زندگی نامه سیده زهرا حسینی
یده زهرا حسینی به سال ۱۳۴۲ در شهر بندری بصره در جنوب عراق به دنیا آمد. پدر و مادرش پیش از ولادت او در عراق زندگی می‌کردند و از اقوام کرد ایرانی بودند که در سال ۱۳۳۰ از روستای کردنشین زرین آباد دهلران در استان ایلام به شهر بندری بصره در عراق مهاجرت کردند. زهرا فرزنددوم از شش فرزند خانواده بود. پدر وی به علت فعالیت‌های سیاسی در عراق بازداشت و شکنجه شد و در نتیجه در سال ۱۳۴۷، هنگامی که ۵ سال داشت به همراه خانواده خود به ایران آمدند و در خرمشهر ساکن شدند. پدرش پس از مدت‌ها سرگردانی به عنوان رفتگر به استخدام شهرداری درآمد. زهرا پس از گذراندن کلاس پنجم ترک تحصیل کرد. به دلیل مذهبی بودن خانواده و بالاخص پدرش، وی با اعتقاداتی مذهبی بزرگ شد.
پیروزی انقلاب اسلامی
وی به همراه برادرش علی در فعالیت‌های دوران انقلاب و پس از آن شرکت داشت. وی در آغاز جنگ ایران و عراق دختری هفده ساله بود. به دلیل قرار گرفتن در متن جنگ به طرق مختلف از جمله همکاری در کفن و دفن شهدا، امدادگری، زخم‌بندی، حمل مجروحان، تعمیر و آماده‌سازی اسلحه، پخت‌وپز و توزیع امکانات فعالیت داشت. خواهر کوچکش در فعالیت‌ها همراه وی بود.
پدر و برادر بزرگش در جنگ به شهادت رسیدند و برادر کوچکترش مجروح شد. خود وی هم در این جریان با اصابت ترکش به دست و نخاعش، در ۲۰ مهر ۱۳۵۹ مجروح شد. وی نمادی از شجاعت و ایثار زنان ایرانی در جنگ تحمیلی است.
انتشار خاطرات
کتاب سرگذشت و خاطرات وی با نام دا تا کنون به چاپ‌های متعدد رسیده است. وی در گفتگو با مجله تایم، دلیل نگارش کتاب «دا» را تبلیغات منفی و جنگ نرم دشمنان نظام جمهوری اسلامی علیه ایران عنوان کرده است. سیده زهرا حسینی این اثر را به حضرت زینب تقدیم نموده است.
