی فرصت فرو‌ بردن لقمه در دهان‌شان را نمی‌یابند. هرکسی در کنجی و گوشه‌ای می‌افتد. علاوه بر زمینیان، فرشتگان آسمان‌های هفت‌گانه هم می‌میرند؛ تنها جبرئیل، میکائیل، اسرافیل و فرشتۀ مرگ باقی می‌مانند.

خداوند، درحالی‌که خود می‌داند، از عزرائیل می‌پرسد: چه کسی باقی مانده است؟ پاسخ می‌دهد: سید و مولای من، اسرافیل و جبرئیل و میکائیل و بندۀ مسکینت که از مشاهدۀ این سختی‌ها جانش به لب رسیده، باقی مانده‌ایم. خداوند او را فرمان می‌دهد تا به عمر جبرئیل هم پایان دهد.

جبرئیل در سجده و رکوع است که فرشتۀ مرگ به سراغش می‌آید و می‌گوید: چقدر از آن‌چه قرار است به سرت بیاید غافلی! فرزندان آدم، اهل دنیا، زمینیان، پرندگان، درندگان، حشره‌ها، ملائکۀ عرش و فرشتگان همه مرده‌اند. اکنون خداوند مرا مأمور گرفتن جان تو کرده است. جبرئیل به گریه می‌افتد و با تضرع می‌گوید: خداوندا، سختی‌های مرگ را بر من آسان گردان! عزرائیل او را در آغوش گرفته، همان لحظه جان جبرئیل را می‌گیرد.

دوباره خداوند می‌پرسد:‌ ای فرشتۀ مرگ چه کسی باقی مانده است و فرمان قبض روح میکائیل را صادر می‌کند. عزرائیل به سراغ میکائیل آمده، می‌گوید: بیچاره، چقدر از آن‌چه قرار است به سرت بیاید غافلی! فرزندان آدم، چهارپایان، درندگان، و حشرات دیگر به روزی نیازی ندارند. آسمانیان و زمینیان مرده‌اند و اکنون از طرف خداوند مأمور هستم تا جان تو را بگیرم. میکائیل هم از سختی‌های مرگ به خداوند پناه می‌برد و پس‌ از آن عزرائیل او را در آغوش می‌گیرد و به زندگی‌اش خاتمه می‌دهد.

قصۀ جبرئیل و میکائیل برای اسرافیل هم تکرار می‌شود و خداوند دفتر عمر او را نیز به‌ وسیلۀ فرشتۀ مرگ می‌بندد. در نهایت نوبت به عزرائیل می‌رسد. خداوند می‌فرماید: دیگر چه کسی باقی مانده است و عزرائیل پاسخ می‌دهد: سید و مولای من بهتر می‌داند چه کسی باقی مانده، دیگر کسی جز بندۀ ضعیفت عزرائیل زنده نیست. خداوند می‌فرماید: به عزت و جلالم سوگند، طعم مرگی را که به دیگران چشاندی به خودت هم می‌چشانم. به میان بهشت و جهنم برو، و بمیر. عزرائیل می‌آید و چنان فریادی می‌کشد که اگر مخلوقات زنده بودند، همه‌شان از شدت فریاد می‌مردند. این‌چنین دفتر عمر عزرائیل و تمام جانداران بسته می‌شود و خدا می‌ماند و خدا!