زندگی نامه جان راسکین
جان راسکین (John Ruskin)، منتقد هنر انگلیس در دوران ویکتوریا و نیز حامی هنر، طراح و نقاش، یک متفکر اجتماعی برجسته و نیکوکار بود. او در موضوعات متنوعی مانند زمین‌شناسی، معماری، اسطوره‌شناسی، پرنده‌شناسی، ادبیات، آموزش و پرورش، گیاه‌شناسی و اقتصاد سیاسی مطالبی نوشته است. سبک نوشتن او و فرم‌های ادبی نوشته‌هایش به همان اندازه متنوع بودند. توصیفات ظریف هنر در نوشته‌های اولیه‌اش بعدها جایگزین گفتگویی ساده برای تأثیر بیشتر افکارش شد. او در تمام نوشته‌های خود بر ارتباط بین طبیعت، هنر و جامعه تأکید کرد. او همچنین طرح و نقاشی‌های دقیقی از سنگ‌ها، گیاهان، پرندگان، مناظر، و ساختارها و تزئینات معماری کشیده است.
او در نیمه دوم قرن ۱۹ و تا جنگ جهانی اول بسیار با نفوذ بود. پس از یک دوره کاهش نسبی، شهرت او به طور پیوسته از سال ۱۹۶۰ با انتشار مطالعات علمی متعدد بهبود یافت.
در ابتدا راسکین با توجه‌ای گسترده در کتاب نقاشان مدرن به دفاع از آثار ویلیام ترنر می‌پردازد و با بسط استدلال‌های آن نتیجه می‌گیرد که نقش هنرمند صداقت در بیان طبیعت است. از دهه ۱۸۵۰ او با نفوذ خود به دفاع از افراد پیش رافائلی می‌پردازد. سپس به صورت فزاینده‌ای بر مسائل اجتماعی و سیاسی تمرکز کرد. راسکین در سال ۱۸۶۹ اولین استاد هنرهای زیبای دانشگاه آکسفورد شد؛ جایی که خودش مدرسه طراحی راسکین را تأسیس کرد. در سال ۱۸۷۱ شروع به نوشتن نامه‌هایی ماهانه به کارگران بریتانیا کرد. در این دوره از زندگی خود ایدئولوژی جامعه ایده‌آل خود را توسعه داد. در نتیجه این فعالیت‌ها مؤسسه سنت جورج تأسیس شد.
جملات برگزیده جان راسکین:
- زمانی که عشق و مهارت در کنار هم هستند منتظر شاهکار باشید.
- من ایمان دارم که نخستین آزمایش یک مرد واقعا بزرگ، تواضع است.
- کتابی که قابل خواندن است. قابل خریدن هم می‌باشد.
- چون زندگی کوتاه است و اوقات فراغت محدود، نباید وقت خود را در خواندن کتاب‌های بی‌ارزش و مبتذل تلف کرد.
- هیچ‌گاه از هیچ‌چیز تقلید مکن. مگر فرم‌های طبیعی.
- هرگز با پول نمی‌توان یک سرباز خوب، معلم خوب، هنرمند خوب، یا یک کارگر خوب ساخت.
کتاب‌های برگزیده جان راسکین:
نقاشان مدرن
هفت مشعل معماری
در باب هنر و زندگی
سنگ‌های ونیز
به سوی آخرین
تاج‌گذاری زیتون‌های وحشی
مشعل حافظه
