معرفی و دانلود کتاب اندازه‌ی دیگری

معرفی کتاب اندازه‌ی دیگری

کتاب اندازه‌ی دیگری، به تالیف مرتضی زارعی، مجموعه‌ای از یازده داستان‌ کوتاه فارسی است که در فاصله‌ی سال‌های ۱۳۸۶ تا ۹۲ نوشته شده‌اند. در این داستان‌ها زندگی و مفهوم هستی به‌صورت یک کل دیده می‌شود و می‌تواند موضوع اصلی این مجموعه به حساب بیاید.

در داستان‌های این مجموعه به معنای واقعی کلمه بحرانی را شاهد نیستیم و سرتاسر با متنی بدون بحران روبه‌رو می‌شویم، به این خاطر که داستان‌های کتاب اندازه‌ی دیگری با وضعیتی ثابت دیده می‌شوند که دارای تعادل و آرامش است. در واقع داستان‌های «اندازه دیگری» هیچ‌وقت به وضعیت نامتعادل کشیده نمی‌شوند. از این منظر، داستان‌های این مجموعه در نوع خود استثنا هستند. داستان‌هایی که با تعادل شروع شده‌اند، با همان تعادل به پایان می‌رسند. به همین علت دغدغه بسط دادن مفهوم‌ها است.

حرف زدن از مضمون به نوعی تقلیل دادن جهان داستان و زندگی پیچیده‌ و پنهانی است که یک داستان خوب می‌خواهد به نوعی آن را نشان بدهد و برملا کند. به‌طور کلی، بحث مضمون یک مسئله‌ی ثانوی است که بیشتر به خوانندگان و منتقدان ربط دارد تا خود نویسنده. چیزی که برای نویسنده اهمیت دارد زیست آدم‌ها و تجربه‌ی آن‌ها از واقعیت است. در هر داستان این مجموعه فضای متفاوتی داریم و به تناسب آن نوع روایت تغییر می‌کند.

مرتضی زارعی؛ دانش‌آموخته‌ی مترجمی زبان انگلیسی و زبان‌شناسی است و پیش از این یک مجموعه‌شعر از او منتشر شده است. وی همچنین مجموعه‌داستانی از دی. اچ. لارنس ترجمه کرده است.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

دوست دارم ستون‌ فقراتم را ببینم. باید از آینه استفاده کنم. چاره‌ی دیگری نیست. نمی‌توانم سرم را آن‌قدر به‌عقب ببرم و گردنم را بپیچانم تا بتوانم ستون‌فقراتم را ببینم. گردنم به‌اندازه‌ی کافی دراز نیست یا حداقل نمی‌توانم آن را در این‌جور مواقع به‌اندازه‌ی کافی دراز کنم و بعد دوباره به‌حالت اولش برگردانم.

یادم است یک‌بار خواب دیدم سرم از بدنم جدا شده، یعنی فکر کنم خودم این کار را کرده بودم، نمی‌دانم چرا. وقتی دیدم سرم از بدنم جدا شده، احساس عجیبی داشتم، یک‌کم ترسیده بودم، فکر کردم حالا چه‌کار کنم، اما وقتی دوباره سرم را روی گردنم گذاشتم و کمی فشارش دادم دوباره جا افتاد. گفتم خدا را شکر. اما کمی طول کشید تا حس کردم این سر هنوز سر خودم است. آدمی‌زاد این امکان را هم ندارد. یعنی نمی‌تواند قسمتی از بدنش را بردارد و دوباره بگذاردش سر جاش. وگرنه من می‌توانستم سرم را بردارم و بگذارم‌اش روی یک میز و بعد پشت به آن بنشینم تا خوب ستون‌ فقراتم را ببیند‌ ببینم.

فهرست مطالب کتاب

ابر
بوی سوپ عمه گلی
رهایی
آن جاست
این بار کسی گوشی را برمی دارد
سنگینی
نوازش
جابه‌جایی
متمنّی است
اندازه‌ی دیگری