معرفی و دانلود کتاب ترس و لرز

معرفی کتاب ترس و لرز

کتاب ترس و لرز یکی از آخرین مجموعه داستان‌های کوتاه غلامحسین ساعدی است که از شش داستان به هم‌پیوسته تشکیل شده است که با شخصیت‌های یکسان و زمینۀ ثابت نگاشته شده‌اند. داستان‌هایی با اتفاقات جالب و انسان‌هایی با آگاهی کم که این بار در ساحل دریا زندگی می‌کنند و در هر قصه حادثه‌ای از دریا قدم به آبادیشان می‌گذارد.

مجموعۀ داستانی ترس و لرز، از جمله کتاب‌های غلامحسین ساعدی است که در سال ۱۳۴۷ به نگارش درآمده است. این داستان در شش قطعۀ کوتاه پیوسته و در مورد مردم جنوب کشور نوشته شده است. با خواندن این اثر، می‌توان با آداب و رسوم، فرهنگ، عقاید و روحیۀ مردم آن دیار آشنا شد. همان‌طور که از نام داستان برمی‌آید، محتوای آن سراسر وحشت، ترس، بیماری و فقر است. رواج خرافات در بین مردم در سراسر داستان مشاهده می‌شود. در واقع، تصویری که ساعدی از مردمان جنوب می‌آفریند، تصویر مردمانی ساده‌دل و در عین حال قانع و مهمان‌نواز است اما در عین حال در موقعیت‌های مختلف، زمینه برای بروز اخلاقیات منفی شخصیت‌ها فراهم می‌آید.

غلامحسین ساعدی از زمرۀ نویسندگانی است که شیوۀ داستان‌نویسی اقلیمی یا بومی را تجربه کرده و خوب از عهده آن برآمده است. این نویسندۀ برجسته، با سفر به مناطق مختلف حاشیه‌ای کشور از جمله جنوب ایران، توانست آثاری ارزشمند در ردیف ادبیات اقلیمی از خود به یادگار گذارد.

مهم‌ترین آثار غلامحسین ساعدی
۱. مجموعۀ داستان: شب‌نشینی باشکوه، واهمه‌های بی‌‏نام و نشان، عزاداران بیل، ترس و لرز و....
۲. رمان: غریبه درشهر، توپ، تاتار خندان و....
۳. نمایشنامه: چشم در برابر چشم، مار در معبد، ماه عسل و....
۴. فیلم‌نامه: گاو، مولوس کورپوس، عافیتگاه، فصل گستاخی.
۵- تک‌نگاری: ایلخچی، خیاو یا مشکین شهر، اهل هوا.

ترس و لرز مجموعه‌ای داستانی است. از مجموعه نوشته‌های اندرونی آن، سه داستان (اول، چهارم و ششم) به عنوان شاخص که با قواعد ساختارگرایانۀ داستان کوتاه بیشتر مطابقت دارد، مورد بررسی قرار می‌گیرد.

این داستان‌ها، دارای ساختاری واقع‌گرا، معماگونه و رمزآلود است که با ترس و وهم توأم شده است. بیان واقعیت‌ها در لفافه‌هایی از ابهام و پیچیدگی و پدیده‌های شگفت‌آوری همچون «سیاه»، فردی با شخصیت مبهم که اهالی او به نحوست و شومی و بدیمنی متهم می‌کنند، آوارگی و بیقراری کودک ناشناخته و عجیب و غریب، ردپای رئالیسم جادویی را در این داستان‌ها به خوبی نشان می‌دهد.

ژرف ساخت داستان‌های ترس و لرز، روان‌شناسانه است. ساعدی با برجسته کرن نقاط روانی افراد، سعی دارد فرجام داستان‌ها را نتیجۀ مستقیم واکنش‌های روانی شخصیت‌ها در برابر حوادث قرار دهد. «خرافات» کانون فشارهای غیر‌مستقیم روانی در اهالی آبادی است که همیشه بر عقاید درست مذهبی غالب است. آموزه‌های اخلاقی در هر سه داستان، به خوبی لمس می‌شود.