نقد، بررسی و نظرات کتاب سایه‌های سیاه - سید فرنام قدیمی

خیلی عالیه
احساس همزاد پنداری عجیبی به آدم دست میده مخصوصا برای کسایی که دچار افسردگی هستند حس یه جور درد و دل داره

توصیف‌های نسبتا خوبی از بیماری‌ها داشت اما یکم خسته کننده بود و متن از لحاظ ادبی یکم سطحی بود، حالت خاطره نویسی داشت.

من قلمی را دوست دارم که نویسنده در جایگاه خواننده داستان را روایت کنه در غیر این صورت کتاب نیست دفترچه خاطرات با احساسات شخصیه...

داستان اول کتاب و داستان اخری فقط به نیت خوب بودن بقیش بدرد نمیخورد ارزش ادبی هم نداشت

خوشحالم یکی مثل من روانیه و این حالت هارو درک میکنه

من تاحالا کتابای ترسناک زیادی خوندم که اکثرا یا واقعا ترسناک نبودن یااینکه پایان خوبی نداشتن. دوستان بگن ارزش وقت گذاشتنش روداره؟

تا میومدی با داستان ارتباط برقرار کنی یه دفه تموم میشد
یه لحظه آدم هنگ می‌کرد
خب چی شد
? What's happen
...........

خیلی خاص بود. به نظر تلاش و تمرین مکتوب نویسنده برا صاحب سبک شدن باشه تا رمان.

آدم تنها مرده و یتیم دنیا میاد و توهم زندگی رو میزنه
هم خوب هم نه بعضی جاها خیلی کش دار بود

اندیشه‌های جالبی بود. نگاه کردن به زاویه دیگه. در کل سکوت بخش. و نویسنده‌ای افسرده.

عجیب غریب بود
دوس داشتم
مخصوصا اون داستان رو که توش دختری به اسم رویا بود

اصلا توصیه نمیکنم بخونید. آدم رو خل میکنه. سر و ته نداره کتابش. اصلا منسجم نی. بدترین کتابی بود که تو عمرم خوندم.

من تازه داستان اولشو خوندم دوسش داشتم جذاب بود آدمو میکشوند با خودش مرسسییییی

زیبا بود همین یک جمله می‌تواند تمام زحمات این کتاب را از دوش نویسنده بردارد

درست مثل روزگار نوجوانی، تا داستان رو تمام نکردم،
ممنون

از این نظر که از نگاه این گونه اشخاص داستان نوشته شده جالب بود.

وای عالیه‌عالی مخصوصا داستان اولش.... ممنونم‌بابت این کتاب قشنگ... ♥

خوب بود ولی اگه داستان هارو ادامه میدادین بهتر میشد

خیلی گنگ بود داستانا توو خماری میزاشت آدمو و اینکه بعد از تموم شدن دنبال هدف نویسنده بودی

خوب بودش ولی وقت کافی برای ارتباط گرفتن کتاب و درک کامل نبود..، ،، ، در کل خوب بود

بدون مفهوم تموم میشن؛ عینهو سریالا و فیلمای ایرانی!
شاید هم مفهومشون رو من درک نکرده باشم.

داستانهای تلخ و پایانه‌های تلختر چیزی که با توجه به شرایط امروز جامعه نیازی به آن نداریم

من دوقطبی دارم و خیلی از این چیزایی که تعریف کرد تو دوران اوجم تجربه کردم😮‌💨

با خوندش مدام تو بهت قرار میگرفتم و انگار حال دیگری بود، در کل بد نبود

داستانها انسجام درستی نداشتند و در بسیاری از موارد مطالب ناشیانه نوشته شده بود

کتاب بدی نیس. ولی من کتابهای نویسندگان خارجی را بیشتر دوس دارم

بشدت عالی و زیبا👌🏻👏🏻👏🏻 داستانای قشنگی داشت خوشم اومد خیلی ممنون

گنگ بود و باید بیشتر موضوع باز می‌شد در پرده حرف زدن برای مخاطب لذت بخش نیس

خوشم نیومد. کلاژی از چند داستان غربی بود. هر کسی میتونه بنویستش

در بیشتر قصه‌ها از الگوی مشابهی استفاده کرده. ترجیحا متنوع‌تر و با پایان روشنتر

به نظرم نویسنده یه ذهن مریض خیلی قشنگی داره... من که خوشم اومد

مزحرف بود اصلا کشش اینو نداشتم ک بقیه رو بخونم درهم برهم و بی سرو ته بود

خوب بود ولی این سبک کتاب می‌بایستی پر محتوا باشه و به نتیجه قطعی برسه

احساس کردم دارم واقعا ب سمت جنون میرم نتونستم تمومش کنم.. اصلا نتونستم همزاد پنداری کنم😐

دوستش داشتم خصوصا داستان‌های اول
و داستان رویای خیالی به دلم نشست

اسمه‌پسررو تو داستان اول نگفتین: (

من فقط داستان اولش رو خوندم.... چرا اینجوریه این کتابه.... نویسنده‌اش شیشه مصرف کرده انگارخخخخ

کتابی بسیار جالب و خوب
عالی نیست ولی خوبه
داستان (شیطان)‌اش باحالا

جالب بود....
دنیایز که بعضی وقتها خودم رو توش تجربه کردم

به نظرم نویسنده یه ذهن مریض خیلی قشنگی داره... من که خوشم اومد

خوب بود، از اینکه اخرش خودت میتونی خیال پردازی کنی ادمشو...

درک فلسفی و روانشناسانه‌ی عمیقی لازمه‌ی خوندن این کتاب بود...

درباره‌ی اختلال دوقطبی گفته بود اطلاعات خوبی کسب کردم

بیش از حد منم یعنی انگار که نویسنده خودم تو بعد دیگه هستم.

عالی و هیجان انگیز و ترسناک ممنون از کتابراه عزیز

نگارش روان و خوبیه ولی داستان‌ها پر از درد بود اذیتم کرد

خب از نظر من موضوع حالب بود ولی متن باید قوی تر میشد

پایان خیلی تلخ بود و بعضی جاها بد تموم میشد

من عاشق کتاب‌های این نویسنده هستم کتاب‌هایی که روح دارند

بجز داستان اولی بقیه‌اش چرت بود