اریک امانوئل اشمیت (Eric Emmanuel Schmitt)، نویسنده، نمایشنامه‌نویس و کارگردان فرانسوی-بلژیکی در سال‌های اخیر محبوبیت بسیار زیادی مخصوصاً در دنیای تئاتر کسب کرده است. نمایشنامه‌های او در بیش از پنجاه کشور در سراسر دنیا به روی صحنه رفته‌اند و جوایز متعددی را کسب نموده‌اند. او که دکترای فلسفه دارد مضامین فلسفی را به سادگی با داستان‌های خود می‌آمیزد.
از جمله جوایزی که به اریک امانوئل اشمیت تعلق پیدا کرده است جایزه تئاتر مولیر، داستان‌نویسی گنکور و آکادمی بالزاک هستند. او بیشتر با نمایشنامه‌های موفق شناخته می‌شود ولی در زمینه‌ی رمان‌نویسی نیز دستیافت‌های چشمگیری داشته است. در سال ۲۰۰۳ فیلمی بر مبنای رمان موسیو ابراهیم و گل‌های قرآن ساخته شد که جایزه بهترین بازیگر سزار را در کارنامه خود دارد. به عقیده‌ی خودش، نمایشنامه نوشتن او بسیار سریع است اما وقت زیادی صرف می‌کند تا رمان و داستان کوتاهی بنویسد که خودش آنرا شایسته چاپ بداند.
اریک امانوئل اشمیت در خانواده‌ای بی‌دین متولد شد و اهمیت دین همواره در آثارش هویداست. به طور مثال در روایت میلارپا به آیین بودایی تبتی، در موسیو ابراهیم و گل‌های قرآن به آیین تصوف (از شاخه‌های اسلام) و یهودیت، در اسکار و بانوی صورتی‌پوش به مسیحیت و در فرزند نوح به یهودیت و مسیحیت پرداخته است. او سرانجام خود را مسیحی معرفی کرده است.
بسیاری از آثار اریک امانوئل اشمیت بارها توسط انتشارات مختلف در ایران به ترجمه و چاپ رسیده‌اند. برجسته‌ترین این کتاب‌ها عبارتند از: اسکار و بانوی صورتی‌پوش، موسیو ابراهیم و گل‌های قرآن، پرنسس پابرهنه، زمانی یک اثر هنری بودم، خرده جنایت‌های زناشوهری، کنسرتویی به یاد یک فرشته و مهمانسرای دو دنیا می‌باشند.
کتاب‌های برگزیده اریک امانوئل اشمیت:
خرده جنایت‌های زناشویی
سهم دیگری
اسکار و بانوی صورتی‌پوش
پرنسس پابرهنه
موسیو ابراهیم و گل‌های قرآن
پرنسس پابرهنه
زمانی یک اثر هنری بودم
کنسرتویی به یاد یک فرشته
مهمانسرای دو دنیا
