قلم نویسنده روان وجذار بود. کتابی بسیار عالی برای پرورش تخیل کودک و نوجوان بود ولی قصههای اخر کتاب که اکثرا درمورد خیانت زنها به همسراشان در خفا بود را زیاد نپسندیدم
بنظرم توعی احساس شک را القا میکند
کتابخوانی را از کودکی باکتابهای صمد بهرنگی شروع کردم. تقریبا همه کتابهای صمد رو خوندم. میتونم بگم خاطرات دوران کودکی و نوجوانیم با کتابهای صمد گره خورده. داستانهای این کتاب جادوییاند.
ایشان از شخصیتهای مطرح ادبیات کودکان هستند. قصه هایش همیشه پر از امید هست، در قصه هایش با سادهترین و دلنشینترین بیان واقعیات حاکم بر جامعه را بیان میکند، و میخواهد راهی برای تغییر جامعه پیدا کند.
اینقد وهم انگیز و رویاییه فضای داستان هاش که هنوز بعد از ۱۴ سال هر وقت اسم اولدوز رو میشنوم غرق میشم توی رویاهام و میرم به همون خونه کوچیک اولدوز با باغچه کوچیکش و.... بینظیره فقط همین...
چندین بار در کودکى و نوجوانى و جوانى کتاب هاى صمد رو خونده بودم و میتونم به جرأت بگم که تقریبا داستانهاش رو حفظ هستم. دوست داشتم یک بار دیگه بخونمش که اینجا پیداش کردم. بى نظیر بود
داستانهای صمد بهرنگی بوی بچگی هامو میده. هروقت بخوام کودک خیالپرداز درونمو پیدا کنم و از منطقهای بزرگسالی دور بشم اولین گزینم مرور تلخونه و ماهی سیاه کوچولو. قصهی آه، آدی و بودی، اولدوز و..
کتاب خوبی است. علی الخصوص ماهی سیاه کوچولوواقعا جای بحث داره این قصه من را یاد کتاب جاناتان مرغ دریایی میاندازد... از کتابراه خواهش میکنم غلط املاییهای آن را تصحیح کند.
توسالهای دهه ۴۰و۵۰ اوج دوران طلایی نویسندگانی مانند صمد بهرنگی. احمد شاملو. دولت آبادی وغیره بود در میان این نامهای بزرگ درخشیدن سخت بود ولی بهرنگی درخشید روحش شاد
باسلام. همه آثار این نویسنده تامل برانگیز وموضوعات آن درقالب داستان بنوعی روح ظلم ستیزی ومبارزه را در انسانها بیدار میسازد. حتما آثار این نویسنده را مطالعه کنید.
داستان اولدوز و کلاغها خیلی زیبا بود ولی ادامش رو ندیدم گمانم مرحوم بهرنگی اجل مهلتشون نداده ادامش رو بنویسن چند افسانه قدیمی هم در کتاب بود که زیبا بودند با تشکر از کتابراه
صمد بهرنگی از نویسندههای معاصر ایران زمین است. در این کتاب چندین داستان از این نویسنده بیان شده است که به افراد علاقه مند به ادبیات ایرانی خواندن آن را توصیه میکنم.
کتابهای صمد بهرنگی من رو یاد بچگیام میندازن و به همین خاطر دوستشون دارم این کتاب زیبایی بود من داستان الدوز و کلاغها که ادامهی داستان الدوز و عروسک سخنگو بود رو خیلی دوست داشتم
زنده یاد و از مجموع افرادی که برای جامعه رو رشد فکری و فرهنگی لازمه، قصه و داستانکای صمد بهرنگی با اون اندیشههای بلند، دلیلیست که خواندن کتابی او رو دلچسب میکنه
این کتاب و داستانهاش من رو یاد بچگی هام میندازه که برام این کتاب رو میخوندن. و بعد از سواد دار شدنم هم اولین کتابی بود که خوندنش رو تمرین میکردم. این کتاب برای هر سنی، قشنگه
از بچکی عاشق قصههای صمد بهرنگی هستم. وقتی قصه هاشو میخونم میرم به دنیای بچگی وقتی مامانم و مامان بزرگم این قصهها رو برام تعریف میکردن و من با لذت گوش میدادم 🌹
صمد بهرنگی. کسی که اگر زود از دنیا نمیرفت، خیلی خیلی بیشتر از اینها در موردش میشنیدیم.
کسی که از بطن جامعه مینوشت و قلم ساده و قدرتمندش تو روح و وجود آدم رخنه میکرد.
عالیه. فقط انتهای داستان ماهی سیاه کوچولو، مادربزرگ ماه یها، چی میخواست برای فرداش بگه؟منظورم همون قسمتیه که یکی از ماهیها ازش پرسید ماهی سیاه چی شد؟
بعضی داستانها خوب و اموزنده ان ولی موضوعات کتاب تکراری و ملالت اورن. بعضی از داستانها هم هیچ معنایی ندارن و با وجود به پایان رسیدن داستان، هیچ نتیجهای نمیشه از اون گرفت.
داستانهای عالی، در زمان خود که این کتاب نوشته شد، خیلی در بچههایی که خواندن بلد بودند تاثیر گذار بود، داستانهای عامیانه با نثری کاملا روان و ساده، روح نویسنده شاد،
تمام نوشتههای صمد بهرنگی زیباست و ارزش چندین بار خواندن دارد. این مجموعه رو میشنهاد میکنم داشته باشین پوست نارنج و قصه اه رو پیشنهاد میکنم حتما بخوانید
صمد بهرنگی همیشه خوب بوده و هست.
داستان هاش واقعا به دل مینشینه و آدم را به دنیای دیگر پرتاپ میکنه و تمامی لحظات و وقایع را با گوشت و پوستت لمس میکنی
فوق العاده به زندگی در زمان خودش اشاره کرده. به جزئیات خیلی پرداخته و همین باعث میشه خود را در اون لحظه تصور کنید و به گذشته نه چندان شیرین اون دوران سفر کنید
داستانهای صمد بهرنگی جالب هستند ولی باید در نظر گرفت که کتاب هاییچون ماهی سیاه کوچولو در ذات کودک، بنیاد کمونیسم را پی ریزی میکند و باید از چنین داستانهای مسمومی دوری گزید.
بنظرم توعی احساس شک را القا میکند